Het is een acefaal object van haat,verbannen uit het leven en genoodzich te onthouden van zinloze praat.Het maakt nog omzet jaren na zijn dooden spartelt heel discreet, in stille nood. Het volgt de regels nauwgezet en beefthet einde netjes uit, rilt heel beleefd.De titels zijn al in het lijf gebrand:‘het hoofdloos lijf’, ‘het lijk dat verder […]
Boomkruinen braken schedels en de merenboeren dat de velden kermen waar dezon ze raakt en de vogels creperenwaar de regen valt en de meerwaardeder kinderen vermindert fel waar debeendertjes in scherven te zeul liggen,de lijkjes op de snijplank als biggen met hun breekogen o wat wij willenis een huilbed om huilend in te liggen,walgend van […]
Het naakte leven trillend in haar machtwordt eigendom en zij heerst soevereinover lillende de geurige prachtvan het rottend lijf, resten van het zijndat wegkwijnt in een feest van angst en pijn,genietend de weelde der weigering.“Fier is mijn neen”, maakt zij het gering,opdat het zoent de strik van het geheim.Het wordt recursie, mantra die haar zingt,en […]
Zie, met het oog van d’ oude poëtenin het bemeten duister van uw nacht,in de sarcofaag van uw gewetende ziel waarin de Stem bloeit met haar pracht.Aanhoor hoe stamelend er zingt, zo zacht,hoe ’t zich toch klinken laat, heel even:de kracht LAIS, geheim van dit leven.En voel haar lichaam vol verlangennaar wat wij weigeren haar […]
Kan het haar lezen in tekens op grondde ongeschreven tekst van haar verhaaleen verklaring van ’t heden, afgerondverslag, doel, haar verheldering in taal?Het zeeg wanhopig neer in een portaal.Nu legt het haar afwezig in zich bloothet krabt de noodzaak weg van lijf en dood.Zij was japon, het breidt dat lesje uiten al het niets komt […]
LAIS XCVIII – Het raakt haar aan in het verlatene
’t Streelt de boorden niets op haar afwezigheid
Van haar luister zal het jou vertellen(het vreemde wil de weelde van jouw haar),van haar nacht waaruit in jou wil wellenhet diepe rood van al het ware daar(het kust jouw hals, het rare wordt gebaar).Het wil jou geven haar astrale glans,het kleedt jou uit, het strelen wordt een dans(en jouw handen krijgen haar bewegen),zij vult […]
Nu het zichzelf in haar verloor, is hetniet vatbaar meer voor haar verandering:voortdurend van het zijn bevrijd is hetberustend blij met zijn vernietiging,en in de taal vindt het zijn zekerheid:het is niet het en zij niet zij maar zijgebeuren in ’t heelal, en dus staan zijdaar te blaken van plezier, betekenis.Het zijn gaat zo altijd […]
