wij zijn verslagen iemand moet het gelag betalen het dagelijkse verwijderen van de droom van de gezamenlijke veredeling: 3€/dag. bijstand bij het inzinken van de ziel in de bodem: 80€ artificiële regulator van de paringsdrang (eenmalige installatiekost): 70€ artificiële regulator van de paringsdrang (maandelijkse bijdrage): €60/maand behoud van het geloof in de toekomst: 120€/maand de […]
Categorie: woordenpers
van zelf tot zelf
verjaagt het aangebrachte niet –bij hoogtij de invloed op het zand datmet eendere slag in het verwante waaien, het willoze van de wind, opde landtong zo zalvend legt het lot van mensenkind of ouderpaarvan eenheid en verstrooiing dat alles in jouw lussen struikelt, valten huilend al op jouw verrektehuilen kletst – verjaagt niet het aangebrachte,de […]
2031
[pas hier dagelijks uw toekomstvisie aan aan de nieuwe data] de huizen staan onbetaalbaar leeg in nette rijen de straten slibben dicht met autowrakken de killer drones stijgen op bij nacht en naderen onzichtbaar voor de radar de muzikanten werden verleden jaar al gedeletet het water stijgt. ondraaglijke droefheid heeft een grens maar die bereik je nooit […]
1. ontken alles de zon is daar, ik zie het niet. nochtans dezeogen zijn trouwe, weerstandsloze gaten,deze handen grijpen slaafs de houten handvatentijdens de elektrocutiesessies, deze koude vingersroeren met geduld en precisie de stilte om tot betaalbare stilte. er is nog vaag zichtbaar een vlek daar waar ik in haar drong. de schaduwen jagen op mij, […]
bevroren vuur
de zon zonk. ik zie de rook rondom en voel het vuur.mijn lippen bloeden leeg, mijn stille hart verzuurt.stormen storten woedend in tot wind. ik flakker aanen uit en aan en weg. het licht is weg. zwart stof drijft alles aan. wrijf mij nog ’s door de ogen. dit boek is nietvan steen, je prikt er […]
2 seconden
[1] opgekropte tranen barsten uit de droogte in het verwelkende hoofd zwelt de mondholteeen vette kikker met purperen brulwoordenwoelhanden verscheuren duister verdrietstompe bijlen treurnis hakken gestaag de lagenadem uit een lijf dat stil wil liggen rot omarmen [2] een vinger die haar lippen met genot ontroerden wijst: het bot steekt slijmerig uit het nicotinerot wreed en zoet de teugen snoeren […]
tijdspijl
‘de varkensblaas staat stram, je bent mooi,de haren wapperen krols uit je zwarte nek ‘ corps-porcs berichten eindigen bij het verzenden. stof.niets ervan komt aan. hier, hij walgt van haar. zij is een het. zij is het waard. stomp. pons. fronsfaçade. poes. soep. haar gruwelijke pose. fruit. zij giet haar zuur in groene kool. ersluimert iets, de […]
mettertijd
orgelpunt op de glasrand:het kraakt in je ogen, breektje open, alle zuurtjes zingen zoet haar tingeling, van hoe je ooitin haar begon, jouw leed tot deelvan haar bedwong. haar lijf bezong, o wat was de maan zo vol, de acht van die nachtstaat voor eeuwig in mijn bril. zei je. er is hier, een slok,er […]
1. de nacht is een boze godinde nacht versleutelt haar zwart tot lettersde nacht krast op het glas de letters worden gulzige gloeipriementastend naar sisgaten, schroeischeurenin een dicht veld van doorligwonden de aarde bronst, de talloze lijken fikken opde graslanden liggen bezaaid met sintels ‘hé jij daar, leg nog ‘s een lijfje op het vuur’(knars […]