3. De jongen lacht, de ogenrusten in zijn lachen en het liedis zacht. De meiden kliederenmet losse kronkels een verhaaldwars doorheen de doodslijnin het leven. Zij zien, zij zien wat het niet ziet: het lijfdat flakkert in de strakke loop van de ontkenning, zijn ‘wij’ dat er geen is. inputtekst (2010) Over het ‘Gedicht van […]
Er is geen er. Niets wil dit denken als een daad. Het gebeuren schrapt het schrijven ook en gebeurt, hetspreekt, maar het ontgaat. Verschrikkelijke schoonheidstaat er in het razen van verandering geschreven, hier. Stond. Daar had je het, waar iets haar krasherhaalt. Onafwendbaar schraptdit antwoord hetuit zinnen ‘wiehoudt er nog van mij?’. Wat er zou […]
1. Er welt nutoch een traan, de vaart lijkt uit het vegen weg. Haar ziel verpatst haar ziel aan objectieven: prikjesop de markten van plezier. Ze hult zich lachend in Kasjmir. Een huilebalk op naaldhakken, blindte stampvoeten staat in het hooi, het rubberin aanslag. Stond. Daar. Die bibberkont. Alleen de koude op haar tongwas niet […]
De wereld is de wereld is de wereld niet,want deze leegte kent de wereld niet, zoledig is hij niet. Zij vlamt, zij dooft, haar sterdoorschiet het zwart met knipperflits: snijwerk, bot door hals en polsen. De lachversplintert in gefonkel glas en ijs. Het wijzenis nagels koude die zij door de ogen drijft.Het wil breken, dit […]
een lyrische eenakter (scène: het aards paradijs. eva zit voor een bosschage. ze speelt slangetje met wortels, takken en een dashond die ze lokt met stukjes appel. Adam wil de zonnewijzer repareren maar er zijn te veel wolken. GOD is overal) adam: luitenant ben ikplaatshouder jijniets zijn wij GOD: ik ben generaaljij te banaalniets zijn wij adam […]
god vervelt in de bergen.de nacht verdaagt de dag.de storm aast op de stiltein het oog van de storm. de kinderen krijsen wijlde ouders hen splijten.vlees en bloed kwakt ophet ijs van de zwijgtijd. niets zeggen de schotsen.niets zeggen de stenen.het water zuigt op het ijsen slikt dan het water. de zon vergast ons op […]
ik is in het blad is ruw de bloem isin mijn hoofd en slaat de wereld inmijn hoofd aan flarden op het bladin mijn hoofd vergrijst er een zonen als ik stengel zeg vergaande schepen in mijn hoofd hetblad is blauw de scheur erinis waar de barst begint en ikmijn einde als een kassavan een […]
ik wil de pegels waterval wel zien bijtenin jouw opgewekte koude. ik wil gaarnede klanken van het zogenaamde zien verstarren tot de letters l – i – e – f – d – e,hoe jij vuur en lichten dooft omdat de nachtjouw lippen siert met het vercijferde. ik wil het ruisen ook nog horen, hoe jouwbeenderen als gruis en […]
de vliegenmoeder heeft vannachtde namen van de maan verslonden.de klanken van de letters zakken uit de scheuren in haar huid. er is ellips van handen, mergeltand enbrand van haar. het roet bedekthet gras in perken, een laagje asvleit zich op de poedersneeuw. beurse kopers willen goden kopen, wervelwinden gooien hen de hemel in. in vuur verpakt, met zwarte ogen […]
