GENOEG De luchten klinken onder druk tot klanken. De klanken vluchten in de muffe woorden. Het stof stuift uit de dode boeken. Genoeg. Ik doe het licht aan als het uit is. Ik doe het licht uit als het aan is. Ik doe het kleed uit dat je draagt. Ik licht het vel […]
Categorie: woordenpers
plaatsen
op alle plaatsen waar we plaatsen plaatsten liggen al de plaatsen die we plaatsten nu onze plaatsen slapen onze plaatsen wemelen onze plaatsen regenen onze plaatsen zwemmen onze plaatsen houden de vingers op het glas tussen de vingers onze plaatsen strelen de stem in de opvlammende hand (het cordon bleu) onze plaatsen hebben niet de […]
kroning
KRONING de kiemen komen uit het droge land gekropen, de glazige korst barst op de kerfnaden open, danig waait het in op de mensen en de mensen verhalen loefwaarts het verhaalde. op hun donkere kilte kregelig het kutkind Aristaios schoffelt het overtollige licht naar beneden – enkel de toplaag mijn jongen, steek niet te diep […]
diepkeels
Dezelfde bergen bergen de droom: aaneen te zijn, hartstochtelijk. Peenemunde, rocket shafts, uniformen wriemelen rond de gloeiende kluster van kleur. Aber euch, in het zog: niet memorabel. Jonge slurfen die bloedeloos hun wasdom in een klemnet arceren. De streep door het berekende. Het zeer in de stem, barokstrijkers op verse sneeuw, engelen met een […]
de lier
De lier Je wacht en drinkt. Je morst een spat wijn op het tafelblad. Je wrijft, maar je wrijft een wereld open. Straks zien ze het nog, zien ze je liggen in je bad, hoe je de toekomst in zeepranden afhoudt. Je tong likt slim de schijn van je lippen. Je haat en spuugt mij […]
Oetoen plukt de bloem Het Oog ziet neer en meer. Het Hart is blind en weet zich door het ziende onbemind. Oetoen plukt de bloem. Huilen kan ze niet maar voel het droeve dreunen, zie in het witte kronkelen van honderden larven de diepe vaste kronkel waarop zij valt, waarop zij viel, waarop zij vallen […]
Onrust De aarde blaast kattig, het water wil aftochten. Vuur verklaart stormachtig het sterven aan het blauwzwarte uiteinde van windstoten. Bloedrood de wolken trekken zich in afschuw van het ondermaanse af. De hemelbesmeurde schuift nerveus met haar dreigende limousines op de straat onderaan. Het duister donkert nog, het woelen wakkert verder het woelen aan. […]
genesis (erratum)
De Wereldslang De Wereldslang tierelierde in Den Gouden Hof. Het was daar warm en voor de slang heel tof. De slang mocht vele slangenlijfjes dragen die in het gras te zingen en te blinken lagen. Toen kwam Adam en die nam de slang te pas en trok hem aan als stoere toverstaf. Dat was – […]
goede voornemens
Ik zal het lege gele bootje zijn dat dobbert dobbert dobbert dobbert in het grote meer. De dode oevers zal ik droevig laten. De weidse verte weids en ver en ook de grashalmen kunnen wel, ja, die halmen kunnen wel. Ik zal het gele lege bootje zijn dat dobbert dobbert dobbert dobbert in het […]
BREUGELS
BREUGELS hoor je door het kromtakken van denk ik vergilius de trage nijd zoals enkel bomen kunnen boomdulden onder de bomen in het bos? voel je hoe de treurnis haar bekraterde gestalte aankrabt? kan je de g*dsnaam al kontploffen? vraag je wel tijdig om een smeltbakje nu je hart gesmolten is? de dichter, beste […]
> Het Pad van de Wenende Nacht, een theatrale supersaga naar het Zangezi-recept van V. Chlebnikov VLAK 11 – sterfscene 451/3 – izeganz bekent zich marsyaans aan de muze […] al het grove hebben we al: wat hen uitstraalt bedekt mij wat hen opjaagt & jent het stroopt mij in en bedruipt mij de walg […]
natte kerstdroom
korzelig de zalmscheutige mens in zijn bedding breekt en bonkt zich het broze beenaderarmige op de bonk- en breekstuurkolom onderweg naar ikea (o ronkende bromt in het dolhoofd de boertige trom), en haalt dan met imponerende stevigheid de hebberige kindertengels van het lichamelijk voelbare tankbeurten af – ting ting ping morst al de slangentangteller, de […]
vroegte
De straten garen wit. Wie staat er nog op vanonder dit doodsvette dekbed? Kloek, hanig, oorlogsvaardig, zegezeker zoals bazen die hun knechten de oren afrukken? Een zin zeist maar zie: uit het niets bloedt het niets uit in niets, ongezien. Bij elke zeven rijdt er een wagentje voorbij, dan kan je instappen. Dat is […]
de dingen veranderen Op een dag duurde het niet zo lang meer dat ik dromende ik was zoals u mij kent, lieve glijzieke beschubde, en vervolgens dat ik een mini-slang was die in huidplooien als in verse lakens glijdende was, de wasmiddelgeurtjes van het linnen in mij opnemend. Maar: ‘dit kan niet’, dacht ik dan, […]
lethe
de ogen scheuren zich van afzien af. de monden braken afstand in hun spraak. de lippen barsten open. de rimpelhuid verpulvert. schroeizon schroeit gedurende millennia. opgelakte stilte strak ten hemel opgesteven. breuk. barst. goddeloze overdondering. bevrijd kabaal dat in de zinloosheid der droge taalkanalen kolkt en stroomt. de strik van stof die rond het niets […]
Stokzwart
Daar, bij het gedwarrel, bij het wieken opwaarts met de wind van het gevallene waar de kraai een spermuil opent, waar het stokzwart graait en kraait naar het sterfpunt en het sterfpunt ook raakt meteen: zo kromt ook de origine om van het zeggen met het kromme vingertje van nu en het kromt […]
Altijd slavenmeisje, bronsborstig koninklijkje, moederbevlekte draai om de ezelsoren, aarde beschreven met oceanenpennenhalen. De inkt komt uit de mensenpot. Er klinkt een schot. De tsaar is kapot – uitroepteken! Triomftocht der komma’s, aan de gepeupel-linie. ——————————————— Hun razernij aarzelt niet, volkswoede is geen vergissing (tussen de haakjes van eeuwen). In plaats van een oorbel […]
ROEST
een serieel killersgedicht “Meisje en instrument paren als dieren.” Gerrit Achterberg Ravage Een lor met lachgas is in je mond gepropt, touwen van jute maken schuinse groeven op polshoogte zodat je breedgeschouderd in de ruimte uitbloedt. Hier een spatje en daar zo lijkt het, stolt het hem toe. Wat hij ook doet, het bindijzer roest. […]
aaastùm
dv 2007 – photoshop montage – “fumatina” “bijna concreet, als een gat waar iets geweest is en waar het nog gruist of gast.” J. Hamelink, Herinneringen aan het verdwenen licht ISBN 90234 4622 4, p.18 GRUUS gru grit gruis grom fraga da gruis grief gruut gamor uut gaffel graven wroege vraga i vergen vroege k […]
wij, wij lagen wak te duren, het weefsel in ons weefsel als een kanker bij het weven ingewreven. de vloedgolf wemelende larven vrat ons bloot. aan de einder rode vegen van ons die de luchten besmeurden, het vage in novemberlicht, de opwaaiende bladeren een werveling die de pestilente winden zichtbaar maakte. aldus het nu verankert […]
op komt de rosse, holda met heur alom geleukte ontvangstbenen wijds open ter inzicht in de bloedeloze omloop het volk. klik en tel. spin k1 als de kernbal i (x1,x2, tot xn), k2 is cellulair de ovaliteit s(y1,y2 tot yn), dan is ik1 in de mond bij k2s gelijk of groter dan k2s minus […]
wanneer u in pek en teer onze nummers en letters tot grijs plet, te smelten legt, bedenk dan dat het ons een verlossing was … u zal ons evenwel moeten … dit … het weefsel, het spel hapert. meneer ik met zijn mijns inziens. het lijk schuift langzaam van de wanden af. handen. de […]



nog zo’n catastrofe bij het lijkencijfer uit de etterbak kon vissen. onze hoeren zijn goedkoper dan onze hotels. de productie wordt kunstmatig op peil gehouden. omdat anders omdat anders omdat anders omdat anders omdat anders het dichten ach. het was sowieso al niks meer sinds. hoor mij als ik jouw naam zeg, verdomme, zie […]
Level 4
Jij, het meisje blind en dartel diep in mij, jij, die delireert, frivool, en rebelleert van schim tot schim, de stad voorbij tot in de tuin waar racha vegeteert, jij, die in het trage stromen van lome gedachten bleke rozen ziet en anjers van vergane dromen. Jij, die op jouw lipje bijt om levens […]
Level 3
er is het niets waar uw hoop zich op richt. er is de plaats waar uw leegte vervelt. er is de tijd waar uw woord in het licht en uw vlees zich vermengt met de geur van uw geld. u bidt tot het er, u smeekt het om seks en erkenning. u bouwt uw […]
Level 2
u, de speler, uitzonderlijk rijk aan levens, verblind door prijs en duur van de waarheid terwijl het nu te keer gaat in de eeuwigheid dat u de hand op de muis hebt gelegd. kalm. uw huid is van leder en met naden gestikt als een jas. uw hart gaat tekeer, uw bloed klopt alsof […]
level 1
Ik, de vrezende, die met grafiet beschrijft het git: een kraakstem plooit mij heet de letters uit en wit. En ik schik mij in uw stad, die naar lijken verkleurt en weg spurten de krabben van het geurige rot. daar is het jongetje wij dat met aarde de helmen vult zijn knieën knikken beverig bij […]

Uitleg bij de ‘halverwegeversie’ van de cirkelzaagsonnetten’: https://dirkvekemans.be/2007/11/20/nieuw-pdf-bestand-beschikbaar/ Met sporen van lidwoorden wortelt weg de waanzin in de volzin glanzen. Het mortel, de bloedstank bij de opvangbekkens, de lijkzakken die bij herhaald gebruik… dat zij in het kwalijke zicht van het spitse Ene … dat vanzelfsprekend de leiders van het Redelijke … […]

noot bij het prentje Teruggrijpen naar scholastieke en de filosofie/theologie van de (vroeg -)renaissance is nogal in de laatste decennia: Deleuze deed het met Duns Scotus voor, hij toonde eigenlijk doorheen heel zijn werk aan dat de geschiedenis van de filosofie nooit af en altijd herdacht moest worden, elke filosoof moet elke filosoof herdenken voor […]

was. Neen niet zegt het ik dan neen maar wij hebben geen keuze zegt ze wij allen wij vallen maar wij vallen niet samen. Er is galm er is kermen als ik je download alsof het gonzen zo al niet genoeg was. Niet zeg ik hoorbaar het niet aan, niet, nee, niet herhaal […]

2007 – 2017, uit “WOORDENPERS – Lyrische teksten van vilt.wordpress.com 2007-2016” – P.O.D.-boekje in voorbereiding De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een andere dv-tekst met dagelijks een ander dv-prentje. (gelieve taal- of spelfouten of andere stoorsels te melden als reactie hier, dank!) Leve de Praktijk […]
geen keus
Zelfs al moorden de aanslagen niet en/of hamert lukraak de dikhuidige aap ook dit klinkt zo kak want blind en doof woestenij kauwt dit mombakkes dat dolklost de woorden leegte met ik hier & ik daar en Ik is dit door zweet en zeep glad gehouden rubberen glanspak en kil deze mode van de […]
Klaarte
Klaarte Bij de schroeigang van schalmeiën, bij het legen van de blauwe lucht, bij het al omkransend stralen, in de speeltuin van jouw lach: schep de lagen haat en liefde en de woordenetter van mij af, leg mijn falen bij het falen in de volle klaarte van de dag. 2007 – 2017, uit “WOORDENPERS […]
plaatsen
op alle plaatsen waar we plaatsen plaatsten liggen al de plaatsen die we plaatsten nu onze plaatsen slapen onze plaatsen wemelen onze plaatsen regenen onze plaatsen zwemmen onze plaatsen houden de vingers op het glas tussen de vingers onze plaatsen strelen de stem in de opvlammende hand (het cordon bleu) onze plaatsen hebben niet de […]
3 luiken

I het gemoed Gemoed de zwaarste schotten kletteren bij het plastic waarmede zij een verbinteniskleed in gele folie scheurt af bij de nietjes het gemoed Gemoed harkt zich bij het gebladerte in de woorden, het hapert, het Gemoed hangt niet naar zang het Gemoed ach het zakt en het speelt linnen het spelt & het […]