flou vlam flux / voie voail vuil / cupid stupid void / weg wiggle wacht / node nimmer spoiled / ader daver maar / amper ramper stroom / morsen strompel trom / whisper simpel duit / eik wijk lijk / make tale brake / hinder single truut / neus zeus meuse / zimmer zwachtel zoon […]
vernedering verslaving verdaging verdomdvertraging bewering uiteindelijk vergissingschattig verdragen inschatten nihilstroop strop string genoegdoening hik slijm slik kikkerdril strompel dompel toeval goalvernieling betrachting heikel slotlavendel verkavel bestemming paard milieu verslagenheid geaardheid kenmerkstreep sneep lijn achterliggend diepzee kwalkleuren inktvlokken ijs driest drom bekampster scherpboomstructuur tafelwand kist zweer aftands benadering verzwijgen beheer inputtekst (2010) Over het ‘Gedicht van […]
Anima sciocca, tienti col corno, e con quel ti disfoga quand’ira o altra passion ti tocca! Dante – Divina Commedia – Inferno, Canto XXXI vv 70-72 Amylnitriet pompt wat ritmiekin de aderrompslomp: dwang,buislicht op water (op/af). Maanzingende panoptimysticiklemmen en claimen je stampvoet.Onder haarzachte dekbedparaplu’sde peripateken verlipzieken je huid. Oogvol de stompe bloedloemenstuitwallen het wak in […]
4. De zaal is wereldwijdhet zinledige van een zichvan zichzelf bevrijdende herinnering waarin bv. de vallende rijen toeschouwersbij nader inzien geen toeschouwerblijken te zijn, maar telkens twee spelers, een koppel dat vurig in het donker danst naasthet koppel dat danst tot het komt,danst tot het komt, het komt, heter is: kalashnikov,kalashnikov,kalashnikov. inputtekst (2010) Over het […]
3. De jongen lacht, de ogenrusten in zijn lachen en het liedis zacht. De meiden kliederenmet losse kronkels een verhaaldwars doorheen de doodslijnin het leven. Zij zien, zij zien wat het niet ziet: het lijfdat flakkert in de strakke loop van de ontkenning, zijn ‘wij’ dat er geen is. inputtekst (2010) Over het ‘Gedicht van […]
Er is geen er. Niets wil dit denken als een daad. Het gebeuren schrapt het schrijven ook en gebeurt, hetspreekt, maar het ontgaat. Verschrikkelijke schoonheidstaat er in het razen van verandering geschreven, hier. Stond. Daar had je het, waar iets haar krasherhaalt. Onafwendbaar schraptdit antwoord hetuit zinnen ‘wiehoudt er nog van mij?’. Wat er zou […]
1. Er welt nutoch een traan, de vaart lijkt uit het vegen weg. Haar ziel verpatst haar ziel aan objectieven: prikjesop de markten van plezier. Ze hult zich lachend in Kasjmir. Een huilebalk op naaldhakken, blindte stampvoeten staat in het hooi, het rubberin aanslag. Stond. Daar. Die bibberkont. Alleen de koude op haar tongwas niet […]
De wereld is de wereld is de wereld niet,want deze leegte kent de wereld niet, zoledig is hij niet. Zij vlamt, zij dooft, haar sterdoorschiet het zwart met knipperflits: snijwerk, bot door hals en polsen. De lachversplintert in gefonkel glas en ijs. Het wijzenis nagels koude die zij door de ogen drijft.Het wil breken, dit […]
een lyrische eenakter (scène: het aards paradijs. eva zit voor een bosschage. ze speelt slangetje met wortels, takken en een dashond die ze lokt met stukjes appel. Adam wil de zonnewijzer repareren maar er zijn te veel wolken. GOD is overal) adam: luitenant ben ikplaatshouder jijniets zijn wij GOD: ik ben generaaljij te banaalniets zijn wij adam […]
god vervelt in de bergen.de nacht verdaagt de dag.de storm aast op de stiltein het oog van de storm. de kinderen krijsen wijlde ouders hen splijten.vlees en bloed kwakt ophet ijs van de zwijgtijd. niets zeggen de schotsen.niets zeggen de stenen.het water zuigt op het ijsen slikt dan het water. de zon vergast ons op […]
ik is in het blad is ruw de bloem isin mijn hoofd en slaat de wereld inmijn hoofd aan flarden op het bladin mijn hoofd vergrijst er een zonen als ik stengel zeg vergaande schepen in mijn hoofd hetblad is blauw de scheur erinis waar de barst begint en ikmijn einde als een kassavan een […]
ik wil de pegels waterval wel zien bijtenin jouw opgewekte koude. ik wil gaarnede klanken van het zogenaamde zien verstarren tot de letters l – i – e – f – d – e,hoe jij vuur en lichten dooft omdat de nachtjouw lippen siert met het vercijferde. ik wil het ruisen ook nog horen, hoe jouwbeenderen als gruis en […]
de vliegenmoeder heeft vannachtde namen van de maan verslonden.de klanken van de letters zakken uit de scheuren in haar huid. er is ellips van handen, mergeltand enbrand van haar. het roet bedekthet gras in perken, een laagje asvleit zich op de poedersneeuw. beurse kopers willen goden kopen, wervelwinden gooien hen de hemel in. in vuur verpakt, met zwarte ogen […]
het is bijna ochtend dus hij braakt een zonhet vuur tot handen smelt de klauwen om de mond staat van verdraaide klanken bol. hij draafde strak door alle straten gods en hield in verre oorden lelijk huismaar thuis zijn soort is hol.een rookpluim streept de vindplaats aan. zie, aanhoor de dag als promenadedorothea morst met […]
van alle wegen af, de duinen in,puntig bijvoorbeeld, of stompeen keer maar nooit er ergens,zelfs niet amper, doorheen. stugzand. striemen van helm. maar zee dan, ziedende zon ploegt metgodmachtige gloed een dieprodeschittering. elk oog kijkt rechtdoor het oog in maar zie nu dit ijslicht plots lumieren door de kronkelsvan getallen, de straal straaltonbekende radialen van ster tot […]
de vlammen in je handen verslinden de geschenken elke vooruitgang is een degradatie van het Rot de letters dansen een mazurka de herhaling herhaalt alleen zichzelf. het wordt hem oker voor de ogen eerste links, tweede rechts en dan een kuiltje graven er komt paarse damp uit de hamvraag een geruststellende nederlaag met het oor […]
van de instortende gangen. een rookpluim siertde heuvel (het gevederde hoofd), dwarsbalkenbranden, een hand tekent een M in het roet en valt stil. ‘kom, de zee wacht op ons.’ (de nacht deint op de nachten in haar ogen, erzitten vele werelden in, haar ranke lichaam iseen doorsnede, kaart van het Al, versie 2). slaat over in […]
de dehet hetdehet de DEhet HETde het?het het DE DEHET HETde het?de?het de Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
ikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikben Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
er. ik streel jou omdat je er zelf niet bij kanhoe mooi je bent. ik ruk je de kleren van het lijfomdat ze jou niet dragen. jij bent in droge kurk mijn kathedraal. bezet val ik je binnen als een woestezon, de stoelen verschroeien ogenblikkelijk. ik hefjouw naam aan daar, jij bent het altaar tijd […]
in de diepte de donkere dagenlang op groen beslagen spiegels amper oplicht een straal en de schijnvan de maan verdrijft niet de wolken. noest de nieuwe muziekmensen vijlenvan tussen de tenen de roestende garde. ‘ros is de nacht’, zo blinken zij droefop tuba’s en doffe trombonen en niemand verklaart henhun vroegtijdige kalen. wijk […]
De gevangenen zitten gevangen in de gevangenis.De vermoorden liggen stil als vermoord.De hongerigen lijden honger daar zij dàt toch hebben.De daklozen slapen, eten, plassen en kakken zonder dak.De verminkten strompelen en klungelen veel.De armen wekken de ergernis van de rijken. De rijken draaien bij het zien van de armen de hoofden om en om en […]
wij zijn verslagen iemand moet het gelag betalen het dagelijkse verwijderen van de droom van de gezamenlijke veredeling: 3€/dag. bijstand bij het inzinken van de ziel in de bodem: 80€ artificiële regulator van de paringsdrang (eenmalige installatiekost): 70€ artificiële regulator van de paringsdrang (maandelijkse bijdrage): €60/maand behoud van het geloof in de toekomst: 120€/maand de […]
verjaagt het aangebrachte niet –bij hoogtij de invloed op het zand datmet eendere slag in het verwante waaien, het willoze van de wind, opde landtong zo zalvend legt het lot van mensenkind of ouderpaarvan eenheid en verstrooiing dat alles in jouw lussen struikelt, valten huilend al op jouw verrektehuilen kletst – verjaagt niet het aangebrachte,de […]
[pas hier dagelijks uw toekomstvisie aan aan de nieuwe data] de huizen staan onbetaalbaar leeg in nette rijen de straten slibben dicht met autowrakken de killer drones stijgen op bij nacht en naderen onzichtbaar voor de radar de muzikanten werden verleden jaar al gedeletet het water stijgt. ondraaglijke droefheid heeft een grens maar die bereik je nooit […]
1. ontken alles de zon is daar, ik zie het niet. nochtans dezeogen zijn trouwe, weerstandsloze gaten,deze handen grijpen slaafs de houten handvatentijdens de elektrocutiesessies, deze koude vingersroeren met geduld en precisie de stilte om tot betaalbare stilte. er is nog vaag zichtbaar een vlek daar waar ik in haar drong. de schaduwen jagen op mij, […]
de zon zonk. ik zie de rook rondom en voel het vuur.mijn lippen bloeden leeg, mijn stille hart verzuurt.stormen storten woedend in tot wind. ik flakker aanen uit en aan en weg. het licht is weg. zwart stof drijft alles aan. wrijf mij nog ’s door de ogen. dit boek is nietvan steen, je prikt er […]
[1] opgekropte tranen barsten uit de droogte in het verwelkende hoofd zwelt de mondholteeen vette kikker met purperen brulwoordenwoelhanden verscheuren duister verdrietstompe bijlen treurnis hakken gestaag de lagenadem uit een lijf dat stil wil liggen rot omarmen [2] een vinger die haar lippen met genot ontroerden wijst: het bot steekt slijmerig uit het nicotinerot wreed en zoet de teugen snoeren […]
‘de varkensblaas staat stram, je bent mooi,de haren wapperen krols uit je zwarte nek ‘ corps-porcs berichten eindigen bij het verzenden. stof.niets ervan komt aan. hier, hij walgt van haar. zij is een het. zij is het waard. stomp. pons. fronsfaçade. poes. soep. haar gruwelijke pose. fruit. zij giet haar zuur in groene kool. ersluimert iets, de […]
orgelpunt op de glasrand:het kraakt in je ogen, breektje open, alle zuurtjes zingen zoet haar tingeling, van hoe je ooitin haar begon, jouw leed tot deelvan haar bedwong. haar lijf bezong, o wat was de maan zo vol, de acht van die nachtstaat voor eeuwig in mijn bril. zei je. er is hier, een slok,er […]
1. de nacht is een boze godinde nacht versleutelt haar zwart tot lettersde nacht krast op het glas de letters worden gulzige gloeipriementastend naar sisgaten, schroeischeurenin een dicht veld van doorligwonden de aarde bronst, de talloze lijken fikken opde graslanden liggen bezaaid met sintels ‘hé jij daar, leg nog ‘s een lijfje op het vuur’(knars […]
zwem anna zwem zoals een meeuw door luchten zeilt. zwem anna zwem zoals een dooier door mijn vingers glijdt. zwem anna zwem ik schrijf de zege in jouw lijf. zwem anna zwem ik breek de wetten van de tijd: als straks jouw hand het droge raakt, van nu versnel dan nog jouw vaart. Over het ‘Gedicht […]
het groene veld verheerlijkt zich met een groen veld. hijg ik? neen: het hijgt zich een groen veld. draag ik jou af, tegen u op, dan krijs ik, mij bezighoudende als beleefdheidsvorm. vergelijkbaar met stenen, zijn wij geworden, rollende, vergelijkbaar van stof. Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van […]
Annette, zo mooi en lief en net, liep stiekem op het strand die nacht en stouter nog, ze liep in zee en zag dat aan haar blote voeten zomaar voor het grijpen lag: de maan! Ze bukte zich en schepte in haar hand een stralend stukje zee met felle schijn en kraters in. ze hield het hoog […]
Hij zag zijn kans deze zomer, op het strand, nam vlug wat kiekjes van wat er aan reëels vakantie had genomen. Hij plakt en schrijft nu traag de onderschriften: ‘Liesje draagt het water naar de zee’ ‘Frits die zich een schuilkuil graaft’ ‘Melanie die golven telt om Ludwig niet te zien’ De regels werden volle […]
Ik lees haar het boek dag na dag, herstel onder het stof de rollen, restaureer minutieus mijn matière, verbonden met de laagheid van dit land. Ik wikkel mij methodisch af, doe laag na laag kwabben uit de doeken. Ik breek mij af tot ik verstaanbaarheid bereik. Ik stel teleur en mij ten toon ik tel […]
mal. slierten stof en slijmverharden in de rode jurk.het haar deint uit in wolken. haar tijd spat uit de adersop mijn hand, zij snijdtde rozen in mijn adem open. het kolkt en stokt, zie het lidde lijven binnendringen, golvenslaan de staande rotsen aan. voortgang is er niet, het schoktvan kwaad naar erger. vuurversteent, het water […]
orgelpunt op een glasrand:het kraakt zijn ogen binnen, breekthem op, en alle zuurtjes zingen zoet haar tingeling, van hoe hij ooitmet haar begon, zijn leed tot deelvan haar bedwong. haar lichaam zong, de maan was vol, die acht die nachtstaat eeuwig in zijn bril. zo sprak hij. nihil. het zand glijdt uit zijn hand. hij […]
de beste wil van de wereldzit mij niet mee. ik sta mijin de weg en staar op wegvan u naar onze woestenij. er is geen vuur dat mij verbranden wil.er is geen zee die mij verzwelgen wil.er is geen land dat mij begraven wil. ik sla mijn handen stukin deze handendie de tijd verlijden. ik […]
o nacht, jij zwarte ogenherderin, jij weidster van verbijstering. sirenen zingen bij de blauwe maan jouw naam en het einde wacht met ongeduld op de herhaling van het einde: jij, een set bloederige keukenmessen, wij, de lijven ik en zij. wij horen de zon, gebrande wellust onder onze voeten, versmacht toch, o nacht dat ruisen vlug […]
dromen over roze olifanten (62) een wit blad papier (63) je vader noemt zichzelf papierversnipperaar (64) je ziet een man met een bolhoed, netjes ingeduffeld (65) je haat dat haperende fototoestel, maar toch staat het er, zwart op wit (66) er zit een vlieg op het pc-scherm van de toekomst (67) de kracht van de […]
6 afscheid is creatie van de tautoloog. scheidende ga je af van een ons naar een ik met druipende tussen de trilvingers regen uit het oog, verloren parels van het onbegrijpelijke. nagel de ramen toe met spaanderplaat. koop de magazijnen leeg, stapel de suiker, orden de bloem. vergeefs in stormen staan wij pal, malloten […]
5 ernst verstrengt de stem. er heerst onrust in de gebaren. ze boeren beurs de walmen van verval. het groen in de vingers is rot, zit vol met grijpsnot. het schone bleek onzichtbaar zonder spiegel. je lacht, de angst verschuift, je schuift gebreken af op overmacht. kracht ontbreekt, de lach breekt verre stormen los, gebouwen […]
4. de horden, als wespen steken wij elkaar door plaatsgebrek. ons vreet ons, het zelf is dood, zelfs de dood mist het. het wordt steeds erger. samen hadden we een kans. knars je tanden. bijt je lip, bloed, geef toe dat elk ik naar ons nog snokt, dat verhaal was het zeil waarmee wij de gewonde […]
3. aan valsheid geen gebrek in de geschriften . de dagen lengen niet bij winteruur. er is iets niet. jij niest. leg je neer. verleg snel je ziel naar onaangetaste plekken in je lijf. blijf jij. verstijf desnoods, maar raak niet mij. doods als de armen waarmee je mij inlijfde, zo zijn wij geworden, met hun […]
2. grafieken teken je, je liegt, bedriegt en staaft je leugens met wat loze statistieken. je ouders betalen graag je huis alsof er ster was, kind en stro. je strompelt schaap en dronken soms het pad af van je tuin. er is geen buiten aan de lege kamers van jouw eindeloze hier. maar een weg […]
1 het zijn moeilijke tijden want de tijd kent geen meervoud.vogels dwarrelen neer en wij geloven dan in speldenprikkenhoe we in een voornaam enkelvoud het woord ‘zon’ bevestigen in het kastje ‘omloop de zon’ en zeggen: “hier sla ik mijn zwartevleugels uit”. of: “kom in mijn donker beven jij, zie haar in ogendie de onze […]
ik ontwaak en er is niets ik ga slapen en er is niets het niets is mij een vaststaand ding dagelijkse knuppel op mijn achterhoofd bij nacht de duizend dode vlindervleugels vallen op mijn ramen toe stof is alles, niets dat stuift ik hoor het krijsen van de kraaien buiten alsof er nog een binnen […]
dit is nog maar een begin. de herfst zat in de lente. we hebben het toevalligontdekt: bloot in de borst, afvalligheid in het fatsoen,een scheut vodka bij het sap van niets en nergens. wind in de scheurzeilen erroll flyn daalt neer, de zelfbevlekking is gigantisch.je armen hou je in een handomdraai, je ogen duikenonder. de […]
je hebt het duister al. snij twee uien. zie je het verschil? half is dubbel tot het heel is, kringen neigen weg van kringen. zachte sneeuw, beide voeten bloot in de aarde. kraaien, daar. uitbranden. 13-/06/2009 – rev. 18/10/2018 Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht […]