slik. het glijdt door mijn skelet, een veelheid aan elkaar omzwachtelende slangen. ik zit versteend in mijn gestalte nog, een verte, mijn onderlip gegoten om het glas met gif. kijk: dooi. de ware toedracht van het menselijke in mijsijpelt binnen. u. ikschrik. slik. het monster ikbent u. wie had dat gedacht. snel. beweeg en slik. slijk hoeft niet erg […]
de avond is een klomp ik kruip het scherm in waar jouw oogeen leegte uitstraaltdie ik ieder aanbevelen kan. er wordt gestorven en het dienendat wij dienden draagt heden het lege uit. span strak de bogen.scherp de blik. dit wordt het vergeten eindevan een eindeloze strijd. de aarde beeft om ons. tril mee. ‘vernietiging door drank’ klinkt […]
aan de horizon staat het eindedat zich eindelijk herkent de tijd van de wereld ontfermt zich over elk moment.de tijd van de wereldis veranderlijk, springerig, en cyclisch. het grint herhaalt bij elke stapde stappen die jij zette: gruis van ons huist in mij,wordt tot grondgeluid ontstemd. dagelijks, wij verarmen. ik voel jouw armen kwijnen, vertwijfeld […]
gruwel houdt verband met grondigheid,de grond met het aardige van jouw lijf .het strelen van een hand heeft tepel nodigen kippensoep een kom. de vogels vallen. pels verhardt bij droging tot verheldering(de haartjes komen langzaam recht). verbrandvlees ruikt in alle kampen naar. asfaltwordt gelegd. eeuwigheid bestaat niet echt. je dacht dat ik gestorven was maar ik […]
ik ben dood dan, weg. de vloek volstaat, ik hoef er niet meer bij te zijn. inputtekst 3/4/2009 Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma.
karren stropen de straat op,spatkoppen wat katten open en stropletten duif. de bloesemtak van kerselaarkucht kelkjes af in de opstartstankvan het gebulder. ‘van dit leed hoeft niemand weet te hebben’ ogen draait het om en luiken toe van paars naar puur oranje. ‘niemand,‘ zegt ze. de eerste slok is altijd de ergste.‘weet te hebben’. er […]
‘het is een lieve jongen’ , zoals men zegt ‘hij bijt niet’ (van de dobberman die net drie katten en een baby). er nestelt zich een hoop op slangen, het droomtganse alen vol van verlangen. het houdt het niet langeren out zich als inhumaan. ‘ja’, zeg het, ‘ik doe het met machines’. het netwerk rilt ontzet. het […]
(het is een wild verhaal,een kwetterzang vol dwaas getetterdat op de planken spettert maar al gauw…) het mint. minde. zij meert niet langer aan die kade. woedein vreze en bij rechtheid van roede.maar wie is zij? een ik? de zwoelte van een zucht in een staafje met standjes en vragen? konijnen verkopenzich aan eender welke pruim. […]
het groen is mos of rot.de takken van haar woord ontbottenheden niet. het hult vergeefsde adem in een zweem van zwijgen, bergt zijnwil in het einde, maar tot stilstand komt het niet. zij doet het gestaag in haar ontdoen ervaneen mortelende pijn. het drinkt haar knokigevingers in brede glazen vodka. hun strelen splijt de maag.het zand in […]
