voor neo,op de wijze van Fairytale of New York van The Pogues de straten vol huizen de huizen te huurde mensen tevreden de vijand getemdde dagen zijn schaduw het eind is het vuurde meiden verwerken de jongens tot vent want de plaats staat niet stilen de tijd werkt niet meede stuka’s gaan komenhet gieren begintde […]
niet de blik inwaarts (het gat is te diep)niet naar het buiten (de ruimte is koud)niet oog in oog (de droom is een moord) niet naar het vage (het vage is nergens)niet in het al (het al is illusie)niet in het niets (het niets ontkent niets) kwaak kwaak kwaakik waak niet ik droom niet ik […]
“bij het melkvlammen bij de grafademin purperen zweefmonden: het tonggolveno bulkende zaadstulp breek in ons los” (zulke heilzangen gaan al snel in de stemspleten knellen, mevrouw!) het mauve hert HMS Spanningsberger in de ondergangszon– te jong achter de sterfspijlen– indien afwaarts murmelt de tranenvloed : de dijen bekoren de dijen de dijen bekronen de dijen […]
de geest verettert. het slijm verhardt.het rot verteert.verval regeert. pif paft pufpof puft paf:wat niet vast hangtvalt er af. Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
1. het centrale gedeelte is een immense zwarte berg graniet,onaantastbaar, onverzettelijk. onze sessies zijn stormachtig ¹ het snijden is ons ingeplant (gebed, gebod, gebit).de ergernis betreft: verwarmingselementen met stoffige zuigobstructies gekrakeel in brabbeltaal op 10x duurdere gsm’s regenstrepen op de industriële wandbekleding rokende marginalen neusprut op de hst-zitjes kalkaanslag in de senseo onze glinsterende ogen […]
Ontdaan stond het er gans omrand en rankleek het te reiken trillend tot de wand,er witte woede vormend, stroef van klank.Daar werd een droom van haar met daad bemanden door dat groot verlangen overmandkreeg het de opdracht haar tot licht te zijnals op de maan de klare zonneschijn.En ‘t werd bevolen weg te worden, wegvan […]
het had de ogen en het gaf haarde ogen en de ogen verveelden haar.het zuchtte lucht uit die zij blies. hethad het einde vast maar het einde kwam maar niet in haar. schromelijk. abuis. zo ook alom de winden in de wereldwaaien: het had geluk zei zij en het gelukbracht het deze dag en het […]
het ziet een paar en hoe ze draaien daarvoor het doek en het doekheeft de plooi van de benen voor een ware plooi genomen, een tijdsgewricht. het ziet ze dansen en zo dansten wij, denkt het, toen het nog toebehoorde.traag, toen, trager nog zo lijkt het nu, te schommelen haast, half staande daar voor de […]
de wind streept de vrouw uit in lange lijnenhaar en jurk. een doorsnee engel ontvalt zonog het praatvlak. doodgewone doorkijkbeelden aan de kust. zweefmeeuwen dagtekenenhun plaats windopwaarts, mannen negerendoorgaans het rechte van de langgerekte lijn. het heft het glas vol wijn en zand, want dit ishet lichaam. kinderen meten hun zuiveremonden af aan het uitgevlakte blauw, […]
