ENVOI het houdt van u, maar niet met u erbij.uw wereld maakt het triest, noch boos noch blij,uw geest is lucht met geuren van de nijd erbij. het ziet uw kommer en uw kwel, uw blijde tranen,uw woord dat elke droom verdraait tot lompe daad,het telt in uw gelaat de diepe groeven van de spijt. […]
HAAKS er zijn profielen, geschreven lijf in tegenlicht.er is ontelbaarheid die ook geen woorden vindt.er is een toekomst zonder ons, de weg is vrij.de dagen korten, ook deze zomer is weldra voorbij. het ziet mensen in de straten, ratten in de valvan ratten. alles is tot alles opgeteld, nietsvan waarde weert zich nog, want alles […]
GRIJS het lied werd dode lus en braakte woord:moerglans en ruwte, een meeuw aan een koord.het latente klotst nog in code aan de pier:kapotte botten, alg en kelp en wier. het zwijgen heeft haar kern bereikt:het is nu stip, punt, korrel in de tijd.het zingen had kortstondig ons verrijkt:parels in een kop vol haat en […]
ALTIJD het werd een boom voor haar. zijn takkenreikten hoger dan de piramiden en de stamgreep dieper dan elk graf. twijgen raaktenaan boezemwiegen en bloesem zoende mond. proef hoe donker, voel hoe hemels blauw, hoor hoe geel het zwart nog houdt van haar.en golven zee bezingen diep haar strand.en krabben schrijven epen in haar zand. […]
WOELEN het is goed om na het vrijen hoog de hemelin te kijken en te lachen om en met het licht.zo ook de kraaien kraaien om de bomendie vergeefs de luchten willen aaien. in het woelen heeft de wereld zich gekeerd.het werd een zij, zij een het, kruis in het moment.zij werden nog, begonnen weer […]
TIJD zal het haar dan nu met deze zomerdag vergelijken?eerst, verlaten in het donker, verlangt het naar het licht.het ziet hoe ratten vreten aan de wallen van de nacht.het glijdt altoos somber weg en verder nog naar nooit. daar staat zij plots, haar bloesje los, en stralende.het ziet hoe het in haar en hen de […]
LUST er komt verlangen in de zee van het verlangen,een draaikolk van lust in het golven van de lust:enkels vormen enkels in het water en het zand.het treiterkleedje deint omhoog, en valt nat neer. nog half aan land omrandt het maanlicht valshaar zachte lijnen, werpt vage schaduw scherpop algen, schelpen en botte ribbels in het […]
mot een zwerm gesternte er omheen en het is kernvan niets, en niets is het heelal. ongezienis het er licht, de lege weg voorbij het eindevan de weg. op doelloos draaiende spaken spalkt de tijd haar tikkel-tokkel van het vuildat willoos waait, het stof op gore straten.stem schroeit in de sneeuw, kroepoek snijdt op de […]
HET het houdt van verval, het trage ontbinden,de graduele neergang van orde tot aarde,water en slijm, het kleven van woordenaan handen ontdaan van hun grip, vuur dat vreet aan molm, gebinte van kerken,donker gewemel diep in een crypte, barsten,glasbreuk, stofwalmen, wormen, ratten, steenslag, roest, gelig vet in de kromme hoek van het blad. het is […]
