T:S2 IT: 30
CBB

T:S2 IT: 30
T:XV IT: 47
T:C3 IT: 55
T:VI IT: 16
T:S3 IT: 7
T:VII IT: 58
T:CK IT: 61
T:CK IT: 61
T:W1 IT:24
T:P2 IT:60
T:I IT:49
T:P7 IT:3
T:0 IT:23
T:XVII IT:42
T:PKn IT:52
T:W10 IT:15
T:W2 IT:12
T:XVIII IT:56
T:II IT:5
T:P8 IT:19
T:W2 IT:34
de leden gelaten.het hart is blind en weetzich door het ziendeonbemind. Oetoen plukt de bloem. huilen kan ze niet maar voelhet droeve dreunen, hoorin het witte kronkelenvan honderden larven de bodem van gitwaarop zij valt,waarop zij viel,waarop zij vallen zal, en adem het weeïge ritselen, hetslurpen en glijdenvan het leed en de lustin de bange wortelvan […]
de lus trekt aan en de blik was al bleek.we draaien rondjes rond de rondjes en elk dansen is met de koord van de code gebonden. het nagelbijten is het punt voorbij van het de tanden zetten in het wakke bot van de duim. gezondheid is een driftig schrobben geworden met het gel en zout […]
de straten garen wit. wiestaat er nog op vanonderdit doodsvette dekbed? kloek, hanig, oorlogsvaardig,zegezeker zoals bazen die hunknechten de oren afrukken? een zin zeist de stilte maar zie: uithet niets bloedt het nietsuit in niets, ongezien. bij elke zeven rijdt er een wagentje voorbij,dan kan je instappen. dat is alles:profetenessence. invoer (2017) – rev. dv@CAZ
Otium divos rogat in patenti Horatius Oden II, 16 ik weef een kleed van louter woordenrond de leegte die ik ben.ik knoop de naaktheid van mijn gruwelin de zakdoek van mijn vel. ik draai de vloeken die ik stotterin mijn loeren naar genot.ik meng mijn sjankers van verdrietin het restgat van mijn hart. ik glij […]
“zee van grijs verdriet”
(eerbetoon aan Lucebert) zij waren innig verbonden en in evenwicht.zij draven briesend op de verlaten weidevan uw achterstallige adem. zij stoeien pluizig in de roofbouw van uw hart.zij drinken miswijn uit uw grote wanhoopsglazen.zij spelen poes en schurken rugof slijpen voorpootnagelaan de verzonken peilers van uwdagelijkse denken. uit gaten in uw klederdracht schieten zij schichtig, […]
mijn ik is een eendje dat dobbert en dobbert ’s nachts op de vijver alleen zoals jij het regent, het regent want heel het heelal weent om het eendje, maar het eendje is blij jouw ik is een eendje net zoals ik zoals jij jouw eendje is vrij het mijne is blij maar dat alleen […]
“Meisje en instrument paren als dieren.”Gerrit Achterberg ook al gun je hem de maaltijd niet,hij mosselt je, secuur en minachtend zoals enkel een Hollander dat kan. waarom nog dit aantijgen? dit, dat jou de schelp uitpulken helpt niets, niemandal. met lezerslust vermengdrotten de honderden waangestalten waarin hij jou verletterde. in heisa, in hema en heijn! […]
bij de schroeiklank van schalmeien,in het blauwe suizen van de lucht,in dit één en al omkransend stralen,in de speeltuin onzer gruwelvlucht: schep de lagen haat en liefdeen de woordenetter van mij af.leg mijn falen bij het falen, vloeken schrijf jouw naam bij op het graf. invoer(2017) – rev. dv@CBO
1. met de auto de barstribben schuiven, het trilbeenslaat het breekhart in, de uitzang Uitploft het brein uit in reguliere wolkjespluis en zie: het exiteren verzelfstandigt. dan,middels een radicaal herdachte omvormingvan de aleatorisch omzweven singulariteitdie het is, treedt het ik zelf buiten zichzelf, vervoegt zich bij zijn onzichtbare vermomming. dit is precies zoals het deksel der […]
een hoopje nog en het iseen mootje meer en het iseen enkele tel en het is de daken dragen de regen die de daken dragende mannen dragen het lichaam dat de mannen dragende bomen dragen de takken die de bomen dragen de violen kermen de violenhet einde stuitert op het einde der spiralende hond blaft […]
WAAN VOOS MIS op de straat ligt een hoop.de hoop is nat. is de hoop een kat? neen! de hoop is niet kat. de hoop was kat. de kat is dood. dekat is nat. de kat is dood en nat. kwakkwak gaat het wiel van de kar. de karrijdt over de kat. de hoop kat […]
gebruikers maken soms geluid.dichters dichten, of slaan ophun snuit. verkeersongevallen,leguanen en de hoestendenachtegaal vallen in op drie. ijslanders eisen land, storm- endonderdagen ook. in boten bonstonvermoeibaar de rompslomp. invoer (2017) – rev. dv@CCD
niet de blik inwaarts (het is er te eng) niet naar het buiten (het is er te groot) niet oog in oog (het is er te donker) niet naar het vage (het vage is nergens) niet in het al (het al is illusie) niet in het niets (het niets is ontkenning) kwaak kwaak kwaak ik […]
Bewezen is:de tijd verglijdt,wij blijven niet,wij zijn niet vrij. Per dag de pijnder straf neemt af.Wij slapen inmet ochtendzin. ’t Verblijf is nachtin ’t zwart gedacht:droeve stilte heetdaar klankenpracht. De spijt gaat weg,zij ligt naast mij,zo lijf aan lijfgaat het voorbij. ‘Anna, ‘, zegt Anke,‘Anke’, zegt Anna,‘niemand zijn wij’. ‘Anke’, zegt Anna,Anna, ‘, zegt Anke.‘wij […]
jeugdmerken frunnikend haar vingertjes bevoelen dagelijks het fabelland.open ter blik wipt het neusje vrij en voluit, de lippen uiten het haar omringende en niets drukt haar pret. de adem warmt zich aan betterfood koeken,het haarfluweel wrijft op het silan-hemd elsève-crème open.mevrouwen zien beaat hun dochter schrijden in prinsessentred. bikkelhandige handen gloeien van zaaien en kappen,strelen […]
buiten is daar, buiten dit hier.een mens moet zich behelpen. je zit in je vel als een werkende cel. binnen is hier, vanzelfsprekendbuitengewoon. vrijheid van binnenmaakt jou en jezelf vrij van jouw hel. buiten je liefde is niets zonneklaar. dv@ZHQ1zie ‘revisies’ in WP rev. dv@CEN Noten[+] Noten ↑1 zie ‘revisies’ in WP
strijdlied voor twee stemmen stem 1: de woordenlijst, vrouwenstem met Noord-Nederlandse tongvalstem 2: het kader, mannenstem met zwaar Leuvens accent debuut@post_date – rev. dv@CEb
// ekfrasis van ‘maskerman’ ” De vinculis in genere, the lid nailed shut, the sarcophagus of light”Peter Lamborn Wilson, Abecedarium, Xexoxial ed. 2010, p.23 zie dit letterlijf. de op het land genagelde aarding i-kafglijdend in de trage neergang a-bnaar het eternele vlak van het niet-iets, de taohemel e-f. elk ogenblik (de letter f is hol, […]
2. Au milieu de ce bois un liquide cristal (Habert de Cérisy) verknoopt in de keelkribbestokt bij nacht de adem. kurk.de ratel wil mij achterlaten in de droom waarin mijn buikzweeft en ‘t wateroppervlak zodra versplintert. de tijd jeukt er van etterende stilstand. ‘ik krab er blauwe ruimte uit’. woorden glijden glippen wegvan mij, het […]
ik is in het blad is ruw de bloem isin mijn hoofd en slaat de wereld inmijn hoofd aan flarden op het bladin mijn hoofd vergrijst er een zonen als ik stengel zeg vergaande schepen in mijn hoofd hetblad is blauw de scheur erinis waar de barst begint en ikmijn einde als een kassavan een […]
ik is in het blad is ruw de bloem isin mijn hoofd en slaat de wereld inmijn hoofd aan flarden op het bladin mijn hoofd vergrijst er een zonen als ik stengel zeg vergaande schepen in mijn hoofd hetblad is blauw de scheur erinis waar de barst begint en ikmijn einde als een kassavan een […]