Verlangen loopt verloren in een land dat nergens is, niets dat niets betovert. Bemind het reine snelt van hand naar handen de stilte die het nu herovert is geschrift dat enkel schrift verovert. Het ijle vliedt het lege in, verdriet lost op in pijn en leed verdwijnt in lied dat niemand lezen wil, dat niemand […]
Dit is dus waarop het zo lang heeft gewacht.Dat het hier was, is, en zich leven laatvoor wat het voelt, dat zij het hiertoe bracht,dat het kruipt waar zij ledig lacht en praat,dat zij humaan werd en dus vol van haat.Het laat zichzelf als niets verdwijnen enontbindt de zang tot aardig lied voor hen.Het wordt […]
Het danst alsof er leven is maar neehet is geheel door niets omkranst, vernieten in het donker sterft het zelf van wee.Het hoort het oordeel toeslaan op zijn liedmet haat die ’t zelf verslagen achterliet.Het wordt omstandigheid van dit bestaan. Het ziet de schaduw van de volle maan:leegte loopt leeg in wat al leegte was. […]
In de pit van het zwart voltrekt het niets
De klok tikt en meet de oneindigheid
Er was gebrek, onleefbaarheid. Het werd
Het wordt verward met zijn verlangen daar
In de afgrond van de herhaling wordt
De winter is daar. Er staat ellendevoor de deur, je hoort de kou al in demensen kruipen, hoe zij van ellendeliefde prediken, haat, hoe er wordt hindegekeeld, en bos, daar waar ’t haar beminde. De stilte na de eerste sneeuw zal weerblad zijn, wit en leeg. Het schrijft haar neer.Maar ’t zuchten bij elkander breekt de […]
