Onaantastbaar is het donker van het zinken,ongenaakbaar hoe het rotten zinkt in grond,onweerstaanbaar is de lust dat het er voelt. Het sijpelt van begane grond naar diepe zee.Het brengt de dingen zilt in lome golf teweeg.Het woeden barst en parelt, woelt in zand. In droeve stromen bruisen gele liefdeskernen.De gedachten slierten tastbaar voor de rode […]
Het zegt de dingen zakelijk vaarwel, eris een lijk present dat het verlaten wil.Banden ontbinden, ankers vergaan:het kan alleen in het als het bestaan. Het is atol, zijn aders zijn koralen.het is een wegen op het wiegenvan de zilte zee, onmachtig drijven in het oog van de brullende zon. Het spreekt zichzelf niet langer tegen,het […]
De bevrijding was een goede zaak.Het lag te rotten in een vaste slaapterwijl er Duitsers in hem kropenen de buren waren Belg en kwaad. En alle talen zwegen, vielen stil.Geen woord hield toon noch stand.De letters braken slonzig open, alommoedwil heerste, en de middenstand. Het verkocht zich graag, uit vrije wilaan eender wie het ook […]
LAIS is stil, haar klank is visueel:het hoort haar met de snelheid van het licht.Het ziet haar in de klank van het geheel.De vingers typen haar, zij wordt gedicht.In tijdloosheid maakt het haar speels en licht.Als het haar voelt, raakt de tong aan kleuren,en ’t schrijft haar neer in bloesemgeuren.Het is haar lijf, zintuiglijk één […]
Niets. Het schrijft haar weg in de geschriften.Geen pen met inkt krast door het perkament.Zo’n scherm is een kleed om op te lichten.Het typt het uit: is het zo’n nare vent?‘Het lijf had lust’: is dat zijn testament?Lyriek is nooit wat er geschreven staat.LAIS is vrij zodra zij het verlaat.Hebben kan hier niet, dus wil […]
Het is haar het, van nietigheid heelal,der stelsels sluier vliedend van het nu:het is het, een niets en van niets het al.De tijd is teken slechts, een residu,want eeuwigheid is nu, niet continu.Waarheid omarmt het als een warm gebeuren.Schoonheid zweet en danst in zang en geuren.Het is haar poort, van vrede het gebaar,het is de code […]
Een volte van eenvoud keert zich in haar.Het licht verschuift, stralen dagen het uit.Donkere tranen parelen gevaaren schaduw glijdt dreigend af van haar huid.Het git wordt wit, de kleuren breken uit,hun weelde laait op lippen, vlammenzucht.Handen doorwoelen een witte wolkenlucht,de lijven wentelen van zij op zij.De zang komt los, het schrille is berucht.Het spreekt zich […]
[bij de foto van een aangespoeld kinderlijk op een strand aan de Middellandse Zee] Gevleugelde woorden,engelen des doods.Gehurkte gestalten,droge drek in de hoek van een loods. Kalk.Corps mediatique. Peuk. Blik. Meeuw. Krant. Drijvende lijken,zwart dat tot paarsis gezwollen. Braakselop de baren, slijmin de zee. Gebarenvan hoop, volledig gebroken. Kletsin het zieden, diep in het dal […]
Het had nog schoonheid voor de ogenvan toen het Avondland voor hen begon.Er was geen grens aan hun verlangen,de muze was in elk van hen en zong. Zij stonden samen daar, doodblij gezind.Zij maakten dromen daad en daden woorden woorden reeg het aan de dichterskoord.Zij werden goddelijk door god bemind. Het zou met haar de […]
