[moment 4] 20 augustus 2015. hoe meer het typt, hoe verder weg de woorden zich verwijderen. hoe verder weg, hoe meer zij het binden. er sluipt tragiek in wat het zegt, niet zegt. het drama van zijn zwijgen wint veld. de dagen dromen zich van dagen vet en vol, de weken zoenen bleke maanden, magere […]
Categorie: gedicht van de dag
het moment (3)
[moment 3] 8 augustus 2015. er zijn dit jaar veel okkernoten. de oude boom gaat onder eigen vruchtbaarheid gebukt. hoog in het gebladerte weet het fladderend getortel geen blijf met deze tot Duif verruimde ziel, dat geile lijf. het houdt niet op. blonde gladiolen worden stil wanneer zij een paar ogen ontmoeten en de weerschijn […]
het moment (2)
[moment 2] 2 augustus 2015. de toekomst werd een dagverblijf met accommodatie voor het heden. overnachten kan voorlopig niet, het botvieren der lusten kan het best enige tijd stellen zonder aarding in de dromen. de vrije wil was ooit een waterlelie, het water wou wellen in de weelde die het was. de bomen evenwel kuchen, […]
het moment (1)
[moment 1] 1 augustus 2015. er was gewelf : onderaardse bogen naar het zwarte meer, de spiegel waar het in boorde, boorde en… een zucht kwam vrij. verleden wou het heden toebehoren, wervels van de toekomst groeiden door het vel van jarenlang verzwegen woorden. het ontdekte het, hoe het in zich verharde. en vocht welde, […]
verval (slot)
ENVOI het houdt van u, maar niet met u erbij.uw wereld maakt het triest, noch boos noch blij,uw geest is lucht met geuren van de nijd erbij. het ziet uw kommer en uw kwel, uw blijde tranen,uw woord dat elke droom verdraait tot lompe daad,het telt in uw gelaat de diepe groeven van de spijt. […]
verval (9)
HAAKS er zijn profielen, geschreven lijf in tegenlicht.er is ontelbaarheid die ook geen woorden vindt.er is een toekomst zonder ons, de weg is vrij.de dagen korten, ook deze zomer is weldra voorbij. het ziet mensen in de straten, ratten in de valvan ratten. alles is tot alles opgeteld, nietsvan waarde weert zich nog, want alles […]
verval (8)
GRIJS het lied werd dode lus en braakte woord:moerglans en ruwte, een meeuw aan een koord.het latente klotst nog in code aan de pier:kapotte botten, alg en kelp en wier. het zwijgen heeft haar kern bereikt:het is nu stip, punt, korrel in de tijd.het zingen had kortstondig ons verrijkt:parels in een kop vol haat en […]
verval (7)
ALTIJD het werd een boom voor haar. zijn takkenreikten hoger dan de piramiden en de stamgreep dieper dan elk graf. twijgen raaktenaan boezemwiegen en bloesem zoende mond. proef hoe donker, voel hoe hemels blauw, hoor hoe geel het zwart nog houdt van haar.en golven zee bezingen diep haar strand.en krabben schrijven epen in haar zand. […]
verval (6)
WOELEN het is goed om na het vrijen hoog de hemelin te kijken en te lachen om en met het licht.zo ook de kraaien kraaien om de bomendie vergeefs de luchten willen aaien. in het woelen heeft de wereld zich gekeerd.het werd een zij, zij een het, kruis in het moment.zij werden nog, begonnen weer […]