4 december 2015. de nacht is hard. de koude dringt zich op in de winterroosjes op de ramen en slaat dan toe. zij plooien van hun bloei de kelkjes naar het stille sterven toe, hun stengels zwiepen na in het striemen van de regen. de wind blaast hen de walm van de humane weelde toe. […]
[moment 24] 30 november 2015. kijk. de einder is een horizon in lichterlaaie die maar niet tot een besluit kan komen. het gelaat oogt triest en oneindig eenzaam, vervallen in zichzelf, een donkere kapel in het bos. de hemel is onbereikbaar. boomstammen heffen een doodse stilte aan. er verschijnt een hoofding van geluid en het […]
[moment 23] 28 november 2015. ‘wij’. ‘ons’. die gruwelijke woorden. in het fabelrijk van de beschreven verbanden doet de eenzaamheid haar zin. de liefde? een wolf die zichzelf de poot afknauwde om aan de hel te ontsnappen waarin ‘wij’ samen waren. het zegt vandaag : ‘de afschuw voor de dood is het leven, de angst […]
[moment 22] 24 november 2015. nog even en het heeft zijn uitgeleefde toekomst ingehaald. het woord is al weg, de straat ervan is opgebroken. er stijgt nog zang op van voltooiing waarin het zweven kan terwijl de wereld barst van zelfgenoegzaamheid. een mot zeikt het wat complimenten in de mond. één cluster van klanken wil […]
[moment 21] 23 november 2015. het zwijgen heeft haar middelpunt gevonden: woorden slaan de handen in elkaar, zin speelt in gedachteloze zinnen. het gebaar doorbreekt de pose, bloed wil spatten, vingers grijpen, nijpen en in holtes dringen. zeven maagden doorprikken driftig met hun apparaten de leugens van het maagdenvlies. engelen storten zich als vliegen in […]
[moment 20] 20 november 2015. de schoonheid van een gedachte zit gevangen in het denken van de gedachte, het is een opgepropte vlinder wachtend op bevrijding uit zijn cocon. aanhoor het weke gefladder dat uitbreekt, zie hoe er wat slijm druipt, voel het ontzag wanneer het tere leven plots een wonderlijke draak wordt, een gevleugelde […]
[moment 18] 11 november 2015. in de kinkhoorn reikt de klank tot diep in het verlorene. een lichaam ligt roerloos op een drijvend veer. de hand in het water omspoelt de stille zee zoals de zee de hand, elkaars gelijke. slak in het slaken, grot in de bergzieke holte: dit is het zieltogen van vingers […]
[moment 17] 9 november 2015. raakt het? machtig zand verdwaalt in het zand. stof baant zich een uitweg naar het onstoffelijke zoals je ook wel eens woorden ziet woorden dragen naar hun spreker. alsof er iets in hen erbarmen wekt. de grote droogte nadert, het eerste krimpen is een krimpen van de longinhoud. de mensen […]
[moment 16] 12 oktober 2015. het wachten is altijd van uiterst korte duur. het al ervan is al zo vaak gebeurd. tijd is een spiraal in elf dimensies, een kluwen van uren in de stilstand van het lot. pijn herhaalt in elk moment de pijn. lust herkent zichzelf in elke zucht. duur duurt in pijn […]
