Barcelona 2008.recarga aqui tu movil. het wou de blauwe stad omarmen zoals Pabloze achterliet, blauw met de tranen hardin de blauwe ogen. kattenzeik en mensenbrol.het barst uit de poreuze gevels en druiptover de handen, de armen, het spettert in de ogenmet spullen van Zara, Gucci en Gaudi. alle wonden klappen open,er is gratis zout van […]
I Zelfdruk, druk van de ziel. Ik hakte en hakte en hakte en ik had een vinger in de inkt, legde hem eruit, rolde met een vinger de druipende vinger over het papier, over de bleke vrede van het uitgeschepte vel. Verzwegen werd mij alsnog het geheim:de ring ontnam elk zicht daarop. Plaats,waar al het […]
ZIJ met de roos gevorkt in haar schoot, waardoor in weelde de kringen van de leegte aanvangenlang voordat er liefde wolkt en haat; waarmee zijruimte splijt en rekt de tijd zodat een hand ons de hand reikt, waarmee wij onze vingerszich ertoe kunnen bewegen ons de ogenen de lippen te sluiten, ons tot kalmte temanen, […]
zie, aanschouw de ring.bewaar het moment. opnieuwopnieuw opnieuw, met kriebels in het hemd.met de geurige geilvingers in lederen sleuven. met uitpuilende kopersogen.zoek de bruid. sprekend als had zij monden die spraken:“geef ons heden nog een briesje kabbeltaaluit het blauwste walmkanaal, een schichtvan wit in het rode amber van erbarmen”. meer nog. hang hoger de wifiwinkelhaak.negeer […]
het antwoord zocht een vraagteken.het teken is een punt. de wereld is de wereld is de wereld niet. brak. haar lippen trilden met het misprijzendonkerrood erin. lava bevroor en het werd haat,een band die je niet zomaar breken kan.hoe schitterden niet de juwelen van het onbegrip. liefde, uw adem is perslucht. elke zuchteen nieuw monstertje […]
het oneinde komt.het is niet iedereen maar iedereen is het. de lippen bibberen, het speeksel belt de warmte, stort bloedgeile waterklank op het oog van de nacht. er wordt stroomafwaarts afgetakt.meedogenloos het groen gulpt uit de dode twijgenzee.Galathea ontbloot Galathea.Galathea lonkt en slokt volmondig. Jacky glundert. polymere koralen en eenvoudige kinderlijkjes drijven op de zee […]
de koepel wil komen
Hier is de straat met de ronkende brommers.Hier staat het blok met de schurftige kamers.Hier groeit het grijs uit gaten en spelonken. Je ziet wat er was en niet wat je wil.Je wil wat je ziet maar is dat wat je wil?De wereld vermoeit het verwende gewetenmet het zijn van de dingen die niemand kan […]
voor P. Van Sant je maakte parels voor de zwijnen.de parels zonken in een glas vol blues en de zwijnen waren wij. wij vraten, dronken en wij praattenen van elkander hielden wij. invoer (2018) – voor ‘Rigorisme’
