album: I, Pharaoh duur: 7:51 zodanig (ja, danig) te kosmos te niemandsland de nimfenklier hamert op het schone dat er jurkzang uitbreekt in de beelden waarvan witte verbittering de rand scherp de rode reuzen het licht door de neus jaagt zeul maar ja zeul en zeur maar reus zeur dieprode het reusachtige schitteren op […]
album: Unity 1977 duur: 5:44 eerstdagen glinsteren huiselijk wijl de dichterlijke honden onderkwijlen het huis en hun jongen o de godlijkjes de blik verschuift de stem de stem verschuift de vinger de vinger duwt op de wonde en in het trage traag staat de ontroering haar stilte geheel af aan het naaldruisen van de […]
album: Continuation duur: 3:20 de telling is altijd gelijk maar tijdens het tellen verschuift het gelijk van hier naar daar een borst beroert katoen de vogel houdt zijn vliegen in de tepel heb ik toch gezien (als ze voorover buigt ontploft het licht in het licht van haar gezicht) van daar naar hier is […]
album:Blue Delight duur: 14:45 wij niet zeggen we, wij niet dus haak ik een lapje verder in het wereldwijde flapperen (iemand zal mij moeten weerhouden of ik vertel alles en wat dan?) van lapjes uit het behang komt een schaduw de muren afgekropen het geheel verliest het van het bijzondere, de tik in het […]
album: Cosmic Equation duur: 4:18 de vouw ligt hier en naast de vouw ligt het hier, neergelegd bij de stof, het wikkelen zat in de omslag al en fok toch fraulein dat draait weer uit op kom je effen mee boven postzegels kijken De SUN(T)RA(NCE) teksten werden in 2008-2009 geschreven telkens tijdens het beluisteren en […]
Album: Cosmic Equation Duur: 7:15 het schrijden schrijdt voor het schrijden uit de tempel maakt de goden in haar zuilengang we zullen rook houden waar we vuur zien (en halt waar er nieuws is) gerechtigheid geschiedt desnoods. uw wil die lag er altijd al, de grijze kabels naast de rode. kom buitenom aub […]
Album:Cosmic Equation Duur: 4:09 het brede heeft het van het verre het verre verheldert de diepte de vogels aan de voet gehouden verklaren ook op welke hoogte de zon zon is in de zon De SUN(T)RA(NCE) teksten werden in 2008-2009 geschreven telkens tijdens het beluisteren en (slechts) gedurende de duur van de betreffende compositie van […]
album: The Invisible Shield (aka Janus, A Tonal View of Times Tomorrow, Vol. 2, Satellites are Outerspace) (1962-1970) duur: 7:27 uitstaande fluitvogels bij peertjeslicht fluitende te vogelen hangen a duw op Ctrl-Alt-Del: haar kooien, haar maan, haar withete vijvers! s hoe weet het donker rond de gloeidraad dat het donker donker is? li, zo stort zich […]
album: The Invisible Shield (aka Janus, A Tonal View of Times Tomorrow, Vol. 2, Satellites are Outerspace) (1962-1970) duur: 7:23 de afloop uit elke snee bengelt en bengelt het draadje van het geheugen staat er op om af te lopen, het geluid wil als een windsel fijn gaaskatoen om en om de vinger van de […]
Album: The Invisible Shield (aka Janus, A Tonal View of Times Tomorrow, Vol. 2, Satellites are Outerspace) (1962-1970) Duur: 12:45 als het krijsen begint, sluit zich de kring als het zingen begint, eindigt de zang als het verlangen begint, stopt de reis als het ruisen begint, is er, is de afloop de (het zichtbare is schild van het onzichtbare) […]
album: Continuation (1970) duur: 5:06 wie heeft de kat gezien de kat wie wie heeft de staart gewit wie wie wil er stof vreten stof in de herhaling toont de meester zich de meester van de herhaling zie je: als ik wil dan wilt u wel maar ik zing u de blues de blues en […]
album: Blue Delight (1988) duur: 6:58 wilde dieren wil ze bloed! wijn! rozen! steven strak uw skelet broeder stop een breedwalsklare rol etsmetaal in je kop. naaldhakklaar smelt en bijt je grapzuur in haar zouzewel zoeterig zeezoutje. zo uitwasemt langs haar haar […]
album: Other Planes of There (1964) duur: 22:04 hier in het hier danst de cactus hier tel de stekels de ribben de welving van hier tot hier de vinger die je maakt in het hier de zee die druipt – snij mij bij, rond mij af, schraap mij schoon, lik de huismijtenglazuur van je […]
album: An Introduction to Sun Ra (2000)duur: 7:18 een tulp is de tong rond je tongje bekken van bloemblad tot bloembladbeweegt mij haar holte, ik schuur u mijn uiter-uitermatigebuitenruimte aan
album: Purple Night (1990)duur: 3:48 jouw areaal krimpt in, stofstaat de ruimte naar het leven, de dagbegon met ademhalen maar de lucht was op, op ogen lagenals zure zeepreepduinende vellen van het reeds gehoorde, het watten in je oren, het schraalland dat natonder de speelzonelaag op de kaartin werkwoorden verdronk, jouw land speelt je licht […]
album: Dance of Innocent Passion (1981)duur: 11:37 Bloed klopt bloed klopt bloedin je oor de wereld door, je slaatmet je slaan aan het welken, korteerst dan verder, hier ik zeg je hier, daar, de tekens die je maaktin het maken van tekens, de aardedie je schept in het scheppen van klaarte en daarmee zeg je de […]
album: Dance of Innocent Passion (1981)duur: 6:10 het gegeven is hangende, we fluimener tegenin de doorgang knabbelt onze magen weg, de handenvervellen, de ogen bengelen op de bespeelde pleinen van de angst wierook op het veld, gevangene van het woordje vaderlandje penis als een eindje ballon floept uit je broekje armen dragen niet je armenje […]
hoera het verborgene het geluidsafval het deken de warme rollade waarin het rode het krachtdadige optreden door de represailles het inzetten juicht juichers juicht luide en mede zullen wij juichen rechtlijnig is de orde van de straat rekken zijn de orde van de winkel en de orde van de pin-ups punaises in de orde heb […]
de goedige dag is hier de dag die modo grosso de ronde doet. de goedige dag bemoedert ook onder dompende olmen ter dood de stompe zuigeling die wij dagelijks baren (ik zie in alle scherven glas het licht maar glas bederft het licht met sterven). zo ook vraag ik mij soms af – onder invloed […]
uit ‘BEROER’, dv’s prequel op de ‘Allerhoogste Parabel van Tante Sizzle en het Verzetshoofd’ (Kessel-Lo 2031) waarin verhaalt wordt hoe Tante Sizzle Tante werd. Het werk wordt beschouwd als een laatste opflakkering van de Nederlandstalige metoo-epiek voor die ook in de parkingliteratuur verboden werd. over de Halys, de Kizil Irmak ik – de helle […]
het gelaat en het is wat het is en het vervallen mannenvlees vervalt en vlees kapt vlees van ’t bot dikke plakken zakken in de zompe varkensgeulen en kalm maar drammerig de volgzame dames kokhalzen en luide boeren zij de in gemompel vervallende bevelen vanop hun wakke hoogte en de herenessenties zwiepen als wormpjes aan […]
Het duister met de kleffe armen slaat de kleffe armen om de natte dag. Diep oranje kleuren in mijn handen alle tonen die ik vang. Er tokkelt iets van toen op slap gespannen snaren, een wrede wals. Giraffen schuren hun hals in het wiegen van een sloom groen. Ik ban het heden uit de geschiedenis. […]
in warrel van as rijgt zijn stem haar filigraan. een kinderschreeuw mondt uit in bloedbellen, spat. boven de tafelen rijst de lijvenverzwelger, verzwelgt naakte lijven fris van angst, okerdijen bibberen, schedels buigen, liefde barst op de lippen. het woordelijk mogelijke bezwijkt voldaan tot stof: “ik dwarrel in de groeve van de lineaire tijd kras mij […]
[SCENE: Zanger Izeganz, die op het einde van elk VLAK op Het Pad van de Wenende Nacht een pijnlijke dood moet sterven om ongenadig in het volgende weer te verrijzen, richt zich op het einde van VLAK 16 tot de Harpijen, een bende nijdige oude eksterwijven die zich aan de rand van het bos schuilhouden […]
de zon verblindt ons nu des ochtends de avonden verduisteren de avond de nacht dikt nachten aan en toe de hoofden slaken spraak en stilte het zwijgen wekt de golven woede het spreken lokt de angsten uit. zij lacht niet om, zij houdt niet van, zij leest niet, vraagt niet, ziet of hoort niet dat […]
De mond van de Heer verhing zich in de bergen. En de mensen verdaagden de dag naar de nacht. De storm aasde in het oog van de storm op de plof van haar eenzame stilte, de kracht binnenin. Ik zag de kinderen krijsen tot de ouders hen de schedel spleten, ik hoorde vlees en bloed […]
nu de daad gebaart in droge kronkels van het net niet raken aan de kiltetegels dood en als het straks van grijze lippen niet wil nippen, als het straks van starre tongen niet wil likken, als het straks op zoek naar het moment de monden met monden in de haatmonden open spalkt, doen vloeien te […]
droom van stof een droom en zie de ogen tranen: barsten zweren in de oorgang, bloed streept uit de mond, hele delen van het hoofd verwelken, armen vallen week van schouders. krasse vleugels schuren hemels open en de maan schiet op hun zweven af. het rennen ploft door rotte benen het dansen en het zingen […]
mijn lichaam brak mijn stem versteende mijn taal werd gruis daken stormden op de hemel af vogels weken wiekend weg schuim bedekte de rivieren. afgemeten nu in ijskristal versteven adem in jouw hijgen waaronder donker verzwonden onze woelende watermonden.
“The doctors of medicine have discovered that certain dreams of the night, for I do not grant them all, are the day’s unfulfilled desire, and that our terror of desires condemned by the conscience has distorted and disturbed our dreams.” W.B. Yeats, Per Amica Silentia Lunae XII, 1917 -> waar is het woord wie zal […]
in jouw ogen zie ik niet jouw ogen in jouw handen voel ik niet jouw handen in jouw lichaam ken ik niet jouw lichaam jouw ogen geven mij de ogen wel waar het zicht als licht in glanst jouw handen reiken mij het raken wel dat ik tastbaar in jou voelen kan jouw lichaam kronkelt […]
jij: ik ben er. ik: wat is er? de tekst: in de gleuf van het gekende maakt geen zwaard nog snee of bloot; in de sleuf van het verglijden is het nakende bekend; in het foefje van de godin maakt het nieuwe gek of dood. zij: wat is er? hij: ja, wat zou er zijn? […]
vervaarlijk de kruinen wiegen in de wind en wilde liefde woest verwaait de regen die de bange bladeren brekende vertelt dat het nog wel heftiger zal stormen dat zij hem in de modder plat zal duwen dat extatisch zij op haar dak zal dansen dat ook het zijne was maar nu niet meer hoe groot […]
bloed ik niet als gij mijn ogen met uw teken kerft? is een open maag niet bloot genoeg, het vel te fel een vreetbelemmering? ziet gij niet de doden in mijn mond te roeren staan? is mijn tong niet zwart genoeg? wat wilt gij met uw pijlen in mij prikken, pulken nog? ruikt ge niet […]
men danst wel heftig hier en al de fut is uit de lier! maankop flakkert op de pier schelvis spartelt van plezier tongen gutsen uit de gaten grijze schol is kale graten bot gevangen rot gelaten de vangst is vis maar vol hiaten zie een tel vertier verglijden druppelt mauve in de dode zee wormen […]
voor myriam moge demonen uw monden bewonen en de woorden van mensen verschonen moge reine luchten uw tongen strelen tot lust wijl de zon u met zijn duizend kleuren kust moge in uw tere lijfje te tintelen komen te staan de wrede angsten niet om wat gaat komen niet de nijd om wat u wordt […]
weet ge wat schoon is vroeg ze nee zei ik en ik wees naar haar bollen uw bollen zijn wortels zei ik ja zei ze maar weet ge wat schoon is vroeg ze weer en nee zei ik dat weet ik niet onnozele piet wat schoon is heb ik hier tussen mijn billen maar gij […]
“This sadnesse makes no approaches, but to kill. It is a Darknesse hath blockt up my sense, And drives it to eat on my offence, Or there to starve it…” Ben Jonson – Underwoods 40. An Elegie vandaag is het hout dood hout dood hout ik schuur je af schuur je af ik snuif […]
voor Lucas Hüsgen op het water avondlijk het water is alleen een wandelaar heeft zich de ogen ingevroren bij het vuur van zijn verlangen letterlijk de letters kerk en staat zweren hun zwart uit in de nacht dat oude vogels mogen vliegen weer tweeslags wiekend hoge vluchten met hun vogelogen wiegend in de zure […]
of de erg korte liefdesaffaire van Alfred met Hilda, de valse, vrouwelijke, zwarte messias-module dullafred abdulf red ral hiddal hinnom af hildadal hunna hunna huver hanta vuurt heur halfter rad rad rad rad mol bul mol mal bal bil tuuuuuuuuuuuuuuuuuut twaar ut
I Gelukkig zijt gij, vader dat ge niet daar ligt met die koude in uw kop, dat ge niet ziet zoals ik zie de knevel die mijn weke ogen en uw mond stijf uit hun breken stut, dat ge niet voelt hoe de plooi bergt het vallen van de dode hand in een plooi van […]
vijfde methode
derde methode gooi de eerste steen bewaar samen met de gestenigde de hoop stenen gedurende drie winters in een stapelingsorde die zo getrouw mogelijk de gooiorde bestendigt injecteer na de derde winter de steen/lijkmassa met hoogwaardige isolatieschuim zodat elke holte gevuld is verwijder in omgekeerde gooiorde alle stenen – let op voor steen-beenverwarring aanschouw de […]
oude methode tot middernacht herhaal je het eerdere en van middernacht af het herhaalde en als de vloed slaat dan eindelijk de schotten stuk en gulpt het reine ogenzwart: als ik duw als ik vork jij staat als oester rond mij te lillen als ik jou laat glijden uit jouw schelp jouw lot is los en […]
maar op een dag is je dag plots met een ander de pijp uit de dag dat je mij als pechdier met vetten, pek, schubben en wratten bedekt de deur van het nette uitjaagt. je hebt aan jezelf dan wel meer dan genoeg maar mijn zaad zit nog diep in het diep van de laag […]
(bij de gelijknamige film over Sylvia Plath) Het is warm in het ware leven. De ogen hangen te puilen. De bedden zweten, de padden ploffen onder de zware stappen van de zich voortslepende kolos, een wij met in het midden het donkergroene gat. Trillen doet rond ons de stilte het vel van de lucht en […]
water water brokjes aarde water water en de adem die adem ademt op het water. adem adem brokjes aarde adem adem en het water dat water werd waarop de adem ademde. goed. we zeggen en schrijven: dat er g*d ontstond waar ik eerst water zag; dat jij de lucht inwees: hoe je daar te wieken […]
barcelonees mecanolodiamauro M ieren E lke C anaille A ndrogeen N atuurlijk O nomwonden L ikkebaren O verdracht D onkeren I nnemend A verechts M onding A kefietje U urwerk R ompslomp O pgave
te zware kluit val ik in het ondiep van de stroom alle aarde spoelt dan weg van mij, zo laat ik mij in jou te water nu en altijd al in het ondiep van de stroom
niets is alles behalve toen ik één was met jou zonder de afwezigheid zonder het wegen van luchten waarin ik ook nu nog minder zoals ik minderde, toen alles eender was maar anders, minder afgelopen.