[moment 17] 9 november 2015. raakt het? machtig zand verdwaalt in het zand. stof baant zich een uitweg naar het onstoffelijke zoals je ook wel eens woorden ziet woorden dragen naar hun spreker. alsof er iets in hen erbarmen wekt. de grote droogte nadert, het eerste krimpen is een krimpen van de longinhoud. de mensen […]
[moment 16] 12 oktober 2015. het wachten is altijd van uiterst korte duur. het al ervan is al zo vaak gebeurd. tijd is een spiraal in elf dimensies, een kluwen van uren in de stilstand van het lot. pijn herhaalt in elk moment de pijn. lust herkent zichzelf in elke zucht. duur duurt in pijn […]
[moment 15] 7 november 2015. in de smalle tuchtkamer van het genot waar alles vlamt en rondom laait, wordt langzaam zichtbaar de zwarte pit, zaad en olie, motor van verval. de dagen tellen ons, de tijd loopt vol en vast in onze onverschilligheid. wolken overdrijven. het land wordt grillig zand. driftige gebaren overwoekeren de data. het […]
[moment 14] 2 november 2015. doorheen de perverture1 in de Neo-Kathedraalse Evidenties (geschriften die na 2054 pas verschijnen) wordt gewag gemaakt van drie fazen in de kosmische cyclus, de spiraal der spiralen: ouverture, perverture en cloture. de perverture valt samen met het ons al te bekende stadium van het Kosmische Rot: de inwikkeling, verdraaiing en verstikking […]
[moment 12] 26 oktober 2015. de dag is een blauwe knikker op een zwarte tong. vurig de verhalen schieten kuit in de vijver der verhalen. werktuiglijk de zon stookt zijn fikgrage soefi’s op, zij vlammen op als spiegelscherven in de zee. het raakt de einder aan alsof er iets bestond. het streelt er wuivebomen, krijgt […]
[moment 11] 24 oktober 2015. het denkt en de gedachten lijken broze dingen in hun val naar de vernietiging. flessen niets op zoek naar een begrip van het niets in hen. het lijf is hunkering. er zijn geen ramen, er lonkt geen deur naar een besluit. al het denken zinkt in inkt, beslommering, een woekering […]
[moment 10] 19 oktober 2015. de dag zit in het web der dagen, weerloos ingesponnen tot cocon. minuten kunnen uren duren verslingerd op hun één en zestig zijn. één seconde heft haar vingertje en wakkert weer ’t verstrijken aan. het denk aan nergens, ziet hoe de jaren daar verglijden, hoe zij in hun onnut tijd aan […]
de waarheid is de waarheid en niets dan de waarheid: een lijn van A naar B die van A B maakt en van B A terwijl je C wil, of D, het hele alfabet, verdomme. de waarheid kwetst omdat de waarheid geen waarheid is maar niets dan de waarheid. ellende. dit gaat niet echt vooruit. […]
[moment 8] 3 oktober 2015. uit de ondraaglijkheid van het bestaan komt voort de ijzige wind die op de ogen slaat. uit de ogen komt het lelijke gekropen, de schilfers pijn van de ondraaglijke wind. de schilfers breken en dwarrelen neer, en vormen een laagje stof op de glanzende huid van het schone. de blik […]
