[moment 54] 21 april 2016. wat voorbij is krast in de ogen als je omkijkt. het dacht een eendere schoonheid te zullen vinden, maar die is er niet, zal er nooit zijn, want waar zou ze ooit geweest zijn? sterven is banaal en kil. het neemt een slok. niets van wat het denkt (het regent) […]
[moment 53] 16 april 2016. het telt. het zal tot ons spreken bij het einde van de telling, belooft het. het gieren van de wind (de wind giert). het razen van de wind (de wind raast). het gillen van de wind (de wind gilt). het woeste van de wind (de woeste wind). het beuken van […]
[moment 52] 16 april 2016. eerst was er niets en toen had niets een zwak moment. en floep: zij waren god en zijn geboden. zij lagen naakt op het strand van de zee die zij waren. zij lagen daar diep in elkander te geloven. en god de zee die golfde maar. er kwam een storm, […]
[moment 51] 15 april 2016. stokstijf klankloos gillend, met open mond en pijnlijk gestrekte tong staat het te reiken om toch maar een druppel op te vangen van het kostbare zwart. de hoop is weg, de wanhoop is weg en elke weg is een hemelse weg naar de hel van de hoop. en omgekeerd. beiden […]
[moment 50] 30 maart 2016. getekend naar het leven staat het van zichzelf te vervreemden. lijnen van monden monden uit in gebaren die niet tot bij de spieren geraken. lippen stuiken in elkander, tongen worden slierten, het rotte vlees is walmende sneeuw voor de zon. in de bedwelming kan je het nuchtere denken maar beter […]
[moment 49] 16 maart 2016. de wereld is het zien en het zien is de wereld en de zee golft in de ogen, golf na golf, het lichaam loopt vol en zinkt in het verdriet. de tranen zijn de noten van het lied dat gaat van glou glu gloe (wat zou het nog ontkennen, het […]
[moment 48] 13 maart 2016. in het holst van de nacht is het zwart soms zacht, het predikt streling dan en het streelt met penselen, aait slapen, steelt speels de meest kille, enge gedachten, omzwachtelt ze met honderdduizenden onbegrijpelijkheden en vormt ze zo om tot een schouwspel van ongeziene pracht; in het holst van de […]
[moment 47] 5 maart 2016. Christus misschien, of Boeddha, maar geen mens was ooit gemachtigd tot een oordeel. het oordeelt niet de ander, maar niet één mens heeft het ooit verrast met het ontbreken van een oordeel, of de dwangmatige behoefte eraan verscholen in de ontkenning. anderzijds: het hoeft maar te snikken en de kraaien […]
[moment 46] 2 maart 2016. zoals het einde eindeloos is, zo is het sterven ook doods. de armen wapperen uitgerafeld in de wind, benen omstrengelen bezweette leegte in het laken. het lijk maakt misbaar in een bed dat goden heeft gekend. begin en einde lepelen knus en de slang doet dodo. “vervloekt weze,” aldus begint […]
