met een gedicht van ANKE VELD!

met een gedicht van ANKE VELD!
met een gedicht van ANKE VELD!
met een gedicht van ANKE VELD!
T:XV IT:32 H: ט
T:P8 IT:40 H: ת
T:XIII IT:8 H: י
T:PP IT:50 H: י
T:C2 IT:24 H: י
T:XVII IT:28 H: כ
T:P2 IT:31 H: צ
T:XII IT:11 H: ז
T:P2 IT:3 H: י
T:S6 IT:6 H: פ
T:S9 IT:9 H: פ
T:C4 IT:37 H: ב
T:P4 IT:5 H: י
T:S10 IT:55 H: צ
T:XII IT:22 H: א
T:P8 IT:25 H: ה
T:PP IT:40 H: י
T:XIV IT:7 H: ס
T:W8 IT: 34
T:W8 IT: 34
T:W8 IT: 34
T:W8 IT: 34
T:W8 IT: 34
T:PP IT: 29
T:W10 IT: 25
T:0 IT:17
T:WQ IT:30
T:I IT:4
T:C9 IT:22
T:WK IT:26
T:CP IT:35
T:S8 IT:11
Barcelona 2008.recarga aqui tu movil. het wou de blauwe stad omarmen zoals Pabloze achterliet, blauw met de tranen hardin de blauwe ogen. kattenzeik en mensenbrol.het barst uit de poreuze gevels en druiptover de handen, de armen, het spettert in de ogenmet spullen van Zara, Gucci en Gaudi. alle wonden klappen open,er is gratis zout van […]
het antwoord zocht een vraagteken.het teken is een punt. de wereld is de wereld is de wereld niet. brak. haar lippen trilden met het misprijzendonkerrood erin. lava bevroor en het werd haat,een band die je niet zomaar breken kan.hoe schitterden niet de juwelen van het onbegrip. liefde, uw adem is perslucht. elke zuchteen nieuw monstertje […]
Hier is de straat met de ronkende brommers.Hier staat het blok met de schurftige kamers.Hier groeit het grijs uit gaten en spelonken. Je ziet wat er was en niet wat je wil.Je wil wat je ziet maar is dat wat je wil?De wereld vermoeit het verwende gewetenmet het zijn van de dingen die niemand kan […]
het wachtte en dronk. het morste spatjes wijn op het tafelblad. het wreef, en het wreef een wereld open. oeps. straks zien ze het nog, zien ze het liggen in bad, hoe het de toekomst in zeepbellen ziet. de tong likt verrukkelijk slim het vuur van de lippen. het haat en spuugt het. aldus hield […]
de illusie ’tijd’ vervluchtigde net.de toekan pikt het oog uit van de zich spiegelende gier. een das met de kop van een zwaardvis en een eekhoorn met een pauwenstaart klimmen de boom op naar de gekruisigde. het hoofd explodeert. de ooievaar vergist zich want de kracht zit in hem.zij weent lava en vuur maar in […]
plots duurde het niet zo lang meer dan anders dat ik dromende ik was zoals u mij kent, lieve glijzieke beschubde, en vervolgens dat ik een mini-slang was die in huidplooien als in verse lakens glijdende was, de wasmiddelgeurtjes van het linnen in mij opnemend. maar: ‘dit kan niet’, dacht ik dan, en jij zei: […]
in het waterin het wierin het waaien. in de golven wind doorheen het grasin de cel die zich verwoed in cellen splitstin de wolken vol van stapels en paleisplezier. in het schuren van planeten aan het donker van hun baanin het lonken van de sterren naar de nevels van andromeda. in het zwoegen van de […]
“Esprit caché des loisqui d’ ici loin mais fort liédans les choses est exprimé”(onbestaande versregels gedroomd op 13/2/2017 tussen 6:30 en 9:00) sluipgeest der wetdie ver van hier in strak verbandder dingen zin verzet; bloeigedaante, warende doorheen verwelkte bloemen;spookgedachte, vluchtend uit gestalten die vergaan;aggregaat van onbestaande dingen;gelijkenis van leven in de aanblik van een lijk; […]
// ekfrasis van ‘maskerman’ ” De vinculis in genere, the lid nailed shut, the sarcophagus of light”Peter Lamborn Wilson, Abecedarium, Xexoxial ed. 2010, p.23 zie dit letterlijf. de op het land genagelde aarding i-kafglijdend in de trage neergang a-bnaar het eternele vlak van het niet-iets, de taohemel e-f. elk ogenblik (de letter f is hol, […]
tussen alle dingen houdt geheel wezenloosmet een vleugelspanwijdte van 22 tot 25 cmde koolmees stand, breekt zich nog een bot maar het leert toch zijn contes beter tellen. sì sí sírrr zo zingthet vale juveniel í í euhí í eyií eu í í eu (het is m.a.w. voortaanalle dagen donderdagalle dagen donderdag jaalle dagen donderdag) braambestranen stromen uit de […]
ik zaai in mij het lijf in mij zaai ik hetik zoek mij in wat ik zaai in mij en wereldwijd ik schrijf in mij schrijf ikmij weg. [geeuwt :: dus] klik in mij klik door mijn stroom ben iken klik en lek de code diehet zaait in mij het lijf in mij zaait mijn […]
haar lijf is koude vlam, heur haren vuur,haar lippen zee waarin ’t verdrinken wilhaar ogen licht dat geselt en bestuurthaar huid is rein, dat maakt het aardse stil. het wil haar wereld zijn, vreugd’ én pijn,het wil alleen in haar bestaan, het wil alleen haar zoenend het nog zijn, het wil in haar als het […]
droomdood. de zon spat open in de beide ogen,en het ziet het licht dat achter al het zwarte ligt. wel wel. zo zo. het was me wat. voortaan de dingen schrijven zelf wel hun gedicht. en zie: de mensen zijn weer blij en van ’t gedoe bevrijd;er is geen leed, de kinderen verdrinken niet;er zit […]
het zag haar lang, heel lang geleden plots voor zich staan: een wulpse hinde, jong, onaangedaan. pretoogjes, wangen met kuiltjes, flarden jurk die speelden met de kindse wind. er was geen tijd om aan te raken, erwas geen plaats om bij elkaar te zijn.maar elk moment maakt krullen in de tijden ’t heeft alsnog haar […]
“I dream of journeys repeatedly: Of flying like a bat deep into a narrowing tunnel Of driving alone, without luggage, out a long peninsula” Theodore Roethke – The Far Field Het open veld is weergaloos. De aarde raakt de aarde aan alsof het aarde was, stof van het bestaan. De zee is zee alsof de […]