het is wat het was voor het geweest is
Categorie: Heraclitus
b37 – b38 – b122
Ismaël, die de tweespaltin het glas benoemde dat brak,en Dido met een knal verrezenverzwegen niet het verraad de nieuwste marteldood in vuurvan de Mohikaan op het braaklanden wat er nog zoal gebeuren kon,kan onder het oranje zeil, in de tent in de tuin ondereen met rode huid en klauwteenafgedwongen zomerzon,de lezing en de feiten, het […]
b110
dat ook de aangeschotenleeuwerik zich voor de helftdoor de snellere kogelweggevreten weet en uit de lucht laat vallen. hoe graag je ook het rotin de bedding onder de stenen zou willen murwen. het is voor mensen niet zo goeddat alles wordt zoals zij wensen. inputtekst (2005-2017)
b124
het paard, dravend op een heuvelrugje roze hand voor de zonde harde suiker op peperkoekhet knauwen in je maagvan zure, droge wijnhet vlees dat walmtvan sterfte vuur en kruidende geur van zeep en huid inde plooi in jurken van katoentrompetgeschal met kinderkoorde klik-klak van hun pasafgemeten in de lege haleen verzwegen wens verborgenin de verdrongen […]
b48
duid nu op de vingertopdie in de folie druktmet rode stift het oogpunt aan, waar plaats en tijd precieseen uitspraak lang en voorhet blijken der wetmatigheid ruimschoots voldoendetot stilstand komen, zichin elkaar lijken te vinden. stoot dan fors door en spreektot het ontzette halfrond : beoogt zo met name hetleven, brengt ons snellerde dood. inputtekst […]
b60 – b32
Een trede lager is het beeld,versluierd in de geurvan zachte zeep en lijf, het glijden over het chroomvan de leuning, de opwaartszwevend neergelatenslanke hand een oogwenk hangende,verscherpt door een plotse invalvan licht op de leuningvan het soortdat zich niet noemen laatof van de god de naam wil dragen, stokt en dreigt danje in je val, het in je haastternauwernood de rand aantippenvan de treden die je lieveroverslaat, te vellen,je als een kattenjong ter doodop de blauw gevlamde steente laten smakken van de inkomhal,waar het zich baldeen wonderlijk tot de woordenontplooide : de weg omhoog, omlaag,is één en dezelfde. inputtekst (2009) -HERAKLEITOS fragmenten 22b32 en 22b60
b55
tingeling van dingen zo floepen de schermen aan en opals poezenoortjes richten zich de letters naar hun klank.het geweten pompt zich om, het vliegwiel ik verliest zich in een zee van commentaar. oesters liggen nooit erg lang op de tip van de tong. dit zondagskind werd monden oog en vondeling: een stem verparelt korrels haatmet […]
uitgezonderd net vandaag altijd: de voordracht die zichzelfvoorstelt, als viel er nergens vanmaar telkens weer op zwart satijn de traagste zilverdwarrelinggeurend naar extase uit het onopengesneden album van de doodshoofdvlinder. zorg maar dat je gedwee de wind verzwelgendalle ramen opendraait, de wagenvan zijn kracht ontkoppelt, delampen dooft en in de weide glijdthet onbegrensde zwarte dat […]
Harusmuze #347
347 – mensen kiezen steeds voor wat zij kennen