zie dan, erbarmelijke en temporeel beknotte wanstaltigen, hoe deze dagen die u prijzen zou als futiele barcodes oplichten en doven. beluister het doffe ruisen van gindse stroken marmer één seconde na duizenden millennia van absolute stilte, het doffe stof ploft in stof. en zij, vergooide bloem, opschietende te midden het neerzijgende rot, zij voelt de […]
god behoeft geen naturatie daar:de band loopt, de indruk valt enin het vage werpt een lijf gestalten.vaste toon maakt schijnbaar elk gebaar. een vlak vermeerdert niet de vouw,de leegte wordt in klank niet opgesplitst,dus waar beweging niets beslistdanst naakt en mysterieus een vrouw. het heeft weerom met geld en lustte maken, grote ogen die daartoe inogenblikken haken. […]
als de regen valt, valt de regen niet van hoog. de hemel is de hemel niet, de hemel spant veelal de lucht in strakke gordels zus met ademresten zo. zo: staal roest. heerst algehele stroompanne. de mot er zit in de pels.slijm rolt over het opgeplakte labeltje v1 op de goudbladerige lippen. protocol p1 is in […]
een onbekende is iemand die niet voorkomtin uw lijst met contacten. u kan een nieuw contact of onbekende toevoegen of blokkeren via het menu. als u geen actie onderneemt, verdwijnt de onbekende wanneer u zich afmeldt. niet meer dit kolken der zinnen,niet langer dat lichaam dat ondubbelzinnig wil voelen, niet meer het zure druppeltjes druppelen […]
het kraken van uw rokken als u plaatsneemt, mevrouw! (en de vliegende spijs in de gangen van uw gedachten die druipen van uw gedachten en de walmen van uw gedachten die zich geen weg weten wég van uw gedachten en daarom in uw gedachten de gedachte aan stank dusdanig sterk geprononceerd produceren dat u er […]
3. wie zullen we, zo vroeg ons toen de leider in leven,wie zullen we knevelen, wie de nekvellentoenijpen, wie de mond snoeren,het lijf met pek en doem toesmerenopdat het onze bij ons blijften wij in die zekerheid van het onze bevrijd blijvenals zijnden hier en onschuldig tot in de eeuwigheid? noodzakelijk: de restjes lichaamsprutrechts bezijden […]
2. wat is, is in zichzelf of in iets anders.wat als het een locomotief is die draait op ontsporing? of het doek valt om, het toneel draait weg en de toeschouwers ploffen uit hun pluchen zetels midden in de voorspelde catastrofe? wat was ook weer het refrein? onmiskenbaar trojaans van origine vertraagt de tragedie zich naar […]
1. omnia quae sunt vel in se vel in alio sunt. alles van het zijnde is in zich of in iets anders. de betonkwaliteit is C45/55. de stelling gebiedt o.a. het refrein handelt over naturerende natuuremiraten. invoer (2017) – rev. dv@CCK
//@init het lijf van louter code hangt innig verstrengeld met elk der 10 geboden boven het indifferente te zweven. ongeteld tasten tengels de tien geboden af //en uit het lijfmondje kwakt bijwijlen met nadruk de kwijl. bij elke gulp glipt telkens één der gladde ordewoorden dieper in haar code door. ‘sta!’ zo stoot er één, […]
