Categorie: hemelnet2020

indien wij het huis niet bouwen, werken zij die het huis bouwen vergeefs. wij zijn zij die het huis bouwen.het huis is het bouwen.het bouwen is het huis.zij zijn het die het huis bouwen. vergeefs is het werken van hen die het huis bouwen, indien wij het huis niet bouwen. zo is dat. in de […]

er hingen zware woorden in de luchtzoals ‘ik ben toch wie ik ben‘,maar hoe zeg je dat in het Arabisch? de stad was al krom en er zat rot en roet alomen vieze molm in het gebinte en er zat rat in de groene verf en in de voegen vergifen er droop goedkope droomslijm en namaakdras […]

het zijn? het snikken is wit en onvermogend. het snikken is het snikken van een Somalischeen het snikken duurt. oorlog is haar dode kind. oorlog is duurzaam. ka, zegt Chlebnikov,is de samenkomst van bewegingskrachten in een werkende cohesiebundel. kol. kamer. kanker.kasseien. kramp. kermen. kadaver. kapitaal. invoer (2017) – rev. dv@CBX prayer note: NKdeE ‘prayers’ are directed […]

introductie het is terecht. het bevindt zich in Trier, en het is Duits. waar is de uitgang? de uitgang is de uitgang in de uitgang (Ausfahrt).de wereld is de wereld in de wereld (Welt).de aarde is de aarde in de aarde (Erde). het vlees is het vlees in het vlees (Hakselfleisch).de maden zijn de maden in de maden (keine Ahnüng).de […]

zie dan, erbarmelijke en temporeel beknotte wanstaltigen, hoe deze dagen die u prijzen zou als futiele barcodes oplichten en doven. beluister het doffe ruisen van gindse stroken marmer één seconde na duizenden millennia van absolute stilte, het doffe stof ploft in stof. en zij, vergooide bloem, opschietende te midden het neerzijgende rot, zij voelt de […]

god behoeft geen naturatie daar:de band loopt, de indruk valt enin het vage werpt een lijf gestalten.vaste toon maakt schijnbaar elk gebaar. een vlak vermeerdert niet de vouw,de leegte wordt in klank niet opgesplitst,dus waar beweging niets beslistdanst naakt en mysterieus een vrouw. het heeft weerom met geld en lustte maken, grote ogen die daartoe inogenblikken haken. […]

als de regen valt, valt de regen niet van hoog. de hemel is de hemel niet, de hemel spant veelal de lucht in strakke gordels zus met ademresten zo. zo: staal roest. heerst algehele stroompanne. de mot er zit in de pels.slijm rolt over het opgeplakte labeltje v1 op de goudbladerige lippen. protocol p1 is in […]

het kraken van uw rokken als u plaatsneemt, mevrouw! (en de vliegende spijs in de gangen van uw gedachten die druipen van uw gedachten en de walmen van uw gedachten die zich geen weg weten wég van uw gedachten en daarom in uw gedachten de gedachte aan stank dusdanig sterk geprononceerd produceren dat u er […]

3. wie zullen we, zo vroeg ons toen de leider in leven,wie zullen we knevelen, wie de nekvellentoenijpen, wie de mond snoeren,het lijf met pek en doem toesmerenopdat het onze bij ons blijften wij in die zekerheid van het onze bevrijd blijvenals zijnden hier en onschuldig tot in de eeuwigheid? noodzakelijk: de restjes lichaamsprutrechts bezijden […]

2. wat is, is in zichzelf of in iets anders.wat als het een locomotief is die draait op ontsporing? of het doek valt om, het toneel draait weg en de toeschouwers ploffen uit hun pluchen zetels midden in de voorspelde catastrofe? wat was ook weer het refrein? onmiskenbaar trojaans van origine vertraagt de tragedie zich naar […]

1. omnia quae sunt vel in se vel in alio sunt. alles van het zijnde is in zich of in iets anders. de betonkwaliteit is C45/55. de stelling gebiedt o.a. het refrein handelt over naturerende natuuremiraten. invoer (2017) – rev. dv@CCK

//@init het lijf van louter code hangt innig verstrengeld met elk der 10 geboden boven het indifferente te zweven. ongeteld tasten tengels de tien geboden af //en uit het lijfmondje kwakt bijwijlen met nadruk de kwijl. bij elke gulp glipt telkens één der gladde ordewoorden dieper in haar code door.  ‘sta!’ zo stoot er één, […]

nieuwe onderwerpen die je misschien leuk vindt: in de meditatio ook vind je vandaagnog enige remedia opdat het verdriet aansluiting vinde bij en oplosse in de ongrondelijke droefte van het ene in de afgrond van het al. abstract (uitvoer): elke stap die je zet is een stap dichter bij het graf. reserveer tijdig want de plaatsen zijn beperkt. […]

de grens van het toelaatbare ligt al weken te rotten achter ons.de woorden ondertussen en zomaar moet je pellen eerst en stevig pletten wil je er nog enige zin uit persen. nergens van, een buitenissig het is het, het houdt geen steek alsof het ooit. kijk, al dit hier en al dat daar. de differente kleuring […]

het handvat boort zich in de hand. de boor boort. het zingt: in struiken – wat warrig gewemel op straten – het laffe gebazel in zetels – het knoestige snurken in bossen – lusteloos vozen in de tabellen – schrikbarende hiaten op de schermen – onhoudbaar verval in de hoofden – de doorslaande angst op het […]

invoer (2017) – rev. dv@CCV

liepen wij niet en wij,wij glimleden der bakfietsenbourgeoisie, hadden wij niet uitgesproken de neiging waar de sneeuwbuien neerstreken en zonken in het donker buiten met de vogels en Neo de hond en de kinderen die opspatten nog in de gelige postpakketten, de lichtzuilen der straatlampen? maar een pinkbeweging van de ingezetene bezegelde het droeve lot […]

stoelen weiden ramen flessenplassen palen struiken wegentakken raven huizen boxenwinkelstraten overwegenhet reclamezeulen. stokken blazen stoelen weidenramen vijvers beken bomenslapen samen tuinen hokkenkoeken auto’s  smeren zuilen. rode tractoren voetbalvelden enwitte lichtbakkonijnen schieten goedop met scheve bloemkolenbollen de anderen kunnen ons niet derenwant komt er iets nee er komt nietsdus de anderen kunnen ons niet derenwant is het […]

Oostende : er waait zout aanen roest uit de bunkers. zon splijt het plein, James trekt de lijn, er wordt al flink doorgestapt. een stoet weldoeners zwengelt de kerkklokken aan. torpedo’s bonzen dreigend tegen de stalen verankering, de dag wordt gewogen, een veertje maakt het verschil. het jongetje met de kniebroek in de glazen kooi […]

het staat gebundeld in de weide : stokje arm, stokje been, klompje hoofd en draadjes filterhaar. het is nacht, wat dacht je. de hemel zit potdicht, perslucht onder plakken koopjeswolk. ga, had ze gezegd, ga en breng mij de blauwe muren van het licht. het aarzelde. wèg hand. ga, zei ze toen, en breng mij […]

de spinschakelt zich in : het zuigtop het darmpje tot het putwatermet dode vliegjes en larven de mond vult, het lijf volstroomt. bij het etende enkels, bij de koffie de knieën,bij valavond het borstzakje,tot het met krakende wervelsen barstende lippen lucht staat te happen. alleen de klok verspringt. conversaties pletten zich met grotere aandrang tot […]

spring …en hetspringt en hetvalt en met de kramp van een kussende tienerhoudt het de ogen gesloten en netnog stond het zichzelf met de stad en haar stank en haar licht te vervloeken en al evendeerniswekkend een verkleumdedierenbevrijdster luide te jammeren om de geur en de omvang der sterfte alom en nu is het dit. […]

KLIM “niets. klim hoger, schuif dichter, snuif het op! iets hoor je toch, nog? neen, er is niets.” dv, ‘Klim’, 1999 “genieten, genieten, ja, we nieten ten topmaar uiteindelijk staat aldaar elke vezelvan ons allen een klik lang slechtsgespannen op hetzelfde te wachten:genot in het niets dat niet is endat net niet wil komen tot […]