voor k.j. en l.t., twee grote zottinnen mijn ogen zeggen duidelijkwat ik er eigenlijk van denk.mijn lippen staan als letters stijfvan ‘ik zal maar beter zwijgen’.mijn grote oren tonen gloedvan mijn genadeloos gedacht. toch maak ik mij daarom geen zorgen want hier te lande wordt geeneen gedichtneen, zelfs niet mijn gezicht door iemand ooit publiek gelezen.
hé jij ja jij hé hé jij ja kom doe jemeisje uit zet je moeder afen strek je naakt uit in jelach van nooit tevoren hé jij ja kom ik trekmijn vader uit gooi de jongen op de vloeren maak je dol en blij in mij ja jij hé hihi ikikikikikiki kiki wij hihi ha ja […]
in de verwerping is de afwijzing het bindendede binding verwerpthet verlangen betreft het verwerpen als bindingde ontkenning is de woonplaats van het ontkende. de wolf bijt zich de poot af die geklemd zit. de balling vertrekt naar de woning van het nietsde balling komt aan in de woning van het nietsde balling lacht de verworpene […]
1. het vuur in de verte wasde rode staart van een vos gebogen tot waar wij bewogenwij lagen ineen en voldaan 2. geen uur heeft nog uitzichtgeen vuur ooit bestaan naast mij ligt naakt nogde klank van haar naam 3. het vuur in de verteis de rode staart van een vos wat is jouw naam?
in het station is de brede trap naar de tunnel naar de sporen nog met een deur gescheiden van de wachtruimte de treinen zijn plaatjes van aluminium geschikt op het uithangbord ik doe alsof ik op mijn makker wacht maar ik wacht op jouw gezicht tussen de klimmende vlekken jas en boekentas die naar de deur toestormen […]
(adagio e dolce – bwv 527) hoor: het orgel gorgelt hol en droef zie: het licht snijdt diep in het gemis. neen, vermaledijde,ik wil niet weten wat er met mij is.gorgel, orgel.snij maar, licht. ik zet mij afen uit het zicht.
de regen valt al dagenlang de nachten duren veel te lang mijn vrienden waren vrienden tot hun vrienden mij vermeden mijn lief is onvergetelijk en jarenlang geleden ik buig het hoofd omdat ik niets vermag ik buig het hoofd omdat ik sterven mag ik buig het hoofd voor stormen die de mens de mens aandoet […]
Lierke Plezierke Zij: krullengras, krullengras pikken pakken plukken plakken dikke plokken in de prullenmand pluk nog maar een volle hand straks op weg van huis naar Lier alleen mijn lief geeft mij plezier Hij: fietsen fietsen langs ’t kanaal elke kilometer telt de paal harder duwen rapper trappen dieper hijgen adem happen ’t […]
in ’t donker dal het licht valt diep door ’t bladerdek de witte vogel fladdert weg de gorzen en de rallen en de schrille karekieten zingen bij de rotte stam in ’t donker dal het licht valt diep door ’t bladerdek wij zwoegen hier en zingen zweten bij de rotte stam wij zwoegen hier en zingen […]
