121 Manieren om Heraclitus te lezen
χρησμοσύνην καὶ κόρον zomerweelde welt in kladdenmaden uit de bakken groenafval. zwermen horzels jagen bangekinders van het speelterrein tijd verslikt zich in het ogenblik. zon op het zenith strijkt zijn geil uit over het zwart van de aarde. ’t rot is de schaarste wanneer die klauwt en grabbelt in haar overvloed.
uitgezonderd net vandaag altijd: de voordracht die zichzelfvoorstelt, als viel er nergens vanmaar telkens weer op zwart satijn de traagste zilverdwarrelinggeurend naar extase uit het onopengesneden album van de doodshoofdvlinder. zorg maar dat je gedwee de wind verzwelgendalle ramen opendraait, de wagenvan zijn kracht ontkoppelt, delampen dooft en in de weide glijdthet onbegrensde zwarte dat […]
ademgesel, liefdesklank die zinnenstrelend schorre kelen openspert en kil de diepst geborgen droogte op de natte lippen legt. tomeloos brandende halm, die krult op het veld voor je ogen net voor het opgaat in de vlam. vrees dat je van haar beroofd onder lakens graaien moetnaar wat je nooit kan raken. spreuk, die na die […]
je haarpijlen vlijmen vergeten symbolen in mijn lijf en nagels kerven wit op het bot.op polaroidbeelden van het binnenbuikse bofors blaffen uit hun affuiten. offerhoofden met heftige halen gescheiden van rompen hun spermonden doen hun tombade tot verin de pinkscène (de schaar in spreidstand, close up van krijslippen over heel het scherm). suisvogels mig fladderen op uit de gehoorgang en […]
de kraaien buiten kraaien kraai om mij en ton tong tingelong zo floepen hier de schermen aan en ten hemelrichten zich alom in lettersneeuw verpakt de krijtersdaken. ik stuif en dwaal als wind in dat verhaal, mijn nukkenis in ramen witte ruis, mij vierendelende een oester op de tong leg ik te vondeling, verdeel mijn oorlogskind […]
haar lichaam valt mijn vingers uit en zinkthet vormeloze in. elke zucht verwijdertbeelden en verdaagt geluid. haar halsis vaas, een waas van licht, ik durf de ogen niet te sluiten. er is koude die nietwijken wil. kale takken tikken op het raam.de frigo slaat aan, dat ademruisen hoort hier niet, dat krijsen was geen trein. […]
haat doorboort. haat bakt. niets ontsnapt.een barbecue op het strand is altijd een succes op het rooster is de offerande hard en zwaar en heet aan je vingers, de breinaald peilt en prikt, je liet mij rijgenaan een spit, je haalde draden aan en bond mijn hals toe en mijn anus. nu kan je pronken. mijn velis […]
pfiee-ie-ie-ieuw pfiee-ie-ie-ieuw je ziet een vogel falen die de luchten scheiden wou.je ogen zijn te traag, op het beeld gaat het sneller. de soep staat te dampen op de tafel, de eterslachen maar er is geen stoel voor jou.de klinkers u en a verdunnen tot o en au.de k en de m verbinden zich tot komen kam […]
Je voelt de warmte binnen komen, zich verspreiden, eerst in je buik en dan op je rug, je huid. Tonnen springstof razen in containers over de autosnelweg. Op de middenberm staat een stekelhaag. Heel erg luid roept het meisje in de blauwe bikini dat ze haar teen aan een kei stootte.Schimmen van oude mensen knisperen kwaad […]
τὰ δὲ πάντα οἰακίζει κεραυνός Herakleitos, D-K 22B64 onze lusten als water ter plaatse een rijzen en dalen de lijfjes rode trilharen in de koude adem van het niets. onaantastbaar vordert het ongenaakbare, ongezien vernietigt het en zonder onderscheid het vreet. waarvoor wij elkander ter dood bestrijden, die heftige krampen wat wij in de […]
“Blossveldt 112- Herakleitos B48” dv 2017 – ink & water color on paper, A4- €40 not a copy original handmade unique piece of creative trash! Duid nu op de vingertop die in de folie drukt met rode stift het ijkpunt aan, waar plaats & tijd precies een uitspraak lang & voor ’t blijken […]
“B84 -Blossfeldt #27” dv 2005- 2017, ink, pencil & water color on paper, A4, €40 Het span trekt de kar. Op de top briesen paarden. De kar duwt het span. 1994-2017, uit “123 Manieren om Herakleitos te Lezen” De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een […]
“A0 -Blossfeldt #149” dv 2005- 2017, ink, pencil & water color on paper, A4, €40 Vertrekkend uit het eensklaps toegeslagen donker toont het wat het toont aan hem die net een vorm van weg ontwaarde, op het punt staat te dalen, zich bij de dalenden op te houden en zie : de weg is […]
‘naar Blossfeldt #210’ dv 2005-2017, ink pencil & water color on paper, A4 – €40 In laaiend vuur verworpen neemt het droge blad van lucht, vuur & aarde alle kleuren in zich op & zweeft. Het krult & weegt zich al krullende af. De roos vergeelt tot tere flinterlijntjes waar de zon in trilt. […]
inhoud amper heeft het kleefkruid impact evenwel meteen: de woordnaad ligt ter vingertop. categorisch lost het op in velden prittstick & sauzen bolognaise, maar toch geheel gespletenheid is het, gelijkenis & onderscheid, concordant & discordant uit één het vele, het vele ook het ene in. (de bloemetjes op groene ballen zijn klein & wit). 2017, […]
Met het ene roze handje in de heup & het andere hoog alsof er in de haar omringende ruimte een belangwekkende scheidslijn viel waar te nemen, in een niet aflatende poging om het halsstarrig fluitende herdertje van zijn berg neder te laten dalen, draait, op vastgestelde stonden, in schokjes de herderin weg & weg van de noodzaak haar beweging te moeten aanzien. De herdershond, met ere arm aan pootjes & zichtbaar gammel op zijn sokkel blijft als een hond geolied glijdend rondjes rond haar doen. Van het vlugge oordeel over de gewichtigste zaken, verlos ons heer. 2000, uit ‘123 Manieren om Herakleitos te lezen’ De Vrije Lyriek is een programma dat zichzelf al lopende verder programmeert, een bijzonder kwaadaardig virus dus. Niks helpt. De serie ‘Gedicht van […]
B60 – B32 Een trede lager is het beeld, versluierd in de geur van zachte zeep en lijf, het glijden over het chroom van de leuning, de opwaarts zwevend neergelaten slanke hand een oogwenk hangende, verscherpt door een plotse inval van licht op de leuning van het soort dat zich niet noemen laat of van de god de naam wil dragen, stokt & dreigt dan je in je val, het in je haast ternauwernood de rand aantippen van de treden die je liever overslaat, te vellen, je als een kattenjong ter dood op de blauw gevlamde steen te laten smakken van de inkomhal, waar het zich balde & wonderlijk tot de woorden ontplooide : de weg omhoog, omlaag, is één & dezelfde. uit ‘123 Manieren om Herakleitos te lezen’ De commercie reduceert de Vrije Lyriek tot het minst interessante stadium van haar proces, haar afval: een […]
ingelijfd verdwenen symbolen wil het toeval dat je haren strepen mijn schouder tot op het wit klinkende bot & in mijn navel mateloos versterkt raketten bulderen (spektakel met moederkoek). hoofden met halen gemaskerd van rillende rompen ge- scheiden & het leed wordt een deel van mijn vurige pink (knipschaar in spreidstand : momentop- name). met […]
B55 contra-indicaties van de zon ‘proton ta peri tas archas’. Aris. Fys. 184 a,15 tingeling van dingen zo floepen hier de schermen aan & op als daken richten zich in lettersneeuw verpakt de klanken. ik stroom er in & uit met resten oceaan, mijn vocht hertaalt zich naar een zacht gefluit. koel een oester op […]
22B91 ik wil de vorst wel zien, de pegels van je waterval als tanden in je opgewekte koude bijten. ik wil de klanken van je zogenaamde liefde zien verstarren tot de letters l & i & e & f & d & e. & hoe je licht & vuur ontkent tot je bloed je lippen […]
de vliegenmoeder heeft de namen van de maan vannacht verslonden. de lijnen van de letters zakken uit het rotten van haar huid. verderf, ellips van handen, mergeltanden, geur van brandend haar. het roet bedekt het gras in parken, een laagje asse mengt zich met de sneeuw op banken. de fijnbesnaarde kopers willen goden kopen, wervelwinden […]
22B96 νέκυες γὰρ κοπρίων ἐκϐλητότεροι. dv, oude Neo-Kathedraalse schets van de RA-klasse (2005?) corps(e) :: OB CD (Obsessive Demolition of [nature’s] Corpi Delicti – cfr. ‘death is a criminal’ ♣) oder het individu is een artificieel aggregaat dat en masse genomen word, het individu produceert het verlangen – het verlangen differentieert het onverschil van het […]
http://twitter.com/vilt
halszaak je knaagt. je kauwt het lijf dat je beminde. je tong verparelt mij, je speeksel is glazuur. je haat doorboort. je bakt. ik rol het zwart in van je oven. lig hard & heet in koude vingers, korrels ik doorpriemt je naald. je rijgt mij dood aan je verlangen & knipt de draad & […]
de vlammen in je handpalm verslinden de geschenken de letters dansen een mazurka het wordt hem oker voor de ogen eerste links, tweede rechts & dan een kuiltje graven er komt paarse damp uit de hamvraag een geruststellende nederlaag met het oor op de grond zij wil dat het toeval een geleedpotige is het begin […]
‘Capital is dead labor which, vampire-like, lives only by sucking living labor’ Karl Marx, quoted in The Necrosocial, by George Agamben van de instortende gangen. een rookpluim siert de heuvel (het gevederde hoofd), dwarsbalken branden, een hand tekent een M in het roet & valt stil. ‘kom, de zee wacht op ons.’ (de nacht deint […]
22B101a de nacht schuift in de nacht haar brede laden uit. een f blijft in je oren suizen. steek nu je hand in kokende soep, voel de ui, hoe hij groeide. een huis met 2000+ orchideeën. je slurpt woestijnen op met een rietje, droog stof walmt uit je neusgaten. het hoge blauw wordt geel, goud, […]
Het karakter van een mens is zijn lot* Zijn demon giert in kieren door de stad. Vrij van hem, een slangenvel dat in zijn bed zijn bed niet kent, vermorzelt zich met dekens droom & droge daad. Herinneringen spuwt hij met het vuur van ziekelijke weemoed zwart op alles wat beweegt. De scherpte van zijn […]
Je ziet een rode vogel die de zwarte luchten van beneden van het donkerblauwe boven scheiden wil. Hij faalt naast wat je ziet. De klanken u & a vermengen zich tot o & au. De snelheid van je ogen is niet hoog genoeg, je trilt te laag. Je ziet de soep staan dampen op de […]
22B64 – 22B121 Je laat de warmte binnenvloeien, eerst je buik & dan je rug, je huid. Springstoffen razen in containers over de autosnelweg. Op de middenberm staat een stekelhaag. Heel erg luid roept het meisje in de blauwe bikini dat ze haar teen aan een kei stootte. Schimmen van oude mensen knisperen achter het […]
22B1 bladeren :: beheersing regen :: verklaring zon :: verstrengeling beton :: versuikering misdaad :: vernedering vuur :: inankering vrijheid :: masochisme bliksem :: omkading regen :: orgasme dood :: close reading bliksem :: fantasme revelatie :: verdeling bladeren :: sarcasme regen :: miasme dv, ‘121 Manieren om Heraclitus te lezen‘
KLANKKOORD (voor i.d. & a.c.) er is het wit er is het zwart we lopen er verloren het oog valt immer tussenin het wit is hard & oogverblindend het zwart is hard & ondoordringbaar je komt niet uit het zwart (het is te hard) je komt niet in het wit (het is te hard) ik […]