T:SK IT:46
CBU

101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze
T:SK IT:46
T:SP IT:20
T:PKIT:2
T:S3 IT:62
T:C1 IT:49
POSTMODERN bespottelijk, ook hier, ishet opgeven van bloedter verduidelijking,de gratuite donatie van clarificeerplasma. het ‘wat glijdt ernu weer in het duidingsveld?’.het ‘wie vaart erdaar mijn aderlating aan?’.het ‘hoe heks ik hethier uit?’. kom, kortom, de bel gaat, schuif aan, treedt binnen, bestel ons een ongeluk voor twee personen. het verlangen is het verzetop de fiets […]
uitstekend. het brandt maar de kaderleden doven wel het likkebaarden zoals ook de soepbinderij bindt de soep. markeer het woord:uit vele ogen zullen vallen de verafgode bedragenals lichtbrekingscoëfficienten. uitstekend. van de objectieve illusie immersmoesten we eerder al afzien, van dit grimmig gedeelde heden slechts ontvangen het verlangen naar rust en derhalve geduldig het sliertige tumult bebroeden […]
Hoe het ook zij, zegt het, zo is het en het wijst zich aan waar het niet is. Het is me wat: het noemt zich je van het maar heeft geen naam, het gaat vooruit tot het er is, maar waar is het? vergeet het maar, we zijn het kwijt. Het is goed en het […]
Zie je, Schätze, mensenin dit park van menselijke zaken,vrome mensen, stemmig en wellichteensluidend met het stoffigevan deze zomernachthun wulpse conversatie? Hoor je ritselingenin dit gras en klavecimbelerighet knetterende zingen van vuurdat zich in duizenden vleugelsvliezig vel op veltastbaar bewogen verteert? Voel je strak mijn handenrond je lijf geklemd, vingers wriemelenrond eindjes been en ogen priemenin […]
In tegenspraak, uw zinnen tergende,soit disant als plaagin duizendvouden dit moment :hoe langzaam ik jeopen, hoe uitgesplinterd inmijn oor het kirrenvan je oudste lach weerklinkt. Ik, de schender van je opgeruimdestaat, force majeure, rietdat splijtend naar je diepte dingt :in vreemde luchtenmond ik uit, stof strandt op mijn tongvan onbesprokenkamers, tomben blauw in jou. Jij, op barricaden […]
Niet eens beweegthaar hand: het boekligt jarenlang openop dit onbeschrevenblad: dag na dag enuur na uur zieje in haar blik secondenafgemeten staan die het momentmillennia verdagenwaarop je haar hetwoord kon vragen. Zo heeft ook de lucht, zegt men, rond een klaproosgeen weet daarvan.
ATTENT het oude liedje schoot haar doel voorbij, keert nu weer om zichzelf op te rapen. GEIL onder de maan tjirpt gehurkt als een bidsprinkhaan de naakte ziener VERSTANDIG de maan is vol, de man is hol het ware beter dat het niet opnieuw begon.
als ik het zeg, luistert men niet.als ik het dicht, leest men het niet.als ik het teken, krijg ik een koekje. als ik een fout maak, stuurt men de honden, de jagers, de beulen. 10-07-2017 uit ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’
versleuteld (behuist zij elke vrouw als alfabet) oh ik heb haar lief omdat de liefde haar tot woord verdingt, het letterlijke van haar wil in mij verzet mijn hemeltergende gebleir van het restje leegte op de schimmenrijke bodem naar volledigheid. de voegen barsten uit de letters uit in klanken, motoren slaan bulderend aan & elke […]
Reïncarnerend De lucifer die je kende & knakte is het stoffen staafje dat ik plet tussen twee natte vingers die ik effen van je leen & ondertussen verlustigt u lieden zich in het begaan van het ene onrecht na het andere door mij halsbrekend & reikpiemelig uit het dwaze gehoekte van jullie woordelijke dwalen te […]
bloemlezing van het oofdloos verzet tijdens de moeilijke jaren 1945-1962 Besluitend met melkvlammen de grafadem in zweefmonden het tonggolven in volle zaadstulp die bulken maar heilzang gaat bij sluitselpijn in de stemspleten knellen, juffrouw het hert HMS Spanningsberger – te jong in de sterfspijlen – afwaarts de tranenvloed éenogig blijft – de dijen bekoren de dijen bekronen […]
onrust het naderen & vragen in je zwartleren jekker met donkerrode spitsruiten je grijze vleeslappen prondels tussen de zogklamp deze arm (neem een arm) deze hand (neem een hand) die je de mist aandraagt, in je haar opdrijft het gefonkel in straatlamplicht, jij, oh jee, ja, jij (allemaal samen)))) waar er op hetzelfde ogenblik (negen […]
Het duister met de kleffe armen slaat de kleffe armen om & om de natte dag. Diep oranje kleuren in mijn handen alle tonen die ik vang. Er tokkelt iets van nu op fel gespannen snaren toen & nooit. Giraffen schuren traag hun hals in het slome wiegen van een donker groen. Ik ban de […]
[actueel geperforeerde retro-lyrieke mijmering vanop maar vlug & ver verwijderd van een draagvlak door Judith V. opgericht] Nee. Nu. Nu & straks. Of niet, nu de verwelkte daad gebaart in droge kronkels van het raken bijna aan de kille tegels van de dood. Of niet. Of nu & nu het aan de grijze lippen net […]
de wereld zakt vervaarlijk weg de daken stormen op de hemel af de vogels zwenken ver om mij mijn stem versteent mijn lichaam breekt mijn taal verguist & waar de koude in het kille huist daar ruist nu zilt mijn stof een letterdans van zout een stuk kristallen ik dat eertijds hete adem in je […]
de vrouw waarop ik draai is een platvloerse sloerie: het soort waarmee je niet of toch niet in haar bed vooraleer je die nachtomrande naden in je daden schriftelijk & onomstotelijk hebt bijgezet maar het samengaan van haar gedachten met het golven van haar onwil brengt mijn zinnen in vervoering tot een feit van dierbaar […]
Bloed ik niet als gij mij in de ogen kerft? Is mijn maag u dan niet naakt genoeg, mijn vel geen afdoend oponthoud? snijdt uitzinnig niet dit woord de hemel open? Voelt gij niet de doden in mijn mond te roeren staan, had mijn tong u daaromtrent teveel of net niet goed of niet die […]
UIT rubbertje voor Marcel Broodthaers 1) zoek wegen de weg eggen zocht gewogen ook wag 2) wegmaken de het gewag de het wagen de het doende [af 1] [af 2] [op 1, 3] degen de dag te lagen dr dr dr (ing) gend leggen spleet in zing zing (l)uw zoek kop kop weg zand (andere […]
De hond is het veld op de oud-ierse wijze van The Pogues de straten vol stralen de huizen vol hoop de mensen te wachten de vijand getemd de luchten gewillig het janken gestemd de meiden verwerken de jongens tot vent maar de tijd wil niet stoppen & de plaats werkt niet mee de stukka’s gaan […]
foto’s van Anouk (10 jaar) op De Bereklauw
Het is nog koel dus doen we maar. Het lichaam niet is de gevangenis, het zijn de woorden eerder waartoe eerst gekomen wordt: ze sluiten aan, vervolgens in, & staan dan tijdig klaar. Ze slikken ogenblikkelijk de tong in & mijn mond. Ze rukken op terstond als het sidderen staakt waarmee ik mij & u […]
SFE 2005/4 Gebruiksaanwijzing voor Belgische Lichamen 2 Oostende, het jaar is 2000 : er waait zout aan & roest uit de bunkers. Zon splijt het plein, James trekt de lijn, er wordt al flink doorgestapt. Een stoet weldoeners zwengelt in steeds scherpere hoek de kerkklokken aan. Torpedo’s bonzen dreigend tegen de stalen verankering, de dag […]
Het antwoord daar. De wereld is. Opent. Brak. Stem, lip met het misprijzen er donkerrood in. Onze rijkdom is haat een band die je niet zomaar achterlaat. Uw adem is perslucht, elk woord in zicht een nieuw monstertje in de centimeters opening. Ik heb minder. Veel minder. Hoe minder hoe meer ik. (Ik schoof uit […]
Hij opent stil het oog in trage golven waardoor je droge leven loopt. Hij duwt het raderwerk de olie in dat in je hoofd zat vast ineen. Hij glijdt je grotten door waar droef het water in het duister droop. Hij steekt je lichten aan waar elke lijn in schemering verdween. Hij brengt het ritme […]
Zij murwt haar zinnen donker in je zwartste gaten. Zij smeedt je warmte aan het woeden van haar nacht. Zij klemt haar vlakken aan de rimpels als je lacht. Zij stoot je woorden af als koortsen op haar pracht. Zij schatert om de bonte schimmels van je nijd. Zij maalt je onmin snerend om tot […]
Metafysisch voor k.v. Later als je dit tergende vergeten bent vergeten, later als dit schraperige zwijgen uit het zwijgen is geschrapt, & als je dit verkorven heden als een kever uit je haren in de leegte onder af & dood zal willen slaan,- Later, als je in de openslaande gaten de gaten in de gaten […]
met dank aan Wiron voor dit plaatje HOUTERIG Ik ben de minnaar van je ogenblik. Ik ben al dichter bij je dan je ooit nog mij verzeggen kan. Ik neem je hand & trek het laken van je af dat op je huid je huid met linnen in het wit verplooide & verhing. Het laken […]
de klasse ik ik ben het doorgeefluik van je verlangen ik heb je handen in de letters van mijn ik gevangen ik laat je reddeloos & vochtig in je leven hangen & je verhardt weldra tot rijm in mijn gezangen ik zie je takken, hoor je doods verdorven liefdespraat ik zie het witte blinken in […]
Ik, nu ik staar : de wereld draait mij los van jou & bij god verdomd in gebreke. Het licht puft muf gordijnen door, de dag hoeft niet zonodig. Baaldag. Jij, nu je slaapt : de wereld is je glad ontgaan, nergens aan je lijf is iets mislukt. Totdat je lacht in je droom, natuurlijk. […]
Blijf mij bij , verdrijf toch niet, ik zal omstandig strelen heel je huid & in je broosheid teder stromen wekken tot je trilt & als je rilt je angst onmiddellijk verbrijzelen, restjes pijn secuur uit groeven vijlen tot haar vlies je leden sluitend dekt & in je mond bij gulpen goud haar stilte stokt, […]
1 Dat geschipper liefje, hoeft niet meer. Het strand is uit, de hemel af, die heeft de em tevreden uit haar hel geheven. De zee valt stil, ze golft nog uit in lauwe kabbeling. & Ook de zon zijgt neer, het zand verschittert in haar radiatie tot een ál van glas. Ik kijk erdoor & […]
Download het mp3 bestand de klasse U “Woorden, ze deugen niet” Herlinda Vekemans, Herhaald onderwerp in Buiging ISBN 90-5655-283-X U bent het Ene , Oorzaak, Middel & het Al. U zegt mij van uw Wet het rijmen aan & het verhaal. U maakt de muze af tot vrouw & mij tot haar vazal. U buigt […]
de klasse jij jij bent afwezig als een veld van ongebruikt geheugen. jij bent een al met niets nog opgevuld & vlak & leeg. jij zet het afgedane op als initiële boord van het verlangen. ik schrijf je neer & af om jou te zien & wil dan meer. jij zuigt mijn woorden aan & […]
de klasse ik ik ben het doorgeefluik van je verlangen ik heb je handen in de letters van mijn ik gevangen ik laat je reddeloos & vochtig in je leven hangen & je verhardt weldra tot rijm in mijn gezangen ik zie je takken, hoor je doods verdorven liefdespraat ik zie het witte blinken in […]
De luchten klinken onder druk tot klanken. De klanken vluchten in de muffe woorden. Het stof stuift uit de dode boeken. Genoeg. Ik doe het licht aan als het uit is. Ik doe het licht uit als het aan is. Ik doe het kleed uit dat je draagt. Ik licht het vel op dat je […]
Posted by Doron Golan Link: http://the9th.com/08/forgot2.mov Date: February 6, 2008 New video: Forgot 2008, 93MB, 10 min. loop Based on “Waiting for Godot” by Samuel Beckett. Starring Theodore Bouloukos and Joanne Douglas.
dv, 14x21cm, Marie’s Water Colour op papier bij de Leçons de Ténébres van Marc-Antoine Charpentier (Collegium Vocale o.l.v. René Jacobs)
Deep Throat* Dezelfde bergen bergen hetzelfde: te zijn aaneen, hartstochtelijk. Peenemunde, rocketshafts, uniformen wriemelen richting de Gloeiende Kluster van Kleur. Aber euch, in het zog: onmemorabel. Jonge slurfen die bloedeloos hun wasdom tot een klemnet arceren. De streep door het berekende. Het zeer in de stem, fragiel barok of viraal orgaan, engel met een klit […]
DE HOEK IS NIET OM drie improvisaties bij twee Iraakse maqâms van Munir Bashir ‘if it has an ûd we can bomb it’ George ‘Burnin’ Bush III I nono niet is niet is niet niet is niet is niet de hoek is niet de hoek er vallen bladerdraden flardenbekers plasticschilfers oliesaus en verse groentenfolders […]
ROZIG roos pr stoort ond teh roesten rood s & a te chroom ros te ordén vr oa groenen wu a hegen tua tukatukatuka bukklschudl sprudlmunde 3,2,1 sluurbok aalzong sliergoor klaf —————————-> VERO VERO KINA VERO VERO KINA VERO VERO KINA vero vero kina roo ro roo ro roo ro roo ro Roo RRRRR […]
BREUGELS hoor je door het kromtakken van denk ik vergilius de trage nijd zoals enkel bomen kunnen boomdulden onder de bomen in het bos? voel je hoe de treurnis haar bekraterde gestalte aankrabt? kan je de g*dsnaam al kontploffen? vraag je wel tijdig om een smeltbakje nu je hart gesmolten is? de dichter, beste dichter, […]
” As I walked out tonight in the mystic garden The wounded flowers were dangling from the vine I was passing by yon cool crystal fountain Someone hit me from behind ” Bob Dylan – Ain’t Talkin’ — gij zwiept & slaat mij met uw zwijgen gij torent uw rilangsten ijl, gij koert onder vermeende […]
isle de ogen scheuren zich van afzien af. de monden braken afstand in hun spraak. de lippen barsten open. de rimpelhuid verpulvert. schroeizon, eeuwenlang, millennia. opgelakte stilte strak ten hemel opgesteven. breuk. barst. overdondering. bevrijd kabaal dat in de zinloosheid der droge taalkanalen kolkt en stroomt. de strik van stof die rond het niets haar […]
Daar bij het gedwarrel, bij het wieken opwaarts met de wind van het gevallene waar de kraai een spermuil opent waar het stokzwart graait en kraait naar het sterfpunt en het sterfpunt ook raakt meteen: zo kromt ook de origine om van het zeggen met het kromme vingertje van nu en het kromt ons om […]