van alle wegen af, de duinen in,puntig bijvoorbeeld, of stompeen keer maar nooit er ergens,zelfs niet amper, doorheen. stugzand. striemen van helm. maar zee dan, ziedende zon ploegt metgodmachtige gloed een dieprodeschittering. elk oog kijkt rechtdoor het oog in maar zie nu dit ijslicht plots lumieren door de kronkelsvan getallen, de straal straaltonbekende radialen van ster tot […]
haar lichaam valt mijn vingers uit en zinkthet vormeloze in. elke zucht verwijdertbeelden en verdaagt geluid. haar halsis vaas, een waas van licht, ik durf de ogen niet te sluiten. er is koude die nietwijken wil. kale takken tikken op het raam.de frigo slaat aan, dat ademruisen hoort hier niet, dat krijsen was geen trein. […]
haat doorboort. haat bakt. niets ontsnapt.een barbecue op het strand is altijd een succes op het rooster is de offerande hard en zwaar en heet aan je vingers, de breinaald peilt en prikt, je liet mij rijgenaan een spit, je haalde draden aan en bond mijn hals toe en mijn anus. nu kan je pronken. mijn velis […]
de vlammen in je handen verslinden de geschenken elke vooruitgang is een degradatie van het Rot de letters dansen een mazurka de herhaling herhaalt alleen zichzelf. het wordt hem oker voor de ogen eerste links, tweede rechts en dan een kuiltje graven er komt paarse damp uit de hamvraag een geruststellende nederlaag met het oor […]
van de instortende gangen. een rookpluim siertde heuvel (het gevederde hoofd), dwarsbalkenbranden, een hand tekent een M in het roet en valt stil. ‘kom, de zee wacht op ons.’ (de nacht deint op de nachten in haar ogen, erzitten vele werelden in, haar ranke lichaam iseen doorsnede, kaart van het Al, versie 2). slaat over in […]
ikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikbenalleenikben Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
pfiee-ie-ie-ieuw pfiee-ie-ie-ieuw je ziet een vogel falen die de luchten scheiden wou.je ogen zijn te traag, op het beeld gaat het sneller. de soep staat te dampen op de tafel, de eterslachen maar er is geen stoel voor jou.de klinkers u en a verdunnen tot o en au.de k en de m verbinden zich tot komen kam […]
Je voelt de warmte binnen komen, zich verspreiden, eerst in je buik en dan op je rug, je huid. Tonnen springstof razen in containers over de autosnelweg. Op de middenberm staat een stekelhaag. Heel erg luid roept het meisje in de blauwe bikini dat ze haar teen aan een kei stootte.Schimmen van oude mensen knisperen kwaad […]
er. ik streel jou omdat je er zelf niet bij kanhoe mooi je bent. ik ruk je de kleren van het lijfomdat ze jou niet dragen. jij bent in droge kurk mijn kathedraal. bezet val ik je binnen als een woestezon, de stoelen verschroeien ogenblikkelijk. ik hefjouw naam aan daar, jij bent het altaar tijd […]
in de diepte de donkere dagenlang op groen beslagen spiegels amper oplicht een straal en de schijnvan de maan verdrijft niet de wolken. noest de nieuwe muziekmensen vijlenvan tussen de tenen de roestende garde. ‘ros is de nacht’, zo blinken zij droefop tuba’s en doffe trombonen en niemand verklaart henhun vroegtijdige kalen. wijk […]
De gevangenen zitten gevangen in de gevangenis.De vermoorden liggen stil als vermoord.De hongerigen lijden honger daar zij dàt toch hebben.De daklozen slapen, eten, plassen en kakken zonder dak.De verminkten strompelen en klungelen veel.De armen wekken de ergernis van de rijken. De rijken draaien bij het zien van de armen de hoofden om en om en […]
wij zijn verslagen iemand moet het gelag betalen het dagelijkse verwijderen van de droom van de gezamenlijke veredeling: 3€/dag. bijstand bij het inzinken van de ziel in de bodem: 80€ artificiële regulator van de paringsdrang (eenmalige installatiekost): 70€ artificiële regulator van de paringsdrang (maandelijkse bijdrage): €60/maand behoud van het geloof in de toekomst: 120€/maand de […]
verjaagt het aangebrachte niet –bij hoogtij de invloed op het zand datmet eendere slag in het verwante waaien, het willoze van de wind, opde landtong zo zalvend legt het lot van mensenkind of ouderpaarvan eenheid en verstrooiing dat alles in jouw lussen struikelt, valten huilend al op jouw verrektehuilen kletst – verjaagt niet het aangebrachte,de […]
[SCENE: de eerste dood van Izeganzpersonages: – Izeganz, illuster zanger die minstens 1 keer per dag sterft– Reva, een schone furie, zijn onbereikbare geliefde– Mijnheer T., een anonieme verteller] [een plank op de grond, een tang, een hamer & een roestige nagel. de verteller wil er niets mee te maken hebben en sluipt weg op […]
[pas hier dagelijks uw toekomstvisie aan aan de nieuwe data] de huizen staan onbetaalbaar leeg in nette rijen de straten slibben dicht met autowrakken de killer drones stijgen op bij nacht en naderen onzichtbaar voor de radar de muzikanten werden verleden jaar al gedeletet het water stijgt. ondraaglijke droefheid heeft een grens maar die bereik je nooit […]
1. ontken alles de zon is daar, ik zie het niet. nochtans dezeogen zijn trouwe, weerstandsloze gaten,deze handen grijpen slaafs de houten handvatentijdens de elektrocutiesessies, deze koude vingersroeren met geduld en precisie de stilte om tot betaalbare stilte. er is nog vaag zichtbaar een vlek daar waar ik in haar drong. de schaduwen jagen op mij, […]
de zon zonk. ik zie de rook rondom en voel het vuur.mijn lippen bloeden leeg, mijn stille hart verzuurt.stormen storten woedend in tot wind. ik flakker aanen uit en aan en weg. het licht is weg. zwart stof drijft alles aan. wrijf mij nog ’s door de ogen. dit boek is nietvan steen, je prikt er […]
[1] opgekropte tranen barsten uit de droogte in het verwelkende hoofd zwelt de mondholteeen vette kikker met purperen brulwoordenwoelhanden verscheuren duister verdrietstompe bijlen treurnis hakken gestaag de lagenadem uit een lijf dat stil wil liggen rot omarmen [2] een vinger die haar lippen met genot ontroerden wijst: het bot steekt slijmerig uit het nicotinerot wreed en zoet de teugen snoeren […]
‘de varkensblaas staat stram, je bent mooi,de haren wapperen krols uit je zwarte nek ‘ corps-porcs berichten eindigen bij het verzenden. stof.niets ervan komt aan. hier, hij walgt van haar. zij is een het. zij is het waard. stomp. pons. fronsfaçade. poes. soep. haar gruwelijke pose. fruit. zij giet haar zuur in groene kool. ersluimert iets, de […]
1. de nacht is een boze godinde nacht versleutelt haar zwart tot lettersde nacht krast op het glas de letters worden gulzige gloeipriementastend naar sisgaten, schroeischeurenin een dicht veld van doorligwonden de aarde bronst, de talloze lijken fikken opde graslanden liggen bezaaid met sintels ‘hé jij daar, leg nog ‘s een lijfje op het vuur’(knars […]
zwem anna zwem zoals een meeuw door luchten zeilt. zwem anna zwem zoals een dooier door mijn vingers glijdt. zwem anna zwem ik schrijf de zege in jouw lijf. zwem anna zwem ik breek de wetten van de tijd: als straks jouw hand het droge raakt, van nu versnel dan nog jouw vaart. Over het ‘Gedicht […]
het groene veld verheerlijkt zich met een groen veld. hijg ik? neen: het hijgt zich een groen veld. draag ik jou af, tegen u op, dan krijs ik, mij bezighoudende als beleefdheidsvorm. vergelijkbaar met stenen, zijn wij geworden, rollende, vergelijkbaar van stof. Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van […]
Annette, zo mooi en lief en net, liep stiekem op het strand die nacht en stouter nog, ze liep in zee en zag dat aan haar blote voeten zomaar voor het grijpen lag: de maan! Ze bukte zich en schepte in haar hand een stralend stukje zee met felle schijn en kraters in. ze hield het hoog […]
Hij zag zijn kans deze zomer, op het strand, nam vlug wat kiekjes van wat er aan reëels vakantie had genomen. Hij plakt en schrijft nu traag de onderschriften: ‘Liesje draagt het water naar de zee’ ‘Frits die zich een schuilkuil graaft’ ‘Melanie die golven telt om Ludwig niet te zien’ De regels werden volle […]
Ik lees haar het boek dag na dag, herstel onder het stof de rollen, restaureer minutieus mijn matière, verbonden met de laagheid van dit land. Ik wikkel mij methodisch af, doe laag na laag kwabben uit de doeken. Ik breek mij af tot ik verstaanbaarheid bereik. Ik stel teleur en mij ten toon ik tel […]
mal. slierten stof en slijmverharden in de rode jurk.het haar deint uit in wolken. haar tijd spat uit de adersop mijn hand, zij snijdtde rozen in mijn adem open. het kolkt en stokt, zie het lidde lijven binnendringen, golvenslaan de staande rotsen aan. voortgang is er niet, het schoktvan kwaad naar erger. vuurversteent, het water […]
orgelpunt op een glasrand:het kraakt zijn ogen binnen, breekthem op, en alle zuurtjes zingen zoet haar tingeling, van hoe hij ooitmet haar begon, zijn leed tot deelvan haar bedwong. haar lichaam zong, de maan was vol, die acht die nachtstaat eeuwig in zijn bril. zo sprak hij. nihil. het zand glijdt uit zijn hand. hij […]
de beste wil van de wereldzit mij niet mee. ik sta mijin de weg en staar op wegvan u naar onze woestenij. er is geen vuur dat mij verbranden wil.er is geen zee die mij verzwelgen wil.er is geen land dat mij begraven wil. ik sla mijn handen stukin deze handendie de tijd verlijden. ik […]
o nacht, jij zwarte ogenherderin, jij weidster van verbijstering. sirenen zingen bij de blauwe maan jouw naam en het einde wacht met ongeduld op de herhaling van het einde: jij, een set bloederige keukenmessen, wij, de lijven ik en zij. wij horen de zon, gebrande wellust onder onze voeten, versmacht toch, o nacht dat ruisen vlug […]
dromen over roze olifanten (62) een wit blad papier (63) je vader noemt zichzelf papierversnipperaar (64) je ziet een man met een bolhoed, netjes ingeduffeld (65) je haat dat haperende fototoestel, maar toch staat het er, zwart op wit (66) er zit een vlieg op het pc-scherm van de toekomst (67) de kracht van de […]
6 afscheid is creatie van de tautoloog. scheidende ga je af van een ons naar een ik met druipende tussen de trilvingers regen uit het oog, verloren parels van het onbegrijpelijke. nagel de ramen toe met spaanderplaat. koop de magazijnen leeg, stapel de suiker, orden de bloem. vergeefs in stormen staan wij pal, malloten […]
5 ernst verstrengt de stem. er heerst onrust in de gebaren. ze boeren beurs de walmen van verval. het groen in de vingers is rot, zit vol met grijpsnot. het schone bleek onzichtbaar zonder spiegel. je lacht, de angst verschuift, je schuift gebreken af op overmacht. kracht ontbreekt, de lach breekt verre stormen los, gebouwen […]
4. de horden, als wespen steken wij elkaar door plaatsgebrek. ons vreet ons, het zelf is dood, zelfs de dood mist het. het wordt steeds erger. samen hadden we een kans. knars je tanden. bijt je lip, bloed, geef toe dat elk ik naar ons nog snokt, dat verhaal was het zeil waarmee wij de gewonde […]
3. aan valsheid geen gebrek in de geschriften . de dagen lengen niet bij winteruur. er is iets niet. jij niest. leg je neer. verleg snel je ziel naar onaangetaste plekken in je lijf. blijf jij. verstijf desnoods, maar raak niet mij. doods als de armen waarmee je mij inlijfde, zo zijn wij geworden, met hun […]
2. grafieken teken je, je liegt, bedriegt en staaft je leugens met wat loze statistieken. je ouders betalen graag je huis alsof er ster was, kind en stro. je strompelt schaap en dronken soms het pad af van je tuin. er is geen buiten aan de lege kamers van jouw eindeloze hier. maar een weg […]
1 het zijn moeilijke tijden want de tijd kent geen meervoud.vogels dwarrelen neer en wij geloven dan in speldenprikkenhoe we in een voornaam enkelvoud het woord ‘zon’ bevestigen in het kastje ‘omloop de zon’ en zeggen: “hier sla ik mijn zwartevleugels uit”. of: “kom in mijn donker beven jij, zie haar in ogendie de onze […]
ik ontwaak en er is niets ik ga slapen en er is niets het niets is mij een vaststaand ding dagelijkse knuppel op mijn achterhoofd bij nacht de duizend dode vlindervleugels vallen op mijn ramen toe stof is alles, niets dat stuift ik hoor het krijsen van de kraaien buiten alsof er nog een binnen […]
dit is nog maar een begin. de herfst zat in de lente. we hebben het toevalligontdekt: bloot in de borst, afvalligheid in het fatsoen,een scheut vodka bij het sap van niets en nergens. wind in de scheurzeilen erroll flyn daalt neer, de zelfbevlekking is gigantisch.je armen hou je in een handomdraai, je ogen duikenonder. de […]
je hebt het duister al. snij twee uien. zie je het verschil? half is dubbel tot het heel is, kringen neigen weg van kringen. zachte sneeuw, beide voeten bloot in de aarde. kraaien, daar. uitbranden. 13-/06/2009 – rev. 18/10/2018 Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht […]
de weerzin schimmelt om naar zin en weeris er een wankel zicht op tover van weleer.het vocht blauwt uit het rode ochtendglorenhet violette nu gaat in een groter nu verloren. ting tang tong verklankt de koper-zink legering zich.een grijze kompel snuift het grauw en spuwt het weer dekoepelramen in van basilieken. waar wij verkeerdendraait het licht […]
m mn men men verwijt ons dat wij niet om onze kinderen geven men zegt dat wij ons niet aan afspraken kunnen houden men legt ons het vuur aan de schenen men dumpt ons in hokjes te klein om een rat in te houden men verwijt ons dat wij niet om onze kinderen geven men […]
er is stroom, licht. we hebben nog wel wat. het kale meisjelacht, uit haar mond druipt bloed. we zitten achterop de fiets, als mietjes.het nakijken bevalt ons omdat het iedereenzo mooi hun zin geeft. o sonnettenglans. hou toch onze rokken uit de spaken, goddelijke wind.de nazon gloeit op roodgelakte tenen. de bekjeslachen ons de benen […]
uw doel is dood uw zijn is weg uw naakt staakt uw wulpsheid bulkt uw trouw vergaat uw woord ontslaat uw datum brak uw wrok is zilt uw mond slaat tilt uw lach verlaagt uw nacht vermoeit uw zon verhult uw maan verzwaart uw nu wordt nooit uw branden ooit uw ster werd jij uw […]
(Aria voor Engelstalige letters en leestekens in WordPress) SOL |————–> oh o hoo o sol oh o hoo a sol SOL oh soli_aai_oh solit dtt ooh soli_aai_ah la solit dttttttt_ I ttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt ttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt ttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt ttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt T u uh oh UUUUhhhh u uh oh OE oehhhhh U ch ch ch ch ch ch ch achachachachachaa_ ________________aaaaaaaaaaaaaaaaaaah […]
a alles alles is alles is goed alles is alles is geweldig goed alles is goed maar ik wil het niet weten alles is goed maar laat je niet horen alles is goed maar vertel het niet verder alles is goed maar laat me nu toch met rust alles is goed maar ik wil je […]
dag vrede op aarde de tanden zijn uit en de dag sluitde dag en het bidden begint een heftig donker gefezel dat duren zal tot in de ochtendschemering de windverwaait bedorven lucht de maan houdt geen wacht god zij met u en moge u geven een ware kennis vanminneleven (sine spaert doet noch leven) verhalen verzint het […]
2007 – 2017, uit “WOORDENPERS – Lyrische teksten van vilt.wordpress.com 2007-2016” – P.O.D.-boekje in voorbereiding De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een andere dv-tekst met dagelijks een ander dv-prentje. (gelieve taal- of spelfouten of andere stoorsels te melden als reactie hier, dank!) Leve de Praktijk […]
Het snikken is wit & onvermogend. Zij duimt hem lachend op. De wielen dreunen. Zijdezachte interest geschreven op een blauw plakkaat. 10%. Licht is. Et nox illuminatio mea in diliciis meis. Het spoor geeft de wielen een dreunen als van wielen op het spoor. De terminus op het einde van de reeks wisselschommelingen. De baby […]
Het kraken van uw rokken als u plaatsneemt, mevrouw. En ook: de vliegenspijs in de gangen van uw gedachten die druipen van uw gedachten en de walmen van uw gedachten die zich geen weg weten wég van uw gedachten en daarom in uw gedachten de gedachte stank heel erg sterk produceren. Hoe dat was? Het. […]
# init Het Lijf van Louter Code hangt innig verstrengeld met elk der 10 Geboden boven het Indifferente te zweven. Ongeteld tasten de netwerktengels de 10 Geboden af & uit het Lijfmondje kwakt bijwijlen met nadruk de kwijl: bij elke gulp glipt telkens één dier ordewoorden dieper in haar code door. Sta! zo stoot er […]