De Collages bij de Overtypsels op https://lyriek.blogspot.be/ zijn natuurlijk perfect verkoopbaar als Hoogwaardig Creatief Afval (HCA). €15 /stuk, goedkopere Afval van deez kwaliteit vind ge Nergens! Gratis verzending binnen de BENELUX! Stuur een mailtje naar dirkvekemans@yahoo.com met het adres waar ge’t wil laten toekomen en de nummer(s) van de gewenste collage(s). Ge krijgt dan een […]
Categorie: Grafiek
> Het Pad van de Wenende Nacht, een theatrale supersaga naar het Zangezi-recept van V. Chlebnikov VLAK 11 – sterfscene 451/3 – izeganz bekent zich marsyaans aan de muze […] al het grove hebben we al: wat hen uitstraalt bedekt mij wat hen opjaagt & jent het stroopt mij in en bedruipt mij de walg […]
natte kerstdroom
korzelig de zalmscheutige mens in zijn bedding breekt en bonkt zich het broze beenaderarmige op de bonk- en breekstuurkolom onderweg naar ikea (o ronkende bromt in het dolhoofd de boertige trom), en haalt dan met imponerende stevigheid de hebberige kindertengels van het lichamelijk voelbare tankbeurten af – ting ting ping morst al de slangentangteller, de […]
vroegte
De straten garen wit. Wie staat er nog op vanonder dit doodsvette dekbed? Kloek, hanig, oorlogsvaardig, zegezeker zoals bazen die hun knechten de oren afrukken? Een zin zeist maar zie: uit het niets bloedt het niets uit in niets, ongezien. Bij elke zeven rijdt er een wagentje voorbij, dan kan je instappen. Dat is […]
de dingen veranderen Op een dag duurde het niet zo lang meer dat ik dromende ik was zoals u mij kent, lieve glijzieke beschubde, en vervolgens dat ik een mini-slang was die in huidplooien als in verse lakens glijdende was, de wasmiddelgeurtjes van het linnen in mij opnemend. Maar: ‘dit kan niet’, dacht ik dan, […]
collage bij het gedicht van Jacques Hamelink, het eerste van een kwartet “Aan Hans Faverey, zwaneridder” in Boheems glas, 1995
Stokzwart
Daar, bij het gedwarrel, bij het wieken opwaarts met de wind van het gevallene waar de kraai een spermuil opent, waar het stokzwart graait en kraait naar het sterfpunt en het sterfpunt ook raakt meteen: zo kromt ook de origine om van het zeggen met het kromme vingertje van nu en het kromt […]
Altijd slavenmeisje, bronsborstig koninklijkje, moederbevlekte draai om de ezelsoren, aarde beschreven met oceanenpennenhalen. De inkt komt uit de mensenpot. Er klinkt een schot. De tsaar is kapot – uitroepteken! Triomftocht der komma’s, aan de gepeupel-linie. ——————————————— Hun razernij aarzelt niet, volkswoede is geen vergissing (tussen de haakjes van eeuwen). In plaats van een oorbel […]
Schrikbarend stopt het lot de schemering zo dof en lusteloos het nachtvel in en in het zwart van die betovering propt zij bij deze dag de levenszin, dat elk beginsel weerloos sterft daarin. Rest mij ternauwernood herinnering: haar beeld gevangen in mijn woekering. Zij wringt zich om in mij en om en vrij of scheukt […]
ROEST
een serieel killersgedicht “Meisje en instrument paren als dieren.” Gerrit Achterberg Ravage Een lor met lachgas is in je mond gepropt, touwen van jute maken schuinse groeven op polshoogte zodat je breedgeschouderd in de ruimte uitbloedt. Hier een spatje en daar zo lijkt het, stolt het hem toe. Wat hij ook doet, het bindijzer roest. […]
binnen handbereik
de wereld heeft vier vingers (een duim is geen vinger, een duim is een duim). de wereld heeft vier vingers en twee kanten. als ge u een wereld kunt voorstellen met meer of minder vingers en met meer of minder kanten, dan moogt ge gaan aanschuiven bij google of in china of eender waar: de […]
wij, wij lagen wak te duren, het weefsel in ons weefsel als een kanker bij het weven ingewreven. de vloedgolf wemelende larven vrat ons bloot. aan de einder rode vegen van ons die de luchten besmeurden, het vage in novemberlicht, de opwaaiende bladeren een werveling die de pestilente winden zichtbaar maakte. aldus het nu verankert […]
op komt de rosse, holda met heur alom geleukte ontvangstbenen wijds open ter inzicht in de bloedeloze omloop het volk. klik en tel. spin k1 als de kernbal i (x1,x2, tot xn), k2 is cellulair de ovaliteit s(y1,y2 tot yn), dan is ik1 in de mond bij k2s gelijk of groter dan k2s minus […]

wanneer u in pek en teer onze nummers en letters tot grijs plet,te smelten legt, bedenk dan dat het ons een verlossing was … u zalons evenwel moeten … dit … het weefsel, het spel hapert. meneerik met zijn mijns inziens. het lijk schuift langzaam van de wanden af. handen. de boom kromt de […]

upsized
De verzwakking van de post-mortem mens, veroordeeld tot onzichtbaarheid in het eeuwige Nu – de nivellering van de individualiteiten in de geradicaliseerde horizon: ‘er is niets te zien, niets te verwachten’ wordt ‘in het Er is het Niets te zien’. De reïficatie en de kwantificatie wordt radicaal doorgetrokken, in de GeldRuimte is elke kwaliteit een […]


verzet 2008 #3
verzet 2008 #2
verzet 2017
nog zo’n catastrofe bij het lijkencijfer uit de etterbak kon vissen. onze hoeren zijn goedkoper dan onze hotels. de productie wordt kunstmatig op peil gehouden. omdat anders omdat anders omdat anders omdat anders omdat anders het dichten ach. het was sowieso al niks meer sinds. hoor mij als ik jouw naam zeg, verdomme, zie […]
wij zijn niet wij wij zijn één twee ingelingetingel wij (druppel druppel valt de regen) zijn één en twee zijn wij wij zijn niet wij wij eén en twee en wij (de gouden regen druppelt in de regenval) wij zijn niet wij wij zijn één twee ingelingetingel wij zijn wij (op de toekomst lijken wij) […]
nieuwjaarsgezichten

Level 4
Jij, het meisje blind en dartel diep in mij, jij, die delireert, frivool, en rebelleert van schim tot schim, de stad voorbij tot in de tuin waar racha vegeteert, jij, die in het trage stromen van lome gedachten bleke rozen ziet en anjers van vergane dromen. Jij, die op jouw lipje bijt om levens […]
wat doe je met het licht, wat doe je met het licht, het licht, wanneer het in je armen ligt? ik? zei ik iets? nee ik zei niets nee nee niets kijk ik zwijg zie zie mij zwijgen. wat doe je met het licht, wat doe je met het licht, het licht, wanneer […]
Level 3
er is het niets waar uw hoop zich op richt. er is de plaats waar uw leegte vervelt. er is de tijd waar uw woord in het licht en uw vlees zich vermengt met de geur van uw geld. u bidt tot het er, u smeekt het om seks en erkenning. u bouwt uw […]
Naar ‘Een teekening’, een gedicht van Marie Cremers, onlangs op Coster.
gracieuze wraak
Per fare una leggiadra sua vendetta e punire in un dí ben mille offese, celatamente Amor l’arco riprese, come uom ch’a nocer luogo e tempo aspetta. Era la mia virtute al cor ristretta per far ivi e ne gli occhi sue difese, quando ‘l colpo mortal là giú discese, ove solea spuntarsi ogni saetta. Però […]
level 1
Ik, de vrezende, die met grafiet beschrijft het git: een kraakstem plooit mij heet de letters uit en wit. En ik schik mij in uw stad, die naar lijken verkleurt en weg spurten de krabben van het geurige rot. daar is het jongetje wij dat met aarde de helmen vult zijn knieën knikken beverig bij […]
Aloes estre Manne
Aquarel bij dizain X van de Délie van Maurice Scève
Hoe God een zeshoek werd Toen God nog cirkel was ging alles goed en wel Hij zong en speelde jazz en tijdloos was Zijn spel. Iets bracht Hem van de kook, iets bracht Hem uit balans. De duivel zag zijn kans toen God de tijd in dook. Nu telde God de dag bij elke dag […]

Uitleg bij de ‘halverwegeversie’ van de cirkelzaagsonnetten’: https://dirkvekemans.be/2007/11/20/nieuw-pdf-bestand-beschikbaar/ Met sporen van lidwoorden wortelt weg de waanzin in de volzin glanzen. Het mortel, de bloedstank bij de opvangbekkens, de lijkzakken die bij herhaald gebruik… dat zij in het kwalijke zicht van het spitse Ene … dat vanzelfsprekend de leiders van het Redelijke … […]

noot bij het prentje Teruggrijpen naar scholastieke en de filosofie/theologie van de (vroeg -)renaissance is nogal in de laatste decennia: Deleuze deed het met Duns Scotus voor, hij toonde eigenlijk doorheen heel zijn werk aan dat de geschiedenis van de filosofie nooit af en altijd herdacht moest worden, elke filosoof moet elke filosoof herdenken voor […]
“The Intelligence does not require consciousness because it does not exist in time, it exits time, only enters it to meet its requirements, that is to establish its eternity. It is not conscious because there is nothing to be with, nothing to fall back on, it is ‘ascious‘” Lode Kok in his Athens reading, November […]

2007 – 2017, uit “WOORDENPERS – Lyrische teksten van vilt.wordpress.com 2007-2016” – P.O.D.-boekje in voorbereiding De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een andere dv-tekst met dagelijks een ander dv-prentje. (gelieve taal- of spelfouten of andere stoorsels te melden als reactie hier, dank!) Leve de Praktijk […]
geen keus
Zelfs al moorden de aanslagen niet en/of hamert lukraak de dikhuidige aap ook dit klinkt zo kak want blind en doof woestenij kauwt dit mombakkes dat dolklost de woorden leegte met ik hier & ik daar en Ik is dit door zweet en zeep glad gehouden rubberen glanspak en kil deze mode van de […]
Klaarte
Klaarte Bij de schroeigang van schalmeiën, bij het legen van de blauwe lucht, bij het al omkransend stralen, in de speeltuin van jouw lach: schep de lagen haat en liefde en de woordenetter van mij af, leg mijn falen bij het falen in de volle klaarte van de dag. 2007 – 2017, uit “WOORDENPERS […]
MU

Hier, daar ter plaatse vervat in het nieten van lusjes touw b.v. aan kartonnen naamkaartjes waarop dan plots in wonderbaarlijke kribbels jouw naam hangt te bengelen, onmiskenbaar hier, daar waar de ontelbare bewegingen binnen het tellen de uitkomst van het tellen bevestigen zoals zij onmogelijk zijn kan op het ogenblik van het tellen in de […]
De Feesten – Route
A) met de auto De barstribben schuiven, het trilbeen slaat het breekhart in, de uitzang Uit ploft het brein uit in roze wolkjes roze. Het exiteren verwerkwoordt. Dan, middels een immateriële transformatie van de aleatorisch omzweven singulariteit die het is, treedt het het buiten zichzelf, vervoegt zich bij haar onzichtbare vermomming, zoals ook het deksel […]
MINIMA
een hoopje nog en het is een mootje meer en het is een enkele tel en het is de daken dragen de regen die de daken dragen de mannen dragen het lichaam dat de mannen dragen de bomen dragen de takken die de bomen dragen de violen kermen de violen het einde stuitert op het […]
einde van het zijn
Indien wij het huis niet bouwen, werken zij die het huis bouwen vergeefs. Wie zijn wij? wij zijn het die het huis bouwen. Wat is het huis? Het huis is het bouwen. Wie zegt dat? Waarom? Wat is het bouwen? Het huis is het bouwen. Wie zijn zij? Zij zijn het die het huis bouwen. […]
maan
Haar achterwerk in het zilveren zwerk zingt vol genot een zang van tien op tien. Heur wufte staartje wappert wijl haar werk de leegte prot prot prot en ongezien wij worden één door allen haar te zien. Zo staan wij in haar taal ter dood gevat: wij weten nu hoe alles zit en zat, dit […]
aankomst
De huizen vallen in de huizenrij en in de rij van huizen staan de huizen vallend in de rij. De koepel floept van Koekelberg en ook de zon schiet rakelings de flats langs in heur haren. Te paardenstaarten hangen woorden als ik ben toch wie ik ben maar hoe zeg je dat in het Arabisch? […]
schil
Wat wil je dat ik hier vertel? Ik weet wel wie ik ben. Ik ben een aangereden kater die te dansen staat op straat. De schoolbus liet het kind staan dat ik was. De auto is vanzelf weer weg gereden. Mijn rosse pels met strepen rood besmeurd. Ik had nog zo mijn kop in […]
tel tot el en doe de ka
Het snikken is wit & onvermogend. Zij duimt hem lachend op. De wielen dreunen. Zijdezachte interest geschreven op een blauw plakkaat. 10%. Licht is. Et nox illuminatio mea in diliciis meis. Het spoor geeft de wielen een dreunen als van wielen op het spoor. De terminus op het einde van de reeks wisselschommelingen. De baby […]
silent revolutions
Het regent weer. Een muur van Burda. Zij had een rok met bloemen aan. Swennen duwt zijn kopke plat in repen roos en grijs. De tong splijt vanonder alles uit: split in het wit. Splut spie spiraal. Tuur torpedoboot. Zij had een rok met bloemen aangedaan. De komma’s haken aan de komma’s. Er is weer […]