para·di·sia·cal (-d-s-kl, -z-), para·di·siac (-k), para·di·sai·cal (-d-s-kl, -z-), para·di·saic (-k), para·disal (-dsl, -zl) adj. para·di·sia·cal·ly, para·di·sai·cal·ly, para·disal·ly adv. Word History: The history of paradise is an extreme example of amelioration, the process by which a word comes to refer to something better than what it used to refer to. The old Iranian language Avestan had […]
Bij Xexoxial Editions, de alternatieve uitgeverij van de onovertroffen Miekal And – u moet daar echt ’s gaan rondneuzen, het aanbod is verrukkuluk – verscheen als ‘xerolage’# 36 een schitterende verzameling ascii-art van Lanny Quarles, de Oregonese grootmeester van het poëticale excess en het ongeremd groteske. Linear Artrangements. More Effects from our Primordial Constraints, zo […]
sea u in nottamun town
“always already #1” “always already #2” euh, de recursie zit ‘m uiteraard niet in de resulterende afbeelding ( dat is strikt genomen niet eens een afbeelding) maar in de beweging die een eerdere beweging als richtinggevende beweging neemt, een soort derridiaanse spoorvorming. De krullen of lussen zijn daarom ‘altijd-al’ lussen, vandaar ook die titels verwijzende […]
& uw tongen hete luchten strelen tot de lusten in uw tere lijfjes te tintelen komen & elke spier de wrede angsten niet maar ’t eeuwig schone van het dansen in de al te korte dans wil tonen of zoiets, enfin, soit: danseuse presque noir
LYRIEK (voor Lucas Hüsgen) op het water staat & avondlijk & laat het water is alleen een wandelaar de ogen ingevroren bij het vuur genaamd verlangen waarvan de letters letterlijk uit kerken zweren zo dat weer de oude vogels vliegen tweeslags wiekend vluchten met de vogelogen wiegend in de zomerluchten samengaan
van Alfred & Hilda, de negroïde valse messias-module VERHUL DALFRED dullafred abdulf red ral hiddal hinnom af d’r dal hunna hunna huver hanta vuurt heur halfter rad mol bul mol mal bal bil tuuuuuuuuuuuuut twaar ut
De leegte spreekt, spreekt leegte tegen mij: met lippen die aaneengeregen zwoerden zijn waarachter de woorden verzweren tot stilte. De stilte ettert, ettert letters uit mijn mond: – de klinkers slepen zich de stomme klanken uit & strepen het verlangen in de dode tekens uit – de medeklinkers schuren zich de wangen open op het […]
