het rijpt als nieuwe wijn in oude zakken
Categorie: Harusmuze
volg de arend als het licht verdonkert
onkruid tiert, het rotte stoeit met het rot
het vluchtige verwatert, het vochtige verdampt
het lichaam spreekt, de zoen verenigt
bokken en geiten rammen en hijgen
de adelaar begrijpt het klimmen niet
de helpende hand verspreidt ook de brand
het nieuwe is bron van de herhaling
alleen de staande poort aanvaardt de berg
aan de rand van het licht is er nooit rust
mensen vertellen alleen geheimen
beëindig elk eindje met het begin
de toren torent, de scheepjes varen
vereende geesten laten lijken achter
de stroom reinigt ons, de mens maakt ze vuil
de poort is al weg als ze bewaakt wordt
wie de kennis neemt, vergeet het leren
ploeter in het purper maar duld geen schuld
hier moet je roeren tot het donker wordt
het beeld gebeurt niet langer dan het zien
Categorieën
Harusmuze #30
de vlucht der vogels volgt de wenteling
de rots bemost, de zee mengt blauw met rood.
niets is onbewogen in beweging
de taal heerst in de nor van de noden
je kan niet terug, alleen maar verder
twijfel lijmt de scherven van de vaas niet
wat weg was is weg, weg is wat weg wordt
de zang stokt als de nijd het lied verbiedt
de vreemde vogel klaart palaver uit
geestdriftig zwijgen bij de ondergang
de deerne talmt, omdat de lust pleziert
afgesleten rolt het wel de berg af
uitverkoren, ongrijpbaar is het git
rampspoed nadert altijd uit den vreemde
de deur is weg, maar letters tellen niet
oost of west, konijnen kweken het best
ploeter maar tot ver voorbij de hoeders
de mal van het lam is goddelijk smal
inzicht rijpt traag, het licht wil schittering
forceer het slot maar breek de sleutel niet
zonnewarmte stemt de nachtkoude stem
9 – verloochening ontgoochelt niet de meeuw
zilvervissen glinsteren in de stroom
obstinaat op de rolmat naar de dood
geef oude wieken mee met de rivier
Prudentia pruttelt: verdubbel de poortwacht!
het liep te los op de groene weiden
onvoltooid straalt de terp van de toekomst
eensgezind klikt het tijdslot zich op slot