Het wrede ik ontdeed zich van zichzelfen werd onzijdig het, categorie,decimaal bestaan, een tien zonder elf,abstractie van de spiegel, weg van wiehet ziet, zag, gespiegelde reflectie,beeld in een regel die elk beeld ontkent,spectraal gezichtsbedrog, het zijn ontwend. Als haar ogen het tot man herlezen:tot marteling wordt lust, en vorm weer vent.Zo vast is het vrij, zo […]
O kwade wijven vol van nijd en spijt,hoe wrang uw tongen rollen in hun hol!Hoezeer het schrokken van uw haat u leidtdat u zich in uw gal verslikt en boluw rode hoofd laat draaien als een tol,dat zweren van verwijt te barsten staanin uw bevroren schoot, tekort gedaandoor het wier pen u nu ter dood benijdt,omdat het u bij leven koud liet staanen […]
De keuken is nu keuken.De living is een Thai. De straat is opgebroken, men stapt in puttenbij het gaan. De apothekeres is jolig nog maar schriel en oud,haar zon verft zwarte ramen goud. Er waren doden rond in Kessel-Lo:ze dorsten allen naar zijn bloed. De reiger klapwiekt statig in het park.Het kust een lief, zij […]
Het werd het liefst van al door haar versierd,niemand anders kon het meer bekoren.Het werd heelal voor gans haar sterrensliert.Geheel had het zich aan haar verloren:het werd haar vod, haar vuil, haar toebehoren.Het speelde mee dat het haar niet deerde,veinsde dat het echt alleen begeerde,dat niets van het haar hemel waardig was,dat het de fout […]
Donker en rood en traag gaat alles dood in dit stilmondig begrepen heelal.Van rot vergeven en van nijd en noodklemt de mens zich vast in eigen val,gefnuikte lusten in een tranendal.Zwart en zacht is de nacht, zonder kabaal:er hoeft dan niet per woord gedacht. Is taalde vriend niet die verraadt, en god vertaalttot rot dat […]
Het krast het uit. Het is erg aangedaan.Het knipt de draden door, er komt niets vrij.Verbanden zonder reden van bestaan?Zij leeft het uit en het kan daar niet bij.Het is er niet, er slaapt dood aan zijn zij.Was het niet meer dan van het lot een gril? Er was niet eens Parijs, laat staan april.Het legt […]
Uw wereld is de wereld niet. Het heeftzichzelf in deze verzen omgezeten kwam zo vrij van ’t web dat het omgeeften het tot prooi verlaagt. Rol uit uw wet,het biedt daartegen nauwelijks verzet.’t Zal knagen in het lijf, oud spijt dat blijftomdat uw haat erin werd ingelijfd.Kabaal? De taal staat van uw misbaar krom,het is […]
Haar ogen zee die in zijn ogen strandt,haar lippen wijn die om zijn lippen spoelt,haar oren krullen krullend in zijn hand,heur haren goud waarin het zonlicht joelten al dat stralen was voor het bedoeld.Zij was een maan, het liet haar schijnend staantot al het licht van haar was heengegaan.Het gunt u zicht, laat u lezen […]
Het was een eind gegaan doorheen het veld. Het zag haast klaar de weidse overkant, maar iets weerhield het teder van geweld, de wens, misschien, dat alles werd tot zand, dat niemand nog verheffen kon de hand.De regels had de liefde zelf verstrengd tot vrome vorm, en lidwoord werd de vent. Het zou haar […]
