LAIS CCLXXIII – De steen der wijzen is een dode klomp.
Categorieën
LAIS CCLXXIII
Categorie: asemic reading
Categorieën
LAIS CCLXX
December. Bomen staan naakt en bevrijd. De huizen glimmen en de spin gaat dood. De kale maan houdt niet van narigheid: zij wil haar aarde echt en recht en bloot. De zon loenst schuin, zijn gluren is van lood. De mens loopt krom, kop in de kast en koud zijn de gedachten, lelijk, dom en […]
Categorieën
LAIS CCLXIX
November. Verlangen werd gehunker. Zwart zijn de wieken van het gedane. De schriele gestalte in de bunker vermaakt zich met wentelen in wanen. Het is verdriet, maar dan zonder tranen, bedrog als gevolg van de belofte, doos voor het andermaal verkochte, liefde verstrikt in het haten van toen, lust met de wansmaak van het bezochte. […]
Categorieën
LAIS CCLXVIII
“O, der Wansinn der großen Stadt, da am Abend / An schwarzer Mauer verkrüppelte Bäume starren”Georg Trakl – An die Verstumten Grotesk doorschoten grauwe berg bederf. In plas en blik vergeefs een spiegel zoekt zich het mismaakte: de stad lijkt van verf. In de kelen gorgelt waanzin, men vloekt omdat het feest te vroeg is […]
Categorieën
LAIS CCLXVII
“Schlaf und Tod, die düstern Adler / Umrauschen nachtlang dieses Haupt”Georg Trakl, Klage Slaap en dood, uw zwarte zeilen ruisen en vermalen worden ’s nachts in het hoofd woorden tot korrels, letters tot gruis en buiten stormt het Niets, stom als beloofd: koud en stil wordt het leven weg geroofd. Lijven rijten open op de […]
Categorieën
LAIS CCLXVI
” Wenn es Abend wird,Verläst dich leise ein blaues Antlitz.”Trakl, Verklärung Blauwviolet met purperen vruchten vouwt de avond zich langzaam de handen en vogelzang waart weids door de luchten. Streng de nacht bekruipt de trage wanden en zon bloedt uit in wazige randen. De peulen der graven barsten open in het wit van de maan. Lijken lopen […]
Categorieën
LAIS CCLXV
Van het gebeuren meende het dat het geschapen was, en van die schepping dacht het zelf het doel en de betrachting, ja, hét van het te zijn. Tot plots, o stille dag, gezegend uur, toen het het echte zag. Het echte heeft geen naam en ook geen doel. Het echte is niet iets, niet eens […]
Categorieën
LAIS CCLXIV
De zwaarte is het zwijgen van de steen.Hemelblauw is hoe zwart in licht verstart:onbewogen vliedt alles van ons heenen ruimte laat slechts leegte in ons hart.Dat onverschil daarbuiten maakt ons harden iedereen draagt maskers dag en nacht.Het water waar de maan in straalt en lachtde bleke bodem lokt, maar ’t licht is koud:LAIS is huiveringwekkende pracht,de […]
Categorieën
LAIS CCLXIII
Nu het zich afwendt van het bestaande,vindt er vreugde plaats en tijd. Er ontstaatgelegenheid, ruimte voor wat gaandeis. Het bedachte was slechts wrede daadwant verstokte woorden koesteren haatvoor wat hen van het onbestaande scheidt,omdat hun zin nooit naar het echte leidt.Pas wanneer LAIS hen klank en waardegeeft, laten zij voldaan en zonder nijdons vrij en blij, […]
