Hoe alomvattend niet is één gebaar,het strelen van haar, een kus op een wangen plots is alles hier en zonneklaar:één lot verbindt hen onder zachte dwang,de wereld wijkt en zij staan naakt en bang.Het is niet hier, zij is niet langer daarzij lossen op in dromen van elkaar.Maar niets beëindigt ooit dat ogenblikzij blijft een […]
NKdeE 2020 – Asemische lezing van ‘Aine’ door SCHiM (9:13) – inkt en wasco op bevlekt papier – 2xA4 (opengeplooide A3) < track #2 : Svartalfer KOOP/ beluister ‘HULDRA’ op bandcamp track #4 : Ljosalfar >
NKdeE 2020 – Asemische lezing van ‘Svartalfer’ door SCHiM (2:03) – inkt, wasco en bister op bevlekt papier – A4 (achterkant 1 van ‘Oberon‘) over SCHiM en de asemische lezing: in de muziek van SCHIM komen de live impro-composities (Tom spreekt van “instant composing”) tot leven.de asemische schriftuur volgt de bewegingen van deze vreemde creaturen in hun auditieve […]
Het raakte haar: de woorden schoten los van elke zin en letters verdwenen in de flits van genot: ring in het bos waar niets nog ademde. Zacht het wenenvan de nacht fluistert heel allene dat het ene is verdwenen. Heilsfeit: de eeuwigheid spleet open in de tijd. Verlangen had het uit zichzelf gebracht, verleden tijd […]
>>> ongoing Asemic Reading of some great music by SCHiM – In SCHiM’s 2020 release HULDRA the instant compostions turn into living creatures deriving their names from Nordic mythology. the gestures of the asemic reading graphics follow the movements of these auditive oddities along their auditory space… the images link to a full-rez scan of […]
Het schrijft haar neer: zij daalt in binnenrijm, haar huid is als een glijvlucht vederklank die in het stralen strandt van hun geheim. Het bergt haar naam in bladen zilverrank, haar letters druipen, nat van minnedrank. Men kan haar lezen hier, maar de woorden zijn slechts sluiers, knopen letterkoorden tot alle tekst in haar versleuteld […]
Verlangen loopt verloren in een land dat nergens is, niets dat niets betovert. Bemind het reine snelt van hand naar handen de stilte die het nu herovert is geschrift dat enkel schrift verovert. Het ijle vliedt het lege in, verdriet lost op in pijn en leed verdwijnt in lied dat niemand lezen wil, dat niemand […]
Dit is dus waarop het zo lang heeft gewacht.Dat het hier was, is, en zich leven laatvoor wat het voelt, dat zij het hiertoe bracht,dat het kruipt waar zij ledig lacht en praat,dat zij humaan werd en dus vol van haat.Het laat zichzelf als niets verdwijnen enontbindt de zang tot aardig lied voor hen.Het wordt […]
Het danst alsof er leven is maar neehet is geheel door niets omkranst, vernieten in het donker sterft het zelf van wee.Het hoort het oordeel toeslaan op zijn liedmet haat die ’t zelf verslagen achterliet.Het wordt omstandigheid van dit bestaan. Het ziet de schaduw van de volle maan:leegte loopt leeg in wat al leegte was. […]
In de pit van het zwart voltrekt het niets
De klok tikt en meet de oneindigheid
Er was gebrek, onleefbaarheid. Het werd
Het wordt verward met zijn verlangen daar
In de afgrond van de herhaling wordt
De winter is daar. Er staat ellendevoor de deur, je hoort de kou al in demensen kruipen, hoe zij van ellendeliefde prediken, haat, hoe er wordt hindegekeeld, en bos, daar waar ’t haar beminde. De stilte na de eerste sneeuw zal weerblad zijn, wit en leeg. Het schrijft haar neer.Maar ’t zuchten bij elkander breekt de […]
In de onbetamelijke wanhoop
Nu het zich weer in stof en as vergaart
Dat ’s ochtends de liefde zich ontplooit
Het gaf zijn wereld aan de linkerhand
Diep in het zwarte hart van Vlaanderen
Elk leven is beleefde woekering
Het vernedert hun gebeuren, verzaakt
Het roept de dode tekens nu bij zich
Het broeien in zijn haarden van verzet
Zachtjes, het voelt haar weer. Het wil haar niet
LAIS, in zwart herboren schittering
’t Kosmisch woelen loopt in haar verloren
Het wou dat het twee armen had die traag
Het wordt rivieren als het aan haar denkt
Haar ogen zijdelings die zwart in hun
Bovenal beaam: jijzelf bent stapelgek
In de vergeten warmte van de hand
Alle mormels spelen wereldorgel
Vandaag. ’t Wil in haar totaal verdwijnen.
Ontrafelt het niet de draden van haar lust
Terwijl het wachten wacht, draait de aarde
’t Zal hen uit de buiken rotten, al het zaad
In het grote woordeloze niets van haar
In het tweede bestand in de BLEEK-reeks van experimenten met ‘asemische spraak’ gebruiken we het oude asemische foefje van de imaginaire buitenaardse cultuur waar de semantiek dus niet ontbreekt maar gewoon anders georganiseerd is. De titel biedt de luisteraar de gelegenheid verder te fantaseren over ‘Raynardia’ waar dit geluidsfragment zijn origine zou hebben, en de […]
De steden die de heren beheren
Het wou haar vatten in een klankgedicht
Het is weer donker dus het stoot zich om.
Niets zal nooit hun zoenen evenaren
Het legt het eigen rot aan banden, schat
Elk ogenblik in de geschiedeniswordt één met wat het heden overkomt.Zijn woord was voor haar lijf gevangenis.Het schrijft wat het voelt, haar stilte is mond,zijn tong is siddering in haar gekromd.Het heeft de kroon met doornen afgedaanen zwart zijn hoofd bloedt uit in haar bestaan.’t Malen der motoren heeft het afgezethet zweeft en glijdt en […]
Zijn adem wordt haar adem zonder kus.
Als een baken boven zwarte meren
De vrede is de vrede die in haar
Geen christenhond zal haar nog schamen ooit
In het donker woud van zijn verlangen