strijdlied voor twee stemmen stem 1: de woordenlijst, vrouwenstem met Noord-Nederlandse tongvalstem 2: het kader, mannenstem met zwaar Leuvens accent debuut@post_date – rev. dv@CEb
Categorie: gedicht van de dag
het letterlijf
// ekfrasis van ‘maskerman’ ” De vinculis in genere, the lid nailed shut, the sarcophagus of light”Peter Lamborn Wilson, Abecedarium, Xexoxial ed. 2010, p.23 zie dit letterlijf. de op het land genagelde aarding i-kafglijdend in de trage neergang a-bnaar het eternele vlak van het niet-iets, de taohemel e-f. elk ogenblik (de letter f is hol, […]
elke dag is donderdag
tussen alle dingen houdt geheel wezenloosmet een vleugelspanwijdte van 22 tot 25 cmde koolmees stand, breekt zich nog een bot maar het leert toch zijn contes beter tellen. sì sí sírrr zo zingthet vale juveniel í í euhí í eyií eu í í eu (het is m.a.w. voortaanalle dagen donderdagalle dagen donderdag jaalle dagen donderdag) braambestranen stromen uit de […]
zandloper
ik zaai in mij het lijf in mij zaai ik hetik zoek mij in wat ik zaai in mij en wereldwijd ik schrijf in mij schrijf ikmij weg. [geeuwt :: dus] klik in mij klik door mijn stroom ben iken klik en lek de code diehet zaait in mij het lijf in mij zaait mijn […]
het moment (77)
[het moment #77] “in november pleurt de regen gaten in het donker”. de taal schift, namen verschuiven, woorden laten de zin plots los waarin ze net nog als gebeiteld zaten. klonters klank verdwijnen reddeloos in de mauve wervel van het rot. de bakkerskoeken kleven vet op de plank, de feiten draaien uit op erger dan […]
het moment (76)
[moment #76] het woord ontwaakt. het beeld verhaalt van een lijn, de lijn van een lichaam wiegend op een fiets, het schoudertje bloot (“aan mij komt geen dood “fluistert Maaike, off-screen) en meteen de lens krijgt lippen, likt en slurpt en slikt en spuwt fotonen in het kader ter fixatie voor de ingelogde godenbreinen. men […]
het moment (75)
[moment #75] de stem is lucht verplaatst als door zwarte vogels, het oog betast het spinrag in hagen, rood omrandde wolkjes verglijden in gedaante naast gedaante, geniepig het kaduke land onttrekt zich aan de zon met een plots gesloten wolkendek. genadig is de herfst: her en der barmhartig rot grijpt bomen bij de strot en […]
het moment (74)
het wordt bevraagd. een ijsschots zuidwaarts drijvende antwoordt het, alsof de antwoorden niet op elke muur te lezen staan. zolang de leeuw nog luizen heeft, het noorden kwijt is, of de kluts, smelt, rilt, vloms is of schots, zegt het scheef hetzelfde in steeds weer andere verkeerd begrepen woorden. want hun oceanen bestaan louter uit […]
het moment (73)
in flarden, wit omrand, de wolken drijven drukkend in de wolken over, belagen elkander en sluiten gestaag de lichtbrengende verte uit het duister in de ogen. het bekijkt de ochtendmechaniek, ziet hoe dauw en kilte op de huid een rilling tekenen. er wordt geaarzeld. het davert nog wanneer het naar de handen kijkt. zal treurnis […]