was. Neen niet zegt het ik dan neen maar wij hebben geen keuze zegt ze wij allen wij vallen maar wij vallen niet samen. Er is galm er is kermen als ik je download alsof het gonzen zo al niet genoeg was. Niet zeg ik hoorbaar het niet aan, niet, nee, niet herhaal […]
Categorie: gedicht van de dag
2007 – 2017, uit “WOORDENPERS – Lyrische teksten van vilt.wordpress.com 2007-2016” – P.O.D.-boekje in voorbereiding De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een andere dv-tekst met dagelijks een ander dv-prentje. (gelieve taal- of spelfouten of andere stoorsels te melden als reactie hier, dank!) Leve de Praktijk […]
geen keus
Zelfs al moorden de aanslagen niet en/of hamert lukraak de dikhuidige aap ook dit klinkt zo kak want blind en doof woestenij kauwt dit mombakkes dat dolklost de woorden leegte met ik hier & ik daar en Ik is dit door zweet en zeep glad gehouden rubberen glanspak en kil deze mode van de […]
Klaarte
Klaarte Bij de schroeigang van schalmeiën, bij het legen van de blauwe lucht, bij het al omkransend stralen, in de speeltuin van jouw lach: schep de lagen haat en liefde en de woordenetter van mij af, leg mijn falen bij het falen in de volle klaarte van de dag. 2007 – 2017, uit “WOORDENPERS […]
MU
Hier, daar ter plaatse vervat in het nieten van lusjes touw b.v. aan kartonnen naamkaartjes waarop dan plots in wonderbaarlijke kribbels jouw naam hangt te bengelen, onmiskenbaar hier, daar waar de ontelbare bewegingen binnen het tellen de uitkomst van het tellen bevestigen zoals zij onmogelijk zijn kan op het ogenblik van het tellen in de […]
De Feesten – Route
A) met de auto De barstribben schuiven, het trilbeen slaat het breekhart in, de uitzang Uit ploft het brein uit in roze wolkjes roze. Het exiteren verwerkwoordt. Dan, middels een immateriële transformatie van de aleatorisch omzweven singulariteit die het is, treedt het het buiten zichzelf, vervoegt zich bij haar onzichtbare vermomming, zoals ook het deksel […]
MINIMA
een hoopje nog en het is een mootje meer en het is een enkele tel en het is de daken dragen de regen die de daken dragen de mannen dragen het lichaam dat de mannen dragen de bomen dragen de takken die de bomen dragen de violen kermen de violen het einde stuitert op het […]
einde van het zijn
Indien wij het huis niet bouwen, werken zij die het huis bouwen vergeefs. Wie zijn wij? wij zijn het die het huis bouwen. Wat is het huis? Het huis is het bouwen. Wie zegt dat? Waarom? Wat is het bouwen? Het huis is het bouwen. Wie zijn zij? Zij zijn het die het huis bouwen. […]
maan
Haar achterwerk in het zilveren zwerk zingt vol genot een zang van tien op tien. Heur wufte staartje wappert wijl haar werk de leegte prot prot prot en ongezien wij worden één door allen haar te zien. Zo staan wij in haar taal ter dood gevat: wij weten nu hoe alles zit en zat, dit […]