monddood word ik opengespalkt, de droomprins. stank. uit kieren gulpt zagemeel met bloed en pus een werkman die mijn vader was, heeft zorgvuldig zijn gelaat geschaafd omdat zulks gladder toont, humaner. hij voert uw handelingen uit (de nummers één tot zes) u eet kip in scènes waarvan het vet in koper en glas wordt opgevangen. […]
ik geloof in engelen het vlagen van schoonheid in iedereen een draadje met nog wat bloed er aan dat verleidelijk bengelt een golf van opwinding door een koor kinderen het gevoel dat het nog kan op de gladheid van straten nadat alles is ondergelopen een lichte trilling in slijk de wegdeemsterende tinteling in lippen nadat […]
het gehuil in mijn hoofd benadert het huilen van god en het schrikt van zichzelf ik haal mijn handen af van mijn vlees in mijn adem komt een zware stilstand uw kop draait zich in mij om uw schouders wringen zich door mijn anus het bloedt niet eens de vogels vallen het einde valt uit […]
het einde is in zicht de wetten daveren hier de vrouw die mij net verliet dan heeft u die alvast het gaat snel de de’s zijn op we zullen het met het het moeten stellen u bloost maar het behang heeft alle er alle cijfers voor nee ik ben geen dichter ik maakte u iets […]
klak plakt de lak op de kak maar de tijd als in kalk blust het gelaat van de kinderwagen voortduwende vader met een grimas van as en schel door de zangerige lach van moeder kraakt de angst door laag na laag dat zij naakt op het gladde beton van de parkingoprit te rillen zou worden gelegd met het plukje baby dat nog rest verschroeid […]
goudgeel lokt het haar heur langs de gave huid. “appelwalm” zo meukt groenig de dooie meuje in d’r meuk en ”peer” zo schurkt de myope de verf van de deurknop. “heb vertier” tiert de plezierverordeningsmachine en het lachen vertist in het sissen van de kritieke levensbeëindiger. ” ‘het zijn zij en hen en ook die daar”, maar het is wel de pakslurf […]
‘het leven is eigenlijk één grote meditatie’ een Wijze in Tienen in talloze pixels ik droomde mij jouw glanshuid maar versmolten met asfalt en rubber het affe shot verstoof en de dood werd een snakbare portie genot. een strandogenblik werd het waar een jij-ei verloederde tot een doorschijnende brij verglijdijen langs mij. ik was de sloep die weigerde jouw zuchten te slurpen, smeerde ons als sterrenglinster […]
groezelig en groenig beukt het gedane woordslags in op de breinen en de darmen traag verteren de drama’s. glazig, bij hun borgsomtotalen de minderheden weer- en slagzin verrekenend dineren de slonsdames en in zang wij staan met wegwuivende neevingers, waaiziek bij lichtsteek en bakdonder. iets prevelt er devoot wel de lettergebeden, uw afloop in klank. niets echter ziet gij want gij […]
zarem sarem zarem zrem zarem zarem sara zem rem rem zrem zrem! retoricapella capellarotor wrem z zzzzzzzzzzzzzz rem funf be be chee zarem sarem zarem zrem zarem zarem sara zem rem rem zrem adad skcus sea skcus selur zrem! elihw eht srekrow evrats ot ew htaed lliw llecxe ni! sumsirttelonrop We doen […]
