ik ben dood dan, weg. de vloek volstaat, ik hoef er niet meer bij te zijn. inputtekst 3/4/2009 Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma.
Categorieën
Categorie: gedicht van de dag
Categorieën
grief
karren stropen de straat op,spatkoppen wat katten open en stropletten duif. de bloesemtak van kerselaarkucht kelkjes af in de opstartstankvan het gebulder. ‘van dit leed hoeft niemand weet te hebben’ ogen draait het om en luiken toe van paars naar puur oranje. ‘niemand,‘ zegt ze. de eerste slok is altijd de ergste.‘weet te hebben’. er […]
Categorieën
heraut
‘het is een lieve jongen’ , zoals men zegt ‘hij bijt niet’ (van de dobberman die net drie katten en een baby). er nestelt zich een hoop op slangen, het droomtganse alen vol van verlangen. het houdt het niet langeren out zich als inhumaan. ‘ja’, zeg het, ‘ik doe het met machines’. het netwerk rilt ontzet. het […]
Categorieën
over tederheid
(het is een wild verhaal,een kwetterzang vol dwaas getetterdat op de planken spettert maar al gauw…) het mint. minde. zij meert niet langer aan die kade. woedein vreze en bij rechtheid van roede.maar wie is zij? een ik? de zwoelte van een zucht in een staafje met standjes en vragen? konijnen verkopenzich aan eender welke pruim. […]
Categorieën
lenteleed
het groen is mos of rot.de takken van haar woord ontbottenheden niet. het hult vergeefsde adem in een zweem van zwijgen, bergt zijnwil in het einde, maar tot stilstand komt het niet. zij doet het gestaag in haar ontdoen ervaneen mortelende pijn. het drinkt haar knokigevingers in brede glazen vodka. hun strelen splijt de maag.het zand in […]
Categorieën
woensdag is zoendag
nergens in dit dampenland verdraagt men nogdat ik mij zo letterlijk verwoord. afzichtelijkderhalve en zwijgend tenminste sta ik als boomtussen de bomen, met bloesem op mijn schrielte. jouw dag is mest. jouw stem vorkt mij afen terwijl jij triangeltdiep in het engelachtige,gieren de kraaien. ik behoor de bossen van onwilen jou toe, maar jij luistertenkel nog […]
Autour des verts tapis des visages sans lèvres / stille blutet in dunkler Höhle stummere Menschheit in de wereld, duwen. “Een almaar groeiend licht straalt er. Aangestoken bloemen branden van verlangen.hun kleuren wedijveren met het azuur van de hemel enhun geuren in lagen klimmen als rook naar de sterren.” Wrang en scherp is jonge wijn. […]
La rue assourdissante autour de moi hurlait. / O, das gräßliche Lachen des Golds maar niet voor iedereen. “Niemand leek ook maar in het minst gehinderddoor het wilde mormel op hun rug, ze gingen door alsof dat nu eenmaaleen deel was van henzelf, wijl toch hun gezichten doodvermoeidstonden en hun voeten zich ternauwernood uit het […]
Leurs hymnes solemnels emportés par le vent / Pupurne Seuche, Hunger, der grüne Augen zerbricht en wonderbaarlijk stokt. “een brede grijze hemel, een grote vlakte stof,geen wegen, geen gras, niet één distel, niet één netel, daar kwam ikmassa’s mensen tegen die gebogen liepen onder de last die zij droegen:een afgrijselijk gedrocht, log en zwaar als […]
