De wereld is de wereld is de wereld niet,want deze leegte kent de wereld niet, zoledig is hij niet. Zij vlamt, zij dooft, haar sterdoorschiet het zwart met knipperflits: snijwerk, bot door hals en polsen. De lachversplintert in gefonkel glas en ijs. Het wijzenis nagels koude die zij door de ogen drijft.Het wil breken, dit […]
een lyrische eenakter (scène: het aards paradijs. eva zit voor een bosschage. ze speelt slangetje met wortels, takken en een dashond die ze lokt met stukjes appel. Adam wil de zonnewijzer repareren maar er zijn te veel wolken. GOD is overal) adam: luitenant ben ikplaatshouder jijniets zijn wij GOD: ik ben generaaljij te banaalniets zijn wij adam […]
god vervelt in de bergen.de nacht verdaagt de dag.de storm aast op de stiltein het oog van de storm. de kinderen krijsen wijlde ouders hen splijten.vlees en bloed kwakt ophet ijs van de zwijgtijd. niets zeggen de schotsen.niets zeggen de stenen.het water zuigt op het ijsen slikt dan het water. de zon vergast ons op […]
je haarpijlen vlijmen vergeten symbolen in mijn lijf en nagels kerven wit op het bot.op polaroidbeelden van het binnenbuikse bofors blaffen uit hun affuiten. offerhoofden met heftige halen gescheiden van rompen hun spermonden doen hun tombade tot verin de pinkscène (de schaar in spreidstand, close up van krijslippen over heel het scherm). suisvogels mig fladderen op uit de gehoorgang en […]
de kraaien buiten kraaien kraai om mij en ton tong tingelong zo floepen hier de schermen aan en ten hemelrichten zich alom in lettersneeuw verpakt de krijtersdaken. ik stuif en dwaal als wind in dat verhaal, mijn nukkenis in ramen witte ruis, mij vierendelende een oester op de tong leg ik te vondeling, verdeel mijn oorlogskind […]
ik is in het blad is ruw de bloem isin mijn hoofd en slaat de wereld inmijn hoofd aan flarden op het bladin mijn hoofd vergrijst er een zonen als ik stengel zeg vergaande schepen in mijn hoofd hetblad is blauw de scheur erinis waar de barst begint en ikmijn einde als een kassavan een […]
ik wil de pegels waterval wel zien bijtenin jouw opgewekte koude. ik wil gaarnede klanken van het zogenaamde zien verstarren tot de letters l – i – e – f – d – e,hoe jij vuur en lichten dooft omdat de nachtjouw lippen siert met het vercijferde. ik wil het ruisen ook nog horen, hoe jouwbeenderen als gruis en […]
de vliegenmoeder heeft vannachtde namen van de maan verslonden.de klanken van de letters zakken uit de scheuren in haar huid. er is ellips van handen, mergeltand enbrand van haar. het roet bedekthet gras in perken, een laagje asvleit zich op de poedersneeuw. beurse kopers willen goden kopen, wervelwinden gooien hen de hemel in. in vuur verpakt, met zwarte ogen […]
het is bijna ochtend dus hij braakt een zonhet vuur tot handen smelt de klauwen om de mond staat van verdraaide klanken bol. hij draafde strak door alle straten gods en hield in verre oorden lelijk huismaar thuis zijn soort is hol.een rookpluim streept de vindplaats aan. zie, aanhoor de dag als promenadedorothea morst met […]
