het is goed zeg ik want nu wij praten,
praten wij veelvoudig in de tijd.
ik leg mij op een vallend blad en het blad valt ook voor jou.
ik hecht mij aan een vaag geluid en het geluid vervaagt bij jou.
donkere gedaante ben ik en ik doe wat mij is opgedragen.
ik doorwaad op zeven plaatsen de meander der verhalen
en ik duw het sloepje voor mij uit waarin jij ligt
met haar te slapen. je dwarrelt lachend weg
omdat je weet hoeveel ik van je hou.
het is goed dat wij het wisten
want hij wou dat het geweten was.
ik breng jou nachtenlang bij jou en hen terecht
ik droom dit nu al vast want morgen is het veel te echt.
hij lacht omdat zij dat zo parmantig zegt:
‘ik hou je hartje bij en ook jouw eerste lach’
ANKE VELD
ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (zelfs Nostrodamus was niet onfeilbaar).
ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP, hoe het afloopt met Anke Veld, het vergeten romanpersonage. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vrij zeker van zijn.
ANKE VELD bestond in opzet (1999) uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de lyriek ophoudt of waar de realiteit van ANKE VELD begint, dat soort schizo-rot.
maar hoe loopt het nu af met die Anke?
