31/01/2019 – dagboek data – 2 februari
dag lieve kleine Anke.
welkom op de wereld, in de lucht.
koud he, oh kijk, oei, zoveel slijm, zoveel bloed, zoveel pijn, en zo ineens ben jij zo heel erg weg van mij.
ik mis je al, ik besef het nu pas, ook al lig je daar zacht aan mijn borst, zo je in het leven in te zuigen.
ja een dekentje over je heen. dat moet toch vreselijk koud zijn, zo hard in die koude droge lucht ineens.
en eenzaam, je ziet er eenzaam uit, zo zonder mij, ik zonder jou. ik moet je loslaten, nu al, je bent er nog maar net.
ademen schat, ademen.
ja ween maar, ween maar.
en rustig maar, een handje grijpt mijn vinger.
ja voel mijn hart, hoe het breekt, het pijn en kapot is het eigenlijk, maar ik geef geen krimp. ik lach, ik straal.
ik ben blij met elke seconde die je leeft, elke seconde zonder verdriet, zonder pijn.
ja vreselijk banaal vind ik het, bevallen. het is helemaal geen groots gedoe.
het is werken, en hopen, en er niets van snappen, gewoon doen. getallen, zo klein, zo licht nog, zo zwaar op mijn gemoed.
moe ook, dat zal ik nog jaren zijn, maar dat weet ik gelukkig nu nog niet.
moe, moeder, moed, moet.
