Mijn zwart is goud, & heet is mijn aarde
Ik loop niet langs een eender pad als jij:
Een pracht die zich met zichzelf verzwaarde,
Lus rond de lus die ik kus, huls van mij
Vezel en touw, vereniging in wij.
Ik smelt als een perfect gedicht in jou
Wilde paarden in een wei met jou
Basalt, & al het stof gaat hier teloor
Jij bent een schittering versteld tot vrouw
Ik had nog iets tot ik mij aan jou verloor.
Categorieën
