Het wordt nu alsmaar droger in mijn huid
Het vocht verdwijnt terwijl ik aan jou denk
Mijn lichaam strompelt in een vast besluit
Straks word ik stof om jou & wat ik schenk
Is dwarreling in licht, weg in een wenk.
Ik ben gevangen in jouw oogopslag
Er is niet langer iets dat ik vermag
Jouw haar was goddelijke streling
& Ik verga daar waar jij naast mij lag
Jij bent mijn lucht, mijn adem als ik zing.
Categorieën
