[oprispingen uit de maag van nuerenberg]
Alles is hier. Middenin dit licht ligt
Het duister dat ik overdraag. Uw schijn
Is hoe mijn vuur zich aards heeft ingericht:
Links, rechts, ver, hoog, hoe vol is toch uw zijn!
Mijn woorden branden niet, te veel venijn,
Mijn verzen raken niet het weke van uw hals.
Mijn klacht streelt niet het roze op & open.
De nacht omsluit mij als een sarcofaag,
Ik mag op uw zon niet langer hopen.
Ik hang in u als in een ijzeren maagd.
01/12/2010 rev. 01/03/2011
(Alle LYLIA-teksten tot dusver zijn aan (een eerste) revisie toe, ook al omdat ik besloten heb om alles conform het rijmschema van de Délie van Scève te maken. De revisies verschijnen hier voortaan genummerd met een verwijzing naar het oorspronkelijke schrijfsel. De systematische revisie daalt af in de tijd: wat niet gereviseerd wordt, was allicht wel aardig ook, als ruis)