Het antwoord daar.
De wereld is. Opent.
Brak. Stem, lip met het misprijzen
er donkerrood in. Onze rijkdom is haat
een band die je niet zomaar achterlaat.
Uw adem is perslucht, elk woord in
zicht een nieuw monstertje in de
centimeters opening.
Ik heb minder.
Veel minder.
Hoe minder
hoe meer
ik.
(Ik schoof uit &
viel schreeuwend
in de slangenkuil).
(Het glijden. Het glijden).
Af. Het angstzweet parelt.
Kom dan. Vertel mij. Ik
wil verder. Tot de
bloei.
