DURANTE IL BAGNO
Sovra basi d’argento in conca d’oro
io vidi due colonne alabastrine
dentro linfe odorate e cristalline
franger di perle un candido tesoro.
— O — dissi — del mio mal posa e ristoro,
di natura e d’amor mète divine,
stabilite per ultimo confine
ne l’oceàn de le dolcezze loro;
fossi Alcide novel, che i miei trofei
dove mai non giungesse uman desio,
traspiantandovi in braccio erger vorrei;
o stringer, qual Sanson, vi potess’io,
che, col vostro cader, dolce darei
tomba a la Morte, e morte al dolor mio!
Giovan Battista Marino
http://www.archive.org/details/2poesievariecura00mariuoft
vert. dv:
Tijdens het bad
In een schelp van goud op zilveren grond
zag ik van albast haar twee pilaren
een witte schat opbreken van paarlen
in kristallijn welriekend lymfenvocht.
o- zei ik – voor mijn lijden halte & verkwikking
van liefde & natuur het diviene doel
gegrondvest als verste grenspalen
in de oceaan van hun heerlijkheid.
Was ik een nieuwe Heracles, ik zou hoger
dan ooit een mens mijn trofeeën houden
mocht ik hen in mijn armen omsluiten.
Of ik kon ze als een Samson samennijpen
& zo met jouw zoete val de dood
een tombe & mijn pijn de dood bereiden.
