DFX

[het ontwerp van deze site is geoptimaliseerd voor raadpleging op PC/tablet]

GrotEKsen

Zoals ik al wel ’s eerder deed, volg ik het EK voetbal 2024 al kliederend.

Tijdens het tornooi bestrijd ik potentiële voetbalindigesties met een aquarel/pentekening oefening op A5. Die werkstukjes gaan er allemaal min of meer hetzelfde uitzien, ik volg namelijk een zelf opgezet algoritme met een euh, …dynamisch sjabloon. ¹Nu Ja. De eerste is al dadelijk lichtjes anders, het betreft namelijk het exemplaar van de openingsceremonie.
Een realistische weergave van de kleuren op de eindeloze diversiteit van de schermen is, zoals ondertussen hopelijk algemeen bekend, totaal onmogelijk, maar de correcties in Photoshop worden minimaal gehouden.
Het zicht van de in de kleurvelden opdoemende figuren begint stilaan mijn zicht zonder bril op menselijke gedaantes die zich verder dan een meter van mij bevinden, te benaderen. Bepaald grappig hoe mijn lichtjes afnemende onkunde in het aquarelleren mijn gestage gebrekkigheid lijkt te ontmoeten in deze oefeningen. Ik ben dan ook gestopt met het willen ‘normaliseren’ van de figuren met inkt, ze zijn mij mooier zonder.

EK werkwijze

Hierboven het lege sjabloon: het A5-je wordt middels een cirkel (waarin ik wat voetbal-achtige geometrie verzin) bovenaan verdeeld in 7 vakjes die elk met 1 kleur worden ingevuld. Door met wat toiletpapier wat verf te verwijderen ontstaan er ‘spookbeelden’ in de kleurvlakken. Tijdens de wedstrijd haal ik daar dan met Oost-Indische inkt gezichten uit, verschijningen die dankzij mijn bijziende onkunde toch veelal hun spectrale eigenaardigheid behouden. Het is, in één woord, weer wat anders…

EK supporters

Een selectie van de best presterende supporters op het EK…

P’TiX

– P’TIX OUTDOOR

Als het weer het toelaat, zorgt het Viander-domein hier in Tienen voor ‘levende invoer’. Mogelijke overeenkomsten tussen het getoonde en de realiteit berusten geheel op het spreekwoordelijke toeval.

P’TiX vulsel

Het weer zit weer niet mee en ik vond nog een restant vierkant papier²het papier is net iets te groot om te passen onder de A4 scanner, dus het zijn uiteindelijk rechthoekige prenten die je te zien krijgt., dus vier ik binnenshuis mijn tekenlust daarop maar bot. De invoer vermeld ik in de onderschriften.

P’TiX Research

Af en toe dien ik jammerlijk toe te geven aan mijn systeemdwang, een schandelijke verslaving aan oeverloos theoretisch geëmmer, die ik dan maar ‘research’ heb genoemd. De verzamelde notities over het P’TiX tekenprogramma vind je hier: https://www.dirkvekemans.be/ptix-research/

Ik zie in het creatieve veld elke mentale of fysieke beperking/afwijking van het ‘normale’ als een meerwaarde, een talent, een extra potentie. Die denkwijze is mij waarschijnlijk ingegeven door mijn eigen beperkingen ³mijn zware bijziendheid maakt mij een strikt mimetische beoefening van de ’tekenkunst’ van de traditie zo goed als onmogelijk en de post-traumatische stress speelt mij ondanks een pijnlijke en langdurige, maar uiteindelijk erg helende cannabis-kuur nog steeds parten, maar dat stelde mij dan weer in staat om het tekenen als therapie te ontdekken en uit te bouwen tot een communiceerbare praktijk in het P’TiX-programma, maar dat is ook diep verankerd in de rest van mijn erg nominalistische denktrant waarin ik met het grootste gemak de realiteit van elk ‘zijn’ en van de ‘dingen’ kan ontkennen.

Tekenen is voor mij een manier van denken, en denken is op zijn beurt voor mij in de eerste plaats een vorm van (animaal) gedrag. Gedrag is genealogisch opgebouwd uit een coherent geheel van werkende ‘gewoontes’. Het geheel van de gedragsgewoontes in het denken van een animaal individu noem ik de actieve Denktrant van dat individu. ⁴De ‘mens’ is in mijn denktrant een nogal overschat overgangsstadium in de Devolutie van het leven naar steeds grotere complexiteit en ‘entropische’ vernietigingskracht.

De begrippen ‘Evolutie’ en ‘Devolutie’ zouden strikt wetenschappelijk dezelfde denotatie moeten hebben – we zouden los van de humane waardering van de voortgang in de ontwikkeling van het leven elke teleologische bijgedachte en de daaruit voortspruitende falsificaties dienen te vermijden, maar in de praktijk dienen we toe te geven dat onze visies daarop toch steevast blijven resulteren in een vrij ridicuul hoera-geroep over de mens als ’toppunt van de evolutionaire ladder’ en meer van dat soort nonsens. Daarom hanteer ik in mijn denktrant steevast de term ‘Devolutie’, dat strookt overigens beter met wat de natuurkunde ons te vertellen heeft over de entropische afloop van de kosmos: ik ben ervan overtuigd dat een devolutionaire optiek ons op vele gebieden scheermes van Ockham-gewijs betere, meer economische verklaringen kan bieden dan de doorgaans gebezigde dwanggedachte van de ‘opwaartse’ evolutie. Dat heeft dus niks met doemdenken of zwartgalligheid te maken, maar alles met zuinigheid in het te hanteren verklaringsmodel.

Tekenen is voor mij dus niet zozeer een nabootsing van de (visuele) realiteit, geen mimesis voor het bewustzijn van een toeschouwer of klant, maar de creatie van een autonome ‘getekende werkelijkheid’ een poësis, een (zichtbaar ) maken van de realiteit van de tekenaar voor en door de tekenaar, het bewustzijn dat zich creatief wil manifesteren via de manuele handelingen.

Wat mij in het tekenen vooral interesseert is van daaruit, in een quasi eindeloos aan te vullen lijstje:

• het spanningsveld, de grijze zone tussen schrift en grafiek
• de tekenstijl als resultante van gewoontevorming in de mimetische en expressieve gestiek
• de droedel als ‘denkwijze’
• het verglijden van symboliek via picturale codering naar echte taaltekens
• de emergentie van tekencodes zowel individueel als epigenetisch in de tekenkunst zoals die door de eeuwen heen beoefend en gecultiveerd werd
• de onbegrensde, ‘vrije’ expressiviteit van het zgn. ‘asemische’ schrift
• het gebruik van de humane tekenaar als generatieve motor in een generatief programma
• het therapeutisch bevrijdende effect van het ‘bedoelingsloze’ tekenen dat de dwangneurose van het talige denken kan doorbreken en de onderbewuste (des)organisatie van het psychisme zichtbaar, bespreekbaar en hanteerbaar kan maken
• de tekening als ‘derive’, als spoor van een poëtische dans van het denken los van de dictatuur van de taal, het mystieke potentieel van de ‘visuele poëzie’
• …

dv@DFT

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: