“e als in edel”
dv 2010, NKdeE Schoonschrift, bister op papier, na het uitknippen
 beɪt (help·info) beːt (help·info) |
- In het zuivere Schoonschrift schrijven we deze lange e nooit dubbel of met enige (diakritische ) aanduiding van de (Noord-Nederlandse) diftong. De bekwame Schoonschrijver weet de nodige aanduiding van lengte / graad van diftongering (=glijgraad) te leggen in de verruimtelijkte weergave van de spiraalvorm. De spanning van het al dan niet sluiten van de spiraal is een uitstekend middel om de sonorische glijgraad weer te geven. Een ‘vlakke’ Zuid-Nederlandse ee heeft een gesloten spiraal zoals de gedrukte e.
- Een visuele, antropomorfe leidraad bij het volleerde e-Schrijven is het beeld van een voorovergebogen Schone die, tot op kniehoogte in het water staand, kijkt naar het eigen geslacht met onderaan de bewonderende echo van Haar spiegelbeeld in het water. Vandaar dat deze klasse ook wel eens de Rodin-klasse wordt genoemd.
- De klinker-klassen zijn dubbel precair in het NKdeE Schoonschrift omdat er hier nagenoeg geen voorgaand werk is om ons op te baseren. De consonanten werden, zoals u ongetwijfeld weet, reeds grotendeels in kaart gebracht door Velimir Chlebnikov, hoewel hij verzuimde zijn bewegingsleer een orthografische uitwerking te geven. En het Russisch is natuurlijk het Nederlands niet.
