Mu
Mijn handen scannen bij herhaling
het onthullen in. De plooien van
het afgerukte kleed in marmer.
Het houterige opbloeien van tepels.
Dat ik haar land pardoes in jou laat vallen
& het weke op je barre bodem streel,
gelukkige! Ik brand & ril & lees
in waaiend zeewier haar verhaal.
Geschiedenis :: Atlantis
Een meeuwenvleugel krast de spiegel open,
haar zwarte mond kolkt in het blauwe op,
haar slikken slikt haar honger & de vogels
& de zon, of hoe zij zich tot hondse naam
van je verlangen ontbloten kon. De
hese lach van deze muze maakt elke
dichter misselijk & moe.
Haar wetenswaardigheid.
Haar kleverige string.
Album: Atlantis (1967)
Mu in Wikipedia
