Op 3 jaar tijd heeft hij zo’n 300 boekjes uitgegeven op 15 exemplaren.
Neen, dit gaat nu ’s niet over Nederlandstalige poëzie, maar over Olivier Ghislain, de Belg uit Charleroi die sinds 1998 met zijn ‘editions de l’heure’ het uitgeven van boeken verhief tot een performance, een internationaal klinkende commentaar op het boek, op de kunst, op het artisanale, op de micro-editie als sociaal bindmiddel, als vorm van netwerking, op een materialisatie van het ‘resseau’ op internet, op de bloesem op en de vergroeingen van de alternatieve creativiteitsbeleving die haar wortels heeft in de fluxus-beweging.
Ghislain heeft er met zijn project al ettelijke installaties en tentoonstellingen opzitten, hij is op boekenbeurzen in binnen- en buitenland een gesmaakte gast die met een ludieke ‘exhibitionisten’-act een deel van zijn ‘fonds’ in een jas verstopt en de argeloze bezoeker ermee overvalt: de boekenwinkel prêt-a porter…
Het work in progress van Ghislain munt ook uit in het multidisciplinaire, de diversiteit van de uitgaves is enorm maar in die diversiteit valt ook de constante kwaliteit op, de ernst en de liefde voor het artisanale waarmee deze erg vergankelijke boekjes het levenslicht zagen.
Tegenover het artificiële tekort dat de commercie ons wil opdringen stelt hij zo de gestage groei van een rijke schoonheid, een breiwerk door mensen die elkaar ontmoeten door middel van hun link met de ‘uitgave van het uur’, een hecht sociaal verband dat zich zo vormt ver achter & los van de lege facades van de consumentenkunst.
Het gebeuren is ook een beetje de zoete wraak van het creatieve individu dat hardnekkig zijn ding blijft doen, vaak tegen beter weten in . De ironie wil immers dat de noodzakelijk beperkte oplagen ervoor zorgen dat veel van de micro-uitgaven nu fel gegeerde verzamelstukken zijn geworden waar verwoed jacht op gemaakt wordt.
Poets uw Frans wat op en lees er alles over op de blog van ‘editions de l’heure’…
