BJG

Hexagram 55 – 豐 (Fēng) – “Overvloed”

Feng (豐) – “Fung” – overvloed, vruchtbaarheid – “Fung laat je oogsten wat je zaait”

HARUSMUZE spreuken bij dit hexagram:

• 303 – minachting is een god die troont op eigen rot
• 271 – de zedenleer betreft de hulp- en zorgverlening
• 108 – te veel bananen eten is ook niet goed

Délie 183

CLXXXIII
Pourquoy reçoy je en moy mille argumentz
Dont ma pensée est ja si entestée?
Veu qu’ilz me font mille noveaux tourmentz
Desquelz mon ame en vain est mal traictée,
Ma face aussi de larmes tempestêe
Tresvainement me monstre estre a mort tainct.
Las ce sainct feu, qui tant au vif m’attainct,
Parqui Amour si fainctement nous rit,
Ne par rigueur, ne par mercy s’estainct:
Celle l’enflamme, & ceste le nourrit.

noten

>[MACFARLANE 1966, p.424-425]

synopsis: de virtuele triomf op het einde van D.182 heeft blijkbaar de test met de realiteit niet doorstaan: het vuur van de begeerte (“ce sainct feu“: heel het dizain is opgebouwd rond de rijmende ongerijmdheden ‘sainct‘ en ‘fainct‘) blijft onverminderd (en onbeantwoord) branden. de tot Gratiën en redelijkheid verzwakte Medusa-demonen tonen zich weer in hun ware, onverzwakte en uiterst destructieve aard en de Minnaar weet zich ’ter dood gemerkt’ (estre a mort tainct).
maar hij vervalt niet in emotionele chantage want noch het vasthouden aan de plicht, noch de genade van de Beminde kan het vuur in hem blussen.

in het verhaal – als je zulk een narratief kader voor de lezing bevorderlijk vindt, kan je dit dizain ook (bijvoorbeeld) lezen als een beschrijving van het moment na dat Scève aan Pernette het vorige dizain heeft bezorgd: duizend twijfels overvallen hem dan meteen, hij ziet zelf geen oplossing en kan enkel afwachten wat het antwoord zal zijn. zelf vind ik al te gedetailleerde biografische referenties storend bij teksten die echt uitnodigen om meditatief een beleving ‘in het moment’ te delen. of het nu ‘echt gebeurd’ is of niet en hoe en wat en wie allemaal, dat maakt eigenlijk niets uit voor de werking van deze teksten: de opgeroepen momenten zijn herkenbaar en worden in hun herkenbaarheid geduid en met zichtbaar genot gedissecteerd.

v.1 argumentz – ‘ideeën, kwesties, beslommeringen’

v.2 entestée – Littré: ‘incommodée par des vapeurs qui montent à la tête’ – wordt gebruikt i.v.m. giftige walmen en vandaar metaforisch net trots.

v.3-6: de gedachtegang is hier ‘al die kwesties zijn mij evenveel bijkomende kwellingen waarmee mijn ziel al zo wordt gepijnigd dat mijn gezicht, in stormvlagen betraand, reeds ter dood gemerkt is.’.

v.8 Parqui – = parquoy: ‘omwille waarvan’

fv.8 fainctement – herinnert aan de Meduzen uit D.182 en D.149

omzetting

Waarom ontvang ik in mij duizend beslommeringen
waamee mijn gedachten reeds geïnfesteerd (doorwalmd) zijn?
Daar (aangezien) dat [voor] mij duizend nieuwe kwellingen zijn
waarmee mijn ziel vergeefs wordt mishandeld,
[toont mij] mijn gezicht ook met tranen bestormd (de storm aangedaan)
heel erg vergeefs [mij toont] ter dood te zijn gemerkt.
helaas [kan] dat heilige vuur, dat mij zo naar het levendige (au vif: het vitale, het kwieke) aantrekt
waardoor de Liefde ons zo zwakjes toelacht
niet door gestrengheid, niet door genade worden gedoofd:
het ene [le merci] doet het oplaaien, het andere [la rigeur] voedt het.