herfst, het komende, een ademloze rit, de val
voor C.V.
–> alles. er zijn op zee ook golven die weer zeëen vormen.
er is een stromen dat het stromen zoekt & kent.
ik geef je handen waar je niet mijn handen ziet.
ik geef je ogen waar je niet jouw ogen ziet. thuis.
wij zijn zo zwak dat alles wakker wordt om ons
te kunnen horen. wij hebben diep in ons de haat
totaal verloren. de kaart naar daar verdraag je
niet, al is het leed verbijsterend, het kraakt
uit alle plooien van je huid, je voelt geluid,
het wordt muziek, het dansen draait je letters
om tot zang die uit de open woorden klateren.
een zin verschijnt die zinnen maken wil. weet: jij was
mijn eerste woord, je naam hing in de zon te drogen,
toen ik het lot naar jou heb omgebogen. iedereen erft –>
