apocalyptisch

het zal het lege gele bootje zijn dat dobbert,
dobbert, dobbert, dobbert in de leegte.

dode oevers zal het dood en droevig  laten,
de weidse verte weids en ver,
want geen grashalm krijgt genade,
want de zon is naakte ster.

het wou haar zweet als regen vangen,
van haar lippen maken bogen wolkenhoog
maar de dromen bleven bloedend hangen
in de woorden zonder adem,
in de adem zonder lucht.

het zal zuchten, het zal zinken,
zinken zal het uit de leegte
en de leegte wordt haar vlucht.

invoer (2017) – rev. dv@CAV

voor ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’